I Really Don't Care

59

"Niall? Niall!" hoor ik een vrouwelijke stem vrolijk schreeuwen.
Ik zie Niall naar de vrouw, waarschijnlijk zijn moeder, toe lopen om haar een lange omhelzing te geven.
Harry schud de hand met een man, waarschijnlijk Niall's vader.
Ik sta maar een beetje ongemakkelijk rond te kijken.
Opeens voel ik iets aan mijn been, ik kijk naar beneden en zie een baby.
Ooh wat schattig!

Ik pak hem op en praat een beetje tegen hem.
Blijkbaar ben ik zo druk met het kleine jongetje, dat ik niet eens door heb dat iedereen stil is en mij aanstaart.
Ik kijk ongemakkelijk rond en zet langzaam het kindje op de grond.
"Jij moet Demi zijn" zegt Niall's moeder. "Ja, dat ben ik, aangenaam" zeg ik en reik mijn hand uit naar de vrouw, die me meteen in een knuffel trekt. Ik schrik kort maar knuffel terug.
"Ik ben Maura! Ik heb al zoveel over je gehoord! Wat fijn om je te ontmoeten! Niall heeft echt niet gelogen toen hij zei hoe mooi je was" vertelt ze uitbundig. Ik voel mijn gezicht al snel heet worden en bedank haar voor de complimenten.
Ik maak daarna een praatje met Niall's vader, Bobby, die heel aardig is.
Ook heb ik Niall's broer, Greg, ontmoet. Hij bleek de vader van het schattige jongetje te zijn. Het jongetje heeft ook een naam, Theo.

-

Tijdens het eten heb ik gemerkt hoe close Harry met Niall's familie is.
Hij lijkt er echt wel bij te horen.
Hopelijk hoor ik er nu ook een beetje bij, ik ben tenslotte Niall's vriendin en ik vind de indruk die ik nalaat op zijn familie wel belangrijk. Zij zijn de enige die weten wat het beste is voor Niall en daar zal ik maar mee moeten leven.

-

Voor wat ik er van begrepen heb, gaat er een voetbalmatch beginnen op tv. Ik sta niet meteen te springen om daar naar te kijken dus terwijl alle mannen wegrenden besloot ik maar te helpen met afruimen. Het lijkt me onbeleefd om hier te blijven eten en weg te lopen wanneer er veel werk is. Ik loop met een paar vieze borden naar de keuken.
"Ah Demi, lieverd! Zet die borden hier maar neer" glimlacht Maura naar me.
"Oke, mevrouw" zeg ik beleefd.
"Ach kind, je weet nu toch wel dat je me gewoon Maura mag noemen. Mevrouw klinkt zo formeel"
"Zal ik doen!"

"Hoe heb je Niall eigenlijk ontmoet?"
"We zitten samen in het internaat" vertel ik. "Internaat?" vraagt Maura verward. "Ja internaat" zeg ik.
"Niall zit toch helemaal niet op internaat?" "Jawel" zeg ik terwijl ik een glas neerzet.
"Vertel me meer over dat internaat!" dringt Maura aan. Ik kijk bang naar haar. "Het is een internaat in Londen dat vasthangt aan een muziekschool"
"Gaat Niall terug naar school?" vraagt Maura verbaasd. "Ja, wist u dat niet?"
"Nee, hij heeft er nooit iets over gezegd! Hij zei dat hij aan het touren was door Europa met One Direction"
"Dat is niet zo. De jongens van One Direction wonen ook allemaal in het internaat" "En de jongens van 5 Seconds Of Summer? Waar zijn die dan? Zij zijn toch 1D's voorprogramma?" "Ze wonen ook in het internaat" "Krijg nou wat! Kom met me mee!" roept Maura en loopt vastbesloten de keuken uit.
Oh god, dit gaat fout. Waarom weet Maura van niets?

