I Really Don't Care

46

Het is een paar dagen geleden dat Niall bij me geslapen heeft. Sindsdien voel ik me echt gelukkiger. Hij is vaker bij me waardoor ik vrolijker wordt. Ik denk niet meer aan mijn zware verleden, maar aan de mooie toekomst. Het weer hier in Londen maakt mijn dag ook altijd beter. Vandaag is het vrijdag, de laatste dag van de schoolweek. Morgen gaan we naar Ierland voor de bruiloft van Nick's broer. Ik kijk er echt naar uit, maar eerst nog een dagje school. We gaan naar de dierentuin om de geluiden waar te nemen van de dieren als schooluitstap. Hoe komen ze er toch op? Geluiden uit een dierentuin, wat heeft dat te maken met muziek en zingen?

"Demi, kom je nog?" vraagt Selena. "Ja, ik kom eraan" zeg ik en loop de trap af. Ik stap de bus op en ga naast Emmie zitten. "Hey" zeg ik. ""Hey, ik vind het heel fijn dat ik naast jou mag zitten" zegt ze blij. "Ik ook, Niall was wel teleurgesteld hoor. Hij wou natuurlijk naast me zitten" "Jullie zijn echt super schattig samen" "We zijn gewoon vrienden, dat heb ik al gezegd" zeg ik. Weet ik, maar jullie zouden echt een prachtig koppel zijn" "Bedankt, maar ik hoef geen lief. Ik heb een belofte" "Welke belofte?" "Oeps" zeg ik, iets te veel gezegd. "Vertel! Ik zeg het niet door, pinky swear" zegt Emmie en steekt haar pink omhoog. Ik twijfel even maar doe toch mijn pink rond haar pink. "Ik ben vorig jaar heel hard gekwetst geweest door een jongen. Ik was met hem samen en ik had persoonlijke problemen" "Welke problemen?" "Dat zeg ik liever niet" "Toe nou, Demi. Je geheim is veilig"

"Oké dan. Ik werd vanaf mijn twaalf jaar heel erg gepest op school omdat ik volgens mijn klasgenoten te dik was. Ik at amper iets, maar dat hielp niet om te vermageren. Ik ging mijn vinger in mijn keel stoppen na elke maaltijd en dat ging zo een paar jaar door. Ik leed aan een eetstoornis en ik sneed mezelf omdat ik zo de pijn kon vergeten" zeg ik en er komen tranen uit mijn ogen. "Uiteindelijk werd ik heel mager, maar de pesters bleven pesten. Ik sneed mezelf heel vaak en zeer diep. Mijn moeder was altijd bang om mijn kamer binnen te komen. Ze was zo bang voor wat ze kon aantreffen. Ik kon plots dood zijn en dat wist ze. Ze deed er alles aan om mij er bovenop te krijgen, maar daar faalde ze steeds in. Selena probeerde altijd als ik gepest werd op school me te helpen. Zij was heel populair en de meeste leerlingen luisterden naar haar. Ze stopte voor ongeveer een week, maar kwamen dan altijd naar me toe wanneer Selena er niet was. Eerst vertelde ik haar alles, maar na een tijd niet meer want ik wilde niet dat zij ook gepest zou worden" zeg ik en Emmie knikt. "Op mijn 16de leerde ik een jongen buiten de school kennen en werd verliefd. We waren samen en ik zag hem doodgraag. Toen hij mijn littekens zag moest ik uitleggen wat er aan de hand was. Ik vertelde dat ik mezelf sneed, dat ik boulimia had en anorexia en een eetstoornis. Het werd hem teveel en hij maakte het uit. Hij maakt het uit omdat hij het niet aankon, terwijl ik degene was die aan het sterven was.
Ik was er kapot van en heb mezelf beloofd om nooit meer verliefd te worden. Sindsdien durfde ik aan niemand nog mijn verhaal te vertellen" Ik kijk Emmie aan en zie de tranen in haar ogen staan terwijl ik de mijne afveeg. "Rond mijn 17de heb ik me laten opnemen in de ontwenningskliniek" zeg ik. "Wat is dat?" vraagt Emmie gebroken" "Rehab" "Oh" mompelt ze.

