BAKUGOU X READER

2.B-Kaza𓂸

Geçmişin devamı;
Orta okula başlıcaktım, yaz tatiline girmiştik ailem yunayı alıp yurtdışına gitmişti onlara kızgındım babannemle artık evde yanlız yaşıyorduk bir telefon bile bırakmamışlardı bana, babaannem ben sana alırım dese bile üzülmüştüm neden beni sevmiyorlardı, sırf özgünlüğümden dolayımı?

bu düşünceleri bir kenara attım ve babanneme evden çıkacağımı söyledim
"babaanneee ben çıkıyorum Ren'in yanına gidicem" dedim oda bana "tamam Yumi akşam olmadan eve gel çok geçe kalma" demişti açıkçası beni düşünmesi beni mutlu ediyordu görmediğim anne sevgisini veriyordu bana.

evden çıktım Ren'in evine gittim ve kapıyı çaldım annesi açmıştı "oh Yumi sen mi geldin hoşgeldin tatlım" demişti Ren'in annesi tıpkı Rene benziyordu hatta ikisi resmen aynıydı (dış görünüş okarak) bende "hoşbuldum" diyerek beniiçeri aldı

"Ren odasında" demesiyle Ren'in yanına gittim kapısı hafif aralıktı gizlice baktım ve bir şeylerlen uğraşıyordu arkası dönüktü tam görememiştim birden "BÖÖÖ" diyerek onu korkuttum çok korkmuş olmalıki yataktan düştü gülmeye başladım

"H-hoşgeldin Yumi bir sonraki sefer kapıyı çal" dedi hafif telaşla arkasına bir şey sakladı  merak ettim ve "arkandaki ne benden ne saklıyorsun" dedim meraklı ve yandan gülerek Ren cevap verdi

"ah bumu b-bu hiçbişe yani bişe ama önemli değil yani önemli ama işte offff" dedi bir şeyler zırvalayarak çok sıkmak istemedim görmemi sanırım istemiyordu bende ısrar etmedim yatapına oturdum ve biraz konuştuk annesi kapıyı çalarak odaya geldi
elinde içi kurabiye dolu bir tabak vardı ikimizde mutlu gözlerle annesine baktık ve annesi

"Bir şeyler yemek istersiniz diye düşündüm ve size kurabiye getirdim" dedi gülümseyerek ikimizde kocaman gülümseyip "teşekkürlerrr" dedik sevinçle ve kurabiyeleri yemeye başladık biraz Renle konuştuk ve bana bir şey söyledi

"Biraz araştırma yaptım, kahraman olucaksak güzel bir eğitim almalıyız" dedi ve onu merakla dinliyodum söze devam etti.

"bir lise buldum UA ya gidersek bizde kahraman olabiliriz ama çok çalışmalıyız orta okula başlayınca çalışmaya başlayalım" diyerek sözü bitirdi bende "elimizden gelenin daha fazladını yapmam gerekse bile kahraman olucam ve o liseye giricez" dedim. Ren bana gülümsedi ve birlikte sohbete devam ettik geç olmuştu ve eve gitmem gerektiğini söyledim beni annesiyle uğurladılar ve eve gittim ve uykuya daldım.

ertesi sabah uyandım ve babaanneme seslendim ama cevap vermemişti aşşağı kata indim ve mutfak tezgahının üstünde bir not buldum bugün biraz işim var renin evine gidebilirsin. yazıyordu notta

bende evde biraz oyalandım üstüme bol bir t-şört ve altıma dizlerimin üstünde bir etek giydim ve renlere gittim kapıyı çaldım ve ışıklar kapalıydı  korkmuştum evde kimse varmı dedim ve bir anda ışıklar açılıp renin annesi ve babannem konfeti patlattı çok şaşırdım ortada duran rene ve etrafa baktım  sonra aklıma geldi

tabi ya bugün benim doğum günümdü dedim ve ren bana sarıldı "iyiki doğdun Yumi" dedi mutlu ve gülümseyen bir yüzle ona sarıldım ve "teşekkür ederim hepinize beni çok mutlu ettiniz"diyerek gözümden bir yaş düşmesine izin verdim ren gözümdeki yaşı sildi ve "bu daha başlangıç sen bide pastayı gör" dedi pastayı getirdiler ve pastanın üstünde kahramanlar vardı başta all might olmak üzere çok sevinmiştim

Zaman atlaması(uzatmak istemedim)
hediyelere geçmiştik ilk babannem hediyesini verdi paketi açtım ve içinden güzel bir telefon çıkmıştı çok mutlu oldum teşekkür edip babanneme sarıldım renin annesi sonra verdi hediyesini, bana bir gece lambası almıştı üstünde yıldızlar ve gezegenler vardı çok sevmiştim ben bu tür şeyleri severdim sarıldım ve teşekkür ettim

sırada Ren'in hediyesi vardı bana kızarmış yanaklarıyla bakarak bir bitki verdi saksı hafif mordu bitkiye baktım ve daha açılmamış bir çiçek vardı üstünde Ren'e baktım ve teşekkür ettim ren bana dönüp "o gün senden sakladığım şey buydu, bu bitkiyi ben yaptım ve sadece bu kadar da değil bu tomurcuk çiçek açıcak ve açtığı zaman bu çiçeğe küçük parıltılar yap seni bir sürpriz karşılıcak" dedi göz kırparak ona sarıldım ve hayatımda hiç bu kadar güzel bir hediye almamıştım o gün çok güzel geçmişti.