Maura loopt de woonkamer binnen en gaat naast de tv staan. Iedereen kijkt geconcentreerd naar de voetbalmatch.
"Bijna!"
"Go go go!"
"Oh my god!"
"Jongens!" roept Maura.
"Erin!!!!"
"Bijnaa!"
"Jongens!" roept ze nog eens.
"Komaan!!"
"Sneller!"
Maura zucht en gaat met haar vinger naar de uit-knop. Oh no! Ze drukt.
"WAT?!"
"Neeeee!"
"Maura godverdomme!"
"Maaaaam!"
"Zet aan! Zet aan!"
Niall's vader drukt de tv weer aan

"Dit was dan de match Manchester United tegen Liverpool. Liverpool heeft gewonnen met 2-1! De laatste goal is historisch! Gerrard is een legende! Wedden dat iedereen hier morgen over praat? Bedankt om te kijken! Tot ziens" vertelt een journalist.

Iedereen kijkt Maura boos aan, behalve ik. Ik heb respect voor haar. "Was dat nodig?" vraagt Bobby bot.
"We hebben de goal van het jaar gemist" vertelt Niall.
"Ach ja, voetbal is niet alles. Zondag is de herhaling op tv" mompelt Harry. Nu gaan de boze blikken naar Harry waardoor ik moet lachen.
"Jij bent geen man, Harry" zegt Greg.
"Oke genoeg, allemaal aan de keukentafel. Nu!" zegt Maura en gaat weg. "Oh nee, Demi wat heb je gedaan?" vraagt Niall.
"Geen idee" zeg ik onschuldig.
Iedereen gaat aan tafel zitten.

"Dus, Niall. Wat hoor ik? Jij gaat naar school? Jij zit op internaat? Jij bent niet aan het touren? Wanneer dacht je dit te vertellen?" schreeuwt Maura.
"Dat heb je dus gedaan" zegt Niall en kijkt mij boos aan. "En jij dacht mij ook niet eventjes te informeren, Harry?" vraagt Maura.
Harry's hoofd wordt rood. "Sorry" mompelt hij. Wat heb ik gedaan? Moest dit een geheim zijn?

"Luister jongens, het interesseert mij niets of je naar school gaat of dat je tourt. Maar het feit dat ik dit moet horen van iemand die ik pas een dag ken, gaat erover! Hoelang dacht je hierover te liegen, Niall? Had je nu echt verwacht dat ik dit niet te weten zou komen? Ik ben zó teleurgesteld in jou!" roept Maura boos. Bobby staart naar het plafond. "Bobby zeg ook eens wat!" schreeuwt Maura waardoor Bobby schrikt. "Uh-ik-uh"
"Jij wist dit, of niet soms? Greg? Jij ook zeker? Ongeloofelijk! Wat een vertrouwen! Echt waar!" roept Maura.
Maura loopt de kamer uit en gaat naar boven.

"Demi? What the fuck?" vraagt Niall.
"Wat? Jij hebt mij niet verteld dat het een groot geheim was dat je studeert! Wie vertelt dit nu niet aan zijn moeder?! Ik weet niet waarom je het verzwijgt maar zoiets doe je gewoon niet. Je moeder, hoe moet zij zich nu wel niet voelen? Jullie hebben allemaal een geheim verborgen en zij hoort het van een vreemde! Wat een situatie!" schreeuw ik harder dan bedoeld.
"Je hebt gelijk" zegt Bobby.
"Oh god, sorry dat ik zo schreeuw in uw huis" verontschuldig ik me.
"Het is oke want je hebt gelijk"
"Bedankt. Gaan jullie het maar uitpraten of wat dan ook. Ik ga naar het hotel. Bedankt dat ik mocht komen, bedank Maura ook. Bye!" zeg ik als ik iedereen gedag zeg.
"Wacht!" zegt Harry. "Wat?"
"Ik moet ook in het hotel geraken, ik ga mee" "En ik dan?" vraagt Niall.
"Ik denk dat jij beter hier kan blijven" zegt Harry.
"Succes" zeg ik en geef hem een kus.

Vote?

Comment?