"De eerst weken dat ik daar zat kwam mijn familie vaak langs en Selena ook. Van mijn moeder mocht mijn zusje daar niet binnen omdat ze niet mocht weten wat er met mij aan de hand was. Daar was ze te jong voor. De enige die me een heel jaar heeft opgezocht is mijn moeder. Elke dag was ze er en steunde me. Daar ben ik haar heel dankbaar voor. Cameron wou me ook opzoeken maar hij was in Amerika aan het studeren. Selena is nooit meer gekomen, maar ik heb het haar vergeven" zeg ik. Ik staar al de hele tijd naar mijn handen terwijl ik dit vertel. Ik ben te bang om Emmie haar reactie te zien. "Ik vertel dit aan niemand omdat iedereen altijd medelijden met me heeft en me daarna laat vallen. Ga jij dat ook doen?" vraag ik en kijk haar aan. "Nee" zegt ze en knuffelt mij. Ik veeg mijn tranen weg en zet me goed op mijn stoel.

Ik zie Zayn, Liam, Luke, Harry, Didi, Michael, Calum, Louis, Ashton en Louise me verbaasd aankijken. "Hebben jullie het gehoord?" vraag ik. "Ja, sorry" zegt Liam. "Vinden jullie me nu raar?" "Nee, helemaal niet. Het is goed om te weten wat je allemaal meegemaakt hebt" zegt Luke. "Wij zullen je nooit laten vallen" zegt Louise en geeft me een knuffel. "Wij houden van je, Demi. En als ik die eikel zie dat jou hart brak, breek ik zijn gezicht" zegt Ashton. "Dat is lief" zeg ik en krijg opnieuw tranen in mijn ogen. Iedereen gaat zitten en Niall komt samen met Selena de bus in gestapt. "Zijn jullie er klaar voor?" schreeuwt Niall. Iedereen kijkt Niall aan. Shit, hij weet het nog niet. "Demi, waarom huil je? Emmie jij huilt ook. Wat is er gebeurd?" "Ik ga wel naast Harry zitten. Niall zet je op mijn plaats want Demi moet iets zeggen" zegt Emmie en gaat weg. Niall zet zich naast me en ik vertel het hele verhaal waardoor ik nog meer tranen laat vloeien. Als ik klaar ben zie ik Niall's verbaasde gezicht. "I-Ik wist niet dat je dit allemaal hebt meegemaakt. D-Demi, ik hou van je. Die jongen is gewoon een idioot, ik haat hem. Ik zou je nooit in de steek laten. Hij heeft jou kijk op liefde verandert en dat vindt ik niet kunnen. Je moet weten dat wat ik nu ga doen is omdat ik van je hou" ratelt Niall aan één stuk door. Hij heeft ook tranen in zijn ogen. Hij komt dichter bij mijn gezicht en hij kust me. Dit zag ik niet aankomen.

Na Niall zijn kusmomentje hebben we een hele reis gepraat. Ik denk dat ik nu samen ben met hem, wat me gelukkig maakt. De dierentuin was echt geweldig, we hebben een heleboel rare foto's met de dieren genomen. Ondertussen zijn we al thuis. Ik ga in mijn bed liggen en Selena ook. "Slaapwel" zeg ik. "Slaapwel" zeg ik en doe het licht uit. Plots hoor ik iemand op de deur kloppen. Ik doe het licht weer aan en zie Niall binnenkomen. "Hey" zeg ik. "Hey" zegt hij. Die ziet er zenuwachtig uit. "Niall, is alles oke?" "Ja" zegt hij zenuwachtig. "Wat doe je hier?" "Ja, wat doe je hier? Ga weg, ik wil slapen!" schreeuwt Selena. "Ik wil je iets vragen" "Oké, doe maar" zeg ik. Niall gaat op mijn bed zitten en ik sla de dekens van me af. "Morgen is de bruiloft, weet je wel" "Uh ja" Heb je al iemand?" "Nee, Harry heeft een poging gedaan maar ik heb nee gezegd" zeg ik lachend. "Ah" Niall begint heel hard in zijn hand te knijpen, het wordt helemaal wit. "Hee, stop daarmee. Wat hebben die handen je ooit misdaan?" zeg ik en neem zijn handen vast. Ik leg ze tegen mijn wang en doe alsof ik ze knuffel. Niall begint te lachen. "Demi, wil je met mij naar die bruiloft? Als je nee zegt begrijp ik het hoor! Jij bent natuurlijk 'wow' en ik 'niet wow' , maar ik heb nog niemand en jij blijkbaar ook nog nie-" Niall blijft maar door ratelen en ik kus hem gewoon. "Zwijg" zeg ik en Niall kijkt me verbaasd aan. "Ja, ik ga met jou" zeg ik. Hij glimlacht breed naar me. Niall legt zich naast me in mijn bed en ik doe het licht uit. Het is een zware dag geweest en nu is het tijd om lekker te slapen, naast Niall.

Vote?

Comment?