bakugou anlatım
hala hastanedeydik yumi amelliyattan çıkmıştı ve yoğun bakıma aldılar.
sadece bekliyordum ağlamaktan göz pınarlarım kurumuştu doktorlar midesini başarıyla yıkadığını ama içtiği ilaçlar yüzünden vücudunun çok gücsüz kaldığını söyledi.
amelliyattan çıkalı 10 dakika falan olmuştu ne kadar ısrar etsemde yoğun bakım odasına girmeme izin verilmemişti.
şuan durumu stabildi en azından ölüm tehlikesini atlatmıştı bütün sınıf yuminin hastenede olduğu haberini alınca yıkılmıştı.
deku beni sakinleştirmeseydi panik atak geçirdiğim sırada nefessiz kalabilirdim.
Yuminin odasının önündeki koridorda bekliyorduk sonra birden sensei ayağa kalktı ve "otele geri dönün çocuklar çok geç oldu" dedi deku ise
"lütfen sensei yumiyi burda bırakıp gitmek bana çok yanlış geliyor o bizim arkadaşımız" dedi üzgün sesiyle
"Uyanana kadar hiç bir yere gitmicem!" dedim ama sensei kızdı ve
"sizin burda beklemeniz onun uyanmasına veya iyileşmesine bir katkı sağlamıcak yarın erkenden kahraman ajanslarına gidilicek yatın zıbarın hemen" dedi ve bizi zorla otele geri gönderiyorduki doktor geldi ve "yumi suzukinin refakatçisi kim olucak?" Dedi
sensei olamazdı çünkü yarın ajanslara gitmesi lazımdı sınıfa gözkulak olmak için senseiye döndüm ve gözlerimle baktım sensei derin ve bıkkınlıkla bir nefes aldı sonra ise doktora dönüp "bakugou kalıcak" dedi içim rahatlamıştı.
yumiyi yoğun bakım odasından normal odaya aldılar ve bende odaya girdim doktor kapıdan çıkarken bana döndü ve "uyanınca kalkmasına izin verme ve hemşireleri çağır tekrar geçmiş olsun" dedi ve odadan kapıyı kapatarak çıktı.
hızlı adımlarla yuminin yanına gittim ve hastane yatağınının yanındaki sandalyeye oturdum serum takılı elini tuttum yüzüne baktım, çok soluktu ağzında oksijen maskesi
vardı oda o kadar sessizdiki nefeslerimizi hatta neredeyse kalp atışlarımızı duyuyordum.
elini baş parmağımla biraz okşadım soğuktu...
elimle elini biraz ısıtmaya çalıştım ve düşündüm şuanki hali eskiden hafızamı kaybettiğim zamankine benziyordu sadece yataktaki kişiler farklıydı...
o zmn yaşadığımız hatıralar aklıma geldi
onu itmiştim
o yuna denen orangutanı korumuştum
yuminin koluna zarar vermiştim
hafızam yerinde olmasa bile bunu yapmıştım ve o-
o beni affetmişti! Bunlar yetmezmiş gibi 2 hafta öncesine kadar ona bağırıp senden nefret ediyorum demiştim! Şimdi ise onun elini tutuyordum!
yaptığım şeylere rağmen o beni affetmişti ama ben sadece onu daha çok üzmüştüm dekunun dediği şeyler aklıma geldiilk sevgili olduğumuzda...
"onu üzme kacchan yeterince acı çekti"
haklı yeterince acı çekmişti ve ben ona daha fazla acı çektirmiştim şuanda onu sevmeye bile hakkım yoktu benden kat ve kat daha iyilerini hak ediyordu
bu son senemizdi...
Yumi ve diğer herkesle güzel bir sene geçirmem lazımdı ama onların hayatını mahvettim!
eğer bunlar yaşanmasaydı mevzun olup bir ajansa girdiğimde yumi ile çalışıcaktık hatta ona evlenme teklifi etmeyi düşünüyordum... ama şuan buna hakkım yoktu beni affetmeyeceğine emindim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAKUGOU X READER
RomanceAşk, bir bomba çocuğa yaklaşınca kalbinin çıkıcak gibi olmasıysa evet aşık oldumఌ︎ Başlarda biraz cringlik olabilir ehe (;'༎ຶٹ༎ຶ') aptal ışıldak ve bomba bir çocuğun hikayesi💥💫 # 1 - bakugo # 1 - midoriya # 1 - bnhaoc # 1 - katsukibakugou
