The Devil's Sweetheart

Kabanata 6

6. Blood Related

Hindi na ako umimik pa sa sinabi Niya sa akin. Tahimik lamang Kaming kumakain na tatlo sa may hapag matapos kung magluto ng dinner. As usual, celandine is holding a book while I feed him. Ilang beses ko na siyang sinuway about dyan but he still insist kàya hinayaan ko na lang.

"Mama, next month na po ang exam Namin." Celandine broke the silence between us.

I examine my son's face and I can feel that his nervous and afraid. Hindi Naman Siya ganiyan dati kapag may sinasabi Siya sa akin.

"Why are you afraid?" I look at him worriedly.

Ngumuso siya. "I don't know, mama. Paano kapag hindi ako pumasa? Would you get mad at me?" He look down.

Parang may kung Anong kirot sa aking puso ng marinig ang kaniyang sinabi. Iniisip ba niyang kapag bumagsak Siya ay magagalit ako ng dahil lang doon? Hindi... Hindi ko Siya gustong I pressure. Kung ano ang kàya Niya Masaya na ako doon.

"Of course not, baby... I know you can do it. Your smart enough and genius. I don't care if you fail, I'm still love you." I softly said.

"Really?" His eyes are shining. I nodded and smile at him.

"Yes. Tell me, what's wrong?" Masuyo kung Tanong habang pinapakain ko Siya.

Tahimik lamang si asher sa Isang tabi at pa unti unti ng Kain. Hindi ba masarap ang niluto ko? Dahil sa naisip ay Bigla na lamang akong nakaramdam ng inis sa kaniya.

"Don't ask, mama..." He pout.

Masaya ako at hindi Siya nagreklamo na Kumain ng gulay na niluto ko. More on Kasi ay gusto Niya manok and a frozen food. Mabuti Naman at kahit papaano ay kumakain Siya ng gulay. Hindi na mahihirapan pang pakainin ng gulay.

"Tell me, baby... Ayaw ni mama ang mag keep ka ng secrets sa kaniya." I spoke in low voice.

Ngumuso Siya. "Am I adopted, mama? Someone told me I wasn't your son." He cried.

Hindi ako nakaimik dahil sa kaniyang sinabi. Hindi. Hindi man ako ang kaniyang ina ay kadugo Niya Naman ako. My anger is now showing but I immediately calm down. Ayaw kung makita Niya kung paano ako magalit. Napansin ko ang mariin na tingin ni asher sa akin pero hindi ko Siya tinapunan ng tingin. Kinandong ko si Celandine at sinusuyo ko siyang pakalmahin sa pag iyak.

"You are my son! Who told you your not my son? We're blood related, baby. Don't believe in them, alright?" I kiss his cheeks and wipe his tears.

Huminga ako ng malalim at masuyong ngumiti sa kaniya. I never see him as a failure. Once he failed to pass his exam, it's alright. I know he did his best and I am still proud of him. Ang mga tingin ni asher sa akin ay kakaiba. Mapaghanap at nagtatanong.

"What if they bullied me, mama? What if I'm a failure?" Celandine look at me with unknown emotion on his eyes.

"If you failed, I won't mind. If they tried to hurt you, just tell me... Alright?" I smiled softly. He nodded.

Hindi pa nga ako nakakabawi kay krestel. Mukhang Marami siyang katanungan sa akin kapag nagkita kami.

"Do you have homework?" Tumango Siya sa Tanong ko sa kaniya.

"Someone approach me immediately and I never have a chance to do my school works, mama." Lumabi Siya.

"If stranger come and talk to you, never believe on their lies. Gusto lang nilang bumagsak ka sa exam niyo, anak." Hinaplos ko ang kaniyang buhok.

"Okay po, mama. I will do my homework now. I'm full na po." He kiss me on my lips and leave us here.

Tahimik ko lamang hinuhugasan ang pinagkainan naming tatlo. Umiinit ang ulo ko sa tuwing bumabalik sa alaala ko ang itsyura ni Celandine na umiiyak at ang mga salita niyang talagang masakit sa dibdib. Kumukulo ang dugo sa sobrang Galit sa taong nagsabi niyon sa kaniya.

"Are you okay, wife?" A baritone voice spoke out of nowhere.

Napatalon ako sa gulat. Nakalimutan ko nga palang nandito pa pala Siya sa bahay Namin. Ang buong Akala ko ay umakyat na rin Siya sa taas pagkatapos kumain. Matapos maghugas ng pinagkainan ay nilagpasan ko lamang si asher at umakyat na sa taas. Hindi na rin ako nag abala pang sagutin ang kaniyang Tanong sa akin.

