I Really Don't Care

65

Het was erg gezellig om nog eens bij mijn en Selena's ouders langs te gaan. We zitten nu in het vliegtuig naar North Carolina, waar Nash woont. Nash en Cameron's vrienden zijn allemaal naar daar gereisd zodat we daar een geweldige tijd samen kunnen beleven. We verblijven in een vakantiehuis vlakbij het strand. Het was behoorlijk duur, maar met meer dan tien mensen werd het al snel een koopje. Binnen 2 uur ga ik Nash en Cameron's vrienden ontmoeten. Ik ben erg benieuwd en ook een beetje zenuwachtig. Ik heb weleens filmpjes gezien van Cameron met andere jongens, maar ik heb me nooit echt geïnteresseerd in hun levens. Ik verwacht dat Nash' broer er zal zijn en dat is de enige dat ik ken. En misschien Matthew. We gaan nu eten in een restaurant waar veel beroemde mensen komen en het eten voor royalty bestemd is. Misschien zit Rihanna de tafel naast me of Jason Derulo achter me of zie ik Kendall Jenner in de wc's met een cameraploeg die haar achtervolgt. Who knows.

"Demi? Heeeeeello? Deeemi!" hoor ik een stem zeggen waarop een vingerknip vlak voor mijn ogen volgt. Ik schrik en kijk Niall aan. "We zijn er" lacht hij. Ik stap uit en volg de rest naar binnen. Het restaurant ziet er schitterend uit aan de buitenkant. Ik loop door de draaideur en neem Niall's hand in de mijne. Niall glimlacht naar me en geeft me een kus op m'n wang.

Ik neem plaats tussen Niall en Nash. Cameron zit voor me en Selena daarnaast. "Ik ben zó single" mompelt Cameron. Iedereen schiet in de lach. "Single leven is het fijne leven" lacht Nash. "Heb je te klagen misschien?" vraagt Selena aan Nash. "Natuurlijk niet, babe. Ik ben heel gelukkig met jou" zegt Nash en buigt over de tafel om Selena een kus te geven. "Schattig" zeg ik en blader door de menu. Niet veel later komt een serveerster onze bestelling opnemen. De drank is al gekomen en ik neem een slok van mijn Cola. "Ik ga eventjes naar de wc" meld ik. Ik loop naar het damestoilet.

Ik ga naar de wc en was mijn handen. Mijn gsm maakt een tril geluid en ik open het berichtje. Het is van Harry. Ik loop uit de deur en begin een antwoordt te schrijven wanneer ik iemand tegen me aan voel botsen. Mijn gsm valt op de grond en ik kijk naar de barst in het scherm. Laten we hopen dat dit Kendall Jenner is. "Het spijt me" hoor ik een duivelse stem mompelen. Ik kijk omhoog en zie duivelse ogen. "Demi?" zegt Joe. "Shit" mompel ik verbaasd. Hij raapt mijn gsm op en kijkt ernaar. "Het spijt me van de barst, ik zal een nieuwe voor je kopen" zegt hij snel en geeft mijn gsm aan me. Ik neem hem langzaam aan. "Het is oké, ik uhm dat hoeft niet," zeg ik. Dit is niet Kendall Jenner en dat is echt heel jammer. "Wat doe je hier?" vraag ik. "Eten met mijn broer" "Je broer? Nick?" vraag ik en kijk rond in het restaurant. "Nee, Kevin. Je was op zijn bruiloft" zegt hij. "Oh," zeg ik teleurgesteld en kijk hem weer aan. "Dat herinner ik me nog" "Je viel flauw" "Weet ik, ik lag in coma" "Serieus? In coma? Oh god!" zegt Joe verbaasd. "Het was jou schuld, je gaf me een hartaanval" "Een wat?! Waarom heeft Nick me dit niet verteld? Wat scheelt er met die jongen! Het spijt me zo erg, Demi. Ik wist niet dat Nick jou had uitgenodigd. Ik wist niet eens dat jullie bevriend zijn. Nick mag me echt wat meer inlichten over zijn leven" zegt Joe waardoor ik moet lachen. Hij kijkt me aan en krijgt een grote glimlach op zijn gezicht. "Wat?" vraag ik. "Ik ben blij dat je weer kan lachen en dat ik die reden ben" zegt hij serieus. "Uhm, oké" zeg ik snel. "Ik ben blij dat je nog leeft... ondanks alles. Je bent een sterke meid" zegt hij en legt zijn hand tegen mijn arm. "Dankje" bloos ik. Mijn ogen schieten naar zijn hand en hij trekt hem meteen weg. "Het spijt me dat ik je gedumpt heb toen je mij het hardst nodig had, het was heel egoïstisch van me" "Het is verleden tijd" zeg ik ook al weet ik dat het nog me nog steeds pijn doet om aan die tijd te denken. Het was de beste en de slechtste periode uit m'n leven en ik kon plots op niemand meer rekenen. Alles werd zwart in mijn leven omdat ik mezelf altijd zwart zag.

"Weet ik, maar ik wil gewoon dat je weet dat het me echt spijt. Het is de grootste fout die ik ooit heb gemaakt" zegt hij met zijn blik op de grond gericht. "Waarom kwam je dan niet terug?" vraag ik lichtjes geïrriteerd. "Ik voelde me veel te schuldig en ik dacht dat je je beter zou voelen zonder mij" "Dat heb je dan verkeerd gedacht. Door jou werd alles nog erger" "Het spijt me" mompelt Joe. Ik knik. Er valt een ongemakkelijke stilte. "Ik, uhm, ik moet maar eens teruggaan" zeg ik aarzelend. "Ja, ik ook" zegt Joe en kijkt me aan. "Dag" zeg ik en wil weglopen. Joe houdt me tegen. Hij trekt me in een knuffel. "Het spijt me echt en veel geluk in je leven. Je verdient het" mompelt hij tegen m'n haar. Ik voel zijn warme adem in mijn nek. Vroeger zou ik nu al een miljoen kriebels in m'n buik hebben, maar vandaag is dat niet het geval. Het doet me glimlachen. Ik ben eindelijk over hem heen en ik heb het gevoel dat ik verder kan gaan met mijn leven. Samen met Niall. "Dankje, jij ook" zeg ik. Ik trek me terug uit de knuffel en kijk hem glimlachend aan. "Dag" zeg ik. Ik draai me om en loop naar mijn tafel.