I Really Don't Care

51

De trouw: deel 5.
-
-
-
-
Demi POV:

Ik sta in een witte kamer. Een lege kamer. Helemaal alleen. Ik kijk naar mijn kleren, die bestaan uit een lang wit kleed. Geen schoenen en mijn haar los. Mijn haar is zwart. Mijn natuurlijke kleur. Wat is dit? Ik loop door de witte kamer maar het verandert niets, het blijft nog steeds wit. Het is een oneindige witte kamer.

"Hey" hoor ik iemand achter me zeggen. Ik zie Joe. "Hey" zeg ik zacht. "Het spijt me van je heart attack" "Heart attack? Je gaf me een heart attack?" "Ja, je ligt in coma. Je zag me, hyperventilleerde en viel flauw. Op weg naar het ziekenhuis kreeg je een hartaanval" "Ga ik dood?" "Misschien, dat beslis jij" "Hoe zou ik dat moeten beslissen? Ik sta in een witte, lege kamer" "Ik zal het je uitleggen. Er zijn daar twee deuren. Eentje is leven en eentje is dood, jij kiest" zegt Joe en wijst naar twee deuren die opeens verschenen zijn.

"Wat als ik fout beslis?" "Dat kan je niet, elke beslissing is de juiste" met die woorden gaat Joe weg.
Wat moet ik doen? Ik kan dit niet beslissen. Ik wil niet dood. Of wel? Ik moet hier goed over nadenken. Vroeger zou ik gesmeekt hebben om in deze positie te zijn. Ik wou altijd al dood, maar nu niet meer. Ik mag niet doodgaan...

Vote?

Comment?