Walang saysay ang paliwanag kung ang taong kausap ay hindi marunong umintindi at tumanggap ng kasagutan. Naramdaman ko ang pagsunod Niya sa akin. Pumasok ako sa loob ng kwarto ko at sumunod Siya roon. Inis ko siyang nilingon habang Siya ay seryoso lamang nakatingin mismo sa akin.

"What do you think are you doing inside my room?" I raised my one eyebrow.

"Why I'm not allowed here?" He mocked.

Humalukipkip Siya at naglakad papunta sa aking kama at doon pabagsak na humiga. He look at me while his busy unbotton his shirt. I glared at him.

"Get out of my room! Doon ka matulog sa Isang kwarto!" Lumapit ako sa kaniya at hinila siya patayo but his too heavy.

"If your son was not adopted, who is he?" His serious while asking me that.

Ilang beses Niya na ba akong tinanong about sa anak ko? Ilang beses ko bang sasabihin na huwag na siyang magtanong pa sa akin about dyan. Nilinaw ko na rin kanina pa na hindi ko Siya inampon lang. We are blood related. Bakit ba hindi Niya maintindihan din iyon? Dumadagdag na Naman Siya sa sakit ng ulo ko.

"Hes my son! Hindi ko Siya inampon lang, we are blood related!" Mariin kung wika sa kaniya.

Nakakabwesit Ang lalaking ito. Sa tuwing iisipin ko na may nagtatanong Kung sino nga ba siya ay naiirita ako. Na para bang sinasabing hindi ko siya anak. Oo hindi siya galing sa akin pero pamangkin ko siya!

Masama kung tinitigan si asher pero Parang wala lamang iyon sa kaniya. Tinalikuran ko na lamang siya at nagtungo sa aking banyo upang maligo. Naglalagkit ako sa katawan ko at gusto ko ng maligo. Inilock ko ang pintuan at agad na nagpunta sa shower area. Mabuti na lamang at hindi siya sumunod. Kinakabahan pa rin ako dahil alam kung ano mang oras ay gagawin Niya talaga ng gusto Niya. Wala ba talagang kapaguran ang lalaking iyon? Ngayon ko lang rin naramdaman Ang pagod.

Masakit at hindi ko alam kung paano ako makakasurvive ng mga panahong iyon. Ang hirap tanggapin at halos mabaliw ako. Thank God, my sister give me a precious gift. She don't want me to leave behind. Ayaw niyang mag isa ako. Tatlong mahahalagang tao sa buhay ko ay Wala na. Hindi ko alam pero muntik na akong mawala sa sarili. That time, the doctor announce that she delivered the baby safe. Kay celandine lamang ako kumukuha ng lakas upang lagpasan ang pagsubok na iyon.

Napahilamos at umiyak ako ng tahimik sa loob ng banyo dahil sa alaalang nangyari. Masaya ako at dumating sa buhay ko si celandine. Wala na akong Ibang inisip kung hindi ang magiging kinabukasan Niya. I even hide our identity so I can make sure that we are both safe and okay. Baka hindi ko na alam ang gagawin ko kapag tuluyan na nga'ng nawala sa akin si celendine.

His dad are also looking for him. Gusto niyang Kunin si Celandine sa akin. I don't want to be selfish but I can't let go of him. His my strength. His the reason why I am fighting. Sa kaniya ako humuhugot ng lakas. I can't surrender him on his real father. His father run away when he found out that my sister are pregnant.

Alam kung hindi man Sabihin sa akin ni Celandine. His looking for his father too. Maybe, hindi pa sa Ngayon pero alam kong Marami na siyang katanungan sa akin. Hindi ko pa masasagot ang mga katanungan Niya Ngayon dahil masyado pang magulo ang utak ko para doon. Masyado pang sarili ang Lahat sa akin. Kung pwede ko lamang ibalik ang oras noon ay sana ginawa ko na.

I am guilty for keeping a secrets from my son... Ayaw ko man pero kailangan. I don't have a rights to hide him from his real father but you can't blame me, his also the reason why my sister is dead. Kung hindi Siya umalis Sana, Sana buhay pa ang Kapatid ko at hindi Kasama sa aksidente na iyon.

I never believe that it was an accident...

Kahit ilang milyon pa ang magamit ko ay wala akong pakialam Malaman ko lang kung sino ang Lahat ng nasa likod niyon at anong reason Niya. I did everything to hide as well as Celandine. We are both in danger if we both use our real surname.

Our enemies are looking for us. They want us died too. Gusto Nila Kunin ang kayamanan ng pamilya ko. Ganiyan sila kademonyo na handa silang pumatay ng tao para lamang makuha ang kagustuhan Nila. They are really a demon!

I will promise that I will look for them and throw them in jail. I want to give my family a justice.