I Really Don't Care

14

"Omdat..." "Zayn, kan je me asjeblieft vertellen wat er is zonder te stoppen in het midden van een zin, ik weet dat het moeilijk voor je is maar ik word er stilaan gek van dat je zo traag praat!" Zeg ik aan 1 stuk door. Misschien was het een beetje gemeen van me om dit te zeggen maar ik word veel te nieuwschierig. En iedereen staat beneden te wachten. "Sorry" Hoor ik Zayn door zijn tranen heen mompelen "Is niet erg" Zeg ik. "Perrie ligt in het ziekenhuis omdat ze een ongeluk heeft gehad. Ze zat aan het stuur van de auto van een vriendin na een feestje. Perrie wou rijden omdat haar vriendin heel dronken was en Perrie had niet gedronken. Nee, natuurlijk niet want Perrie drinkt nooit. Oke, ze drinkt wel maar dan geen Alcohol als je begrijpt wat ik bedoel." Zegt Zayn "Ja ik begrijp het, ga verder" Zeg ik.

"Dus blijkbaar begon die vriendin te dansen in de auto en aan het stuur te hangen terwijl Perrie aan het rijden was. Door die idioot verloor Perrie de controle over het stuur en reden ze tegen een boom aan. Perrie was bewusteloos en" Ik hou mijn ene hand voor mijn mond en met het andere wrijf ik over Zayn's rug. Ik zie de tranen uit de ogen van Zayn lopen.
"Toen heeft een getuige een ambulance gebeld en hebben ze Perrie en die vriendin naar het ziekenhuis gebracht. Dus nu ligt Perrie in het ziekenhuis en heeft ze een hersenschudding en een gebroken arm en die trol heeft helemaal niks! En zij heeft dit hele drama veroorzaakt!" "Zayn! dat meisje was dronken en wist niet wat ze deed wees blij dat ze ongedeerd zijn"
"Ongedeerd? Mijn prachtige Perrie moet zo'n stom gips aan haar arm en heeft de hele tijd hoofdpijn. Dat noem ik niet ongedeerd zijn" Zegt Zayn "Ja oke dan is ze niet ongedeerd, maar hoe komt het dat je huilt? Het is toch goed afgelopen?"
"Ja maar het ergste moet nog komen Demi. De dokters vroegen haar wie ze wou bellen, welke familie of welke vrienden. En Perrie zei dat ze mij wou bellen. Mij! Terwijl ze mij zoveel pijn gedaan heeft en dan wilt ze mij bellen om te vertellen dat ze in het ziekenhuis ligt." Zegt Zayn.
Waar maakt Zayn zich nu zo druk om? Ik snap het niet! Waar zit het probleem toch.
"Dus ze belde mij met het nummer van het ziekenhuis dus nam ik op, want als het met Perrie haar nummer was dan zou ik niet opnemen. Ik nam op en het eerste wat ze zei was 'Zayn? Het is Perrie! Hang asjeblieft niet op! Je bent de enige waarvan ik het nummer onthouden heb. Ik lig in het ziekenhuis' Demi! Ze belde mij alleen omdat ze mijn nummer nog wist niet om te zeggen dat ze opnieuw wou beginnen!Dus ik vroeg aan Perrie waarom ze in het ziekenhuis lag en ze vertelde het hele verhaal dat ik je net vertelde. Ik schrok heel hard en ik zei dat ik direct kwam maar ze zei dat ze alleen belde omdat ze mijn stem miste en dat ze het jammer vindt dat we geen vrienden meer zijn maar dat ze niet opnieuw een relatie kon hebben met mij dus ik vroeg haar of ze iemand anders had, wat erg stom van mij was, en ze zei dat ze niemand had maar dat de afstand tussen ons te groot is en dat we beide onze eigen weg moeten gaan. Blablablablabla dus na haar hele uitleg vroeg ik of ze nog van me hiel en ze zei dat ze nog van me hield maar dus niet met me kon samenzijn. Uiteindelijk werd ik boos en heb ik mijn gsm tegen de muur gegooid" Eindigt Zayn zijn verhaal, ik kijk naar waar Zayn wijst en zie zijn iPhone helemaal gebarsten aan de overkant van de kamer op de grond liggen.

"Waw... Zayn.. Ik.."
"Meid nu stotter je zelf! Zeg wat je wilt zeggen" Zegt Zayn. Ik glimlach een beetje. De deur vliegt open en Zayn en ik kijken op "Zitten jullie hier nu samen te huilen?" Vraagt Luke die in de deuropening staat. Ik veeg de tranen uit mijn ogen "Die ruzie met Harry was toch opgelost?" "Uh ja Luke!" Zegt Zayn. Ik kan zelf niets meer zeggen, ik ben sprakeloos geworden door wat Zayn zei.
"Waarom zitten jullie hier dan te huilen?" Ik kijk naar Zayn en Zayn knikt "Ik... Uhm..." Begin ik maar ik kan niet verder praten, Zayn heeft me echt geraakt. Dit is echt zo'n filmverhaal, alleen ben ik niet zeker of deze film een happy ever after heeft.

"Luke, we gaan je alles nog uitleggen dat beloof ik je. Maar ik ga me even opfrissen en me aankleden voor school" Zegt Zayn en hij staat recht.
"Je belooft het he!" Zegt Luke "Ja tuurlijk! Staat iedereen nog te wachten beneden?" Vraagt Zayn.
"Nee, ben je gek?! Jullie zitten hier al een halfuur dus zei ik dat ik wel bleef wachten en we met de taxi naar school kwamen, maar we moeten ons haasten want om 10 uur 20 is de kennismaking en dat betekent dat we nog 5 minuten hebben om naar school te gaan"
"Wat? Dat meen je niet!" Zegt Zayn. Ik zit hier nog steeds verbaast. "Ik heb een idee, Ik bel een taxi, Zayn gaat zich opfrissen en Demi pakt de jassen en de tassen" Zegt Luke tegen Zayn en mij. Ik knik en zie Zayn en Luke de kamer uitlopen.

Ik sta op en zoek Zayn's rugzak en jas in zijn kamer. Gevonden! Ik ren naar beneden en leg ze bij de rugzak van Luke. Luke zijn jas? Waar zou die zijn? Oh die heeft hij aan! Mijn eigen jas? Aan de kapstok! Ik neem mijn jas van de kapstok en doe hem aan. Mijn tas? Op de tafel van de woonkamer misschien. Ik loop naar de woonkamer, geen tas. De keuken! Ik loop naar de keuken en zie mijn tas liggen, ik pak hem en loop naar de gang. Ik neem de tassen van Luke en Zayn, en ook Zayn's jas. Ik besluit buiten te gaan wachten. Luke komt naar buiten.
"Asjeblieft" Zeg ik als ik Luke zijn tas aangeef. "Dankje, Demi. Gaat alles weer goed? Je leek daarnet wel op een andere planeet" "Het gaat beter. Ik leg het je allemaal wel nog uit!"
De taxi komt aan en net op het zelfde moment is Zayn er. We geven het adres door aan de chauffeur en zeggen dat hij zo snel moet rijden als hij kan. En dat doet hij.

Vote?

Comment?