Zaman atlaması (Akşam)
babaannem eve önden gitmişti bende renlerde bir süre daha kalmıştım akşam olmuştu ve artık gitmem gerektiğini söyledim ren annesine baktı ve annesi kafasını olumlu yönde hareket ettirdi ren bana dönüp

"Eve birlikte yürüyelim" dedi gülümseyerek bende tamam dedim ve eve yürümeye başladık çok mutluydum zıplayarak hafif önden gidiyordum şuan o kadar sevinçliydimki ama bir anda

"YUMİİ!!" dedi Ren
tam arkama bakıyordumki biri beni itti yere düşmüştüm ve canım acımıştı arkama baktığımda

"hey ren ne yapıyo..."
dona kalmıştım gördüğüm şey üzerine ren yerde yatıyordu ve yanında bir araba vardı olayı hemen kavramıştım rene baktım arkası dönüktü ve ben dona kalmıştı yere baktım ve Ren'in başının altında kırmızı bir sıvı vardı yer kan olmuştu gözlerimden yaşlar süzüldü ne yapacağımı bilemedim dona kalmıştım sadece ağzımdan

"r-ren"

diyebildim kısık bir ses tonuyla resmen bedenim kilitlenmişti etraftaki insanlar hemen polis ve ambulansı aramıştı
zorda olsa bacaklarım titreyerek renin yanına gittim ve omzuna dokundum tam yüzünü çeviricektimki başının üstündeki kanı gördüm çok paniklemiştim
"r-ren şaka y-yapıyosun dimi k-komik değil hey h-hey kalksana neden yatıyorsun REN KAHRAMAN OLCAKTIK HAYIR BENİ BÖYLE BIRAKAMAZSIN HEY HEY HEY R-ren sana diyorum k-kalksana" dedim ama cevap yoktu

o an bitmiştim sonra ambulans geldi ve reni bir sedyeye yatırıp götürdüler annesi gelmişti babannemde siren seslerini duyup yanıma geldi ben dizlerimin üstünde yere bakıyordum ve "benim yüzümden b-benim yüzümden" diyebildim kısık sesle beni kurtarmıştı kendini feda etmişti yere bakıyordum ve gözlerimdeki yaşlar sel gibi akıyordu artık bir şey duymuyordum etraf karardı ve sesler yok oldu sanırım bayılmıştım.

Zaman atlaması(2 ay sonra)
babanneme "ben çıkıyorum" dedim ruhsuz bir şekilde ve yürümeye başladım bir süre sonra gelmiştim. Gidiceğim yere giderken, bir çiçekçiden çiçek almıştım ve çiçeği elime alıp biraz daha yürüdüm ve sonunda durdum karşımdaki taşa baktım

REN TANAKA **.**.**

gözlerimden yaşalar düşmeye başladı ve mezar taşının yanına oturdum konuşmaya başladım "2 ay oldu Ren her gece rüyalarımda seni görüyorum birlikte UA ya gittiğimizi ve kahraman olduğumuzu her gece... Bunlar benim yüzümden oldu ö-özür dilerim (kısık sesle) ama biliyormusun sen çoktan bir kahraman oldun hemde benim kahramanım bu yüzden seninle gurur duyuyorum sözünü yerine getirdin sıra bende, senin için kahraman olucam ve bende sözümü tutucam sadece beni izle olurmu" dedim titreyen sesimle ve çiçeği mezarına bıraktım

ren öldükten sonra ailesi burdan taşındı ve ben artık gülen neşeli bir yumi değildim olamazdım tek ve en yakın arkadaşım benim yüzümden ölmüştü bu yükü kaldıramazdım hayatıma son vermeyi düşündüm ama yapamazdım kahraman olucağıma söz vermiştim Ren için yaşamalıydım ve eve doğru yürümeye başladım. kendimi yatapa attım ve Ren in bana verdiği bitkiye baktım ve "teşekkürler Ren" dedim kısık sesle öok fazla ağladığım için kızaran gözlerimin acısıyla uykuya daldım.

Birini özellikle Reni öldürmek istemezdim ama bunu yapmam lazımdı bana lütfen sövmeyin (´༎ຶٹ༎ຶ') şimdiki bölümlerden itibaren  karakterleri görmeye başlıcaz kim bilir belki aşık oluruz ✌️