Bölüm 1: Temiz ve Soğuk

14.1K 373 80
                                    

Buraya kalp koyar mısınızz?

...................

Düşünüp durdum.

Neden?

Neden düzen böyleydi?

Doğduğumdan bu yana hayatın bana öğrettiği tek şey aslında her şey dış görünüşmüş.

Tamam kabul ediyorum ben de çok sosyal biri değilim fakat ben hiç güzel veya yakışıklı birinin tek olduğunu görmemiştim.Hepsinin de sosyal olduğunu düşünmüyordum.

Bu düşüncelerimle çirkin olduğumu ve zorbalandığımı düşüneceksiniz fakat durum öyle değil.Güzel sayılabilecek biriydim fakat güzel neydi?

Büyük gözler dolgun dudaklar hokka burunlar...

Kim belirlemişti bunu?

Gözler değişir fakat bakışlar değişmez.

Dudaklar değişir fakat öpüşler değişmez.

Yüzler değişir fakat zihinler değişmez.

Bedenler değişir fakat içindeki kalp değişmez.

Hep böyle düşündüm.Fakat bu düşüncem dünyada işlevini kaybediyordu.
Karşımdaki adama baktım.

Çekik gözler dolgun dudaklar güzel bir burun beyaz bir ten ve kemikli bir çene.

Mükemmeldi.

Muhtemelen onu şu an tam bir playboy gibi düşündünüz.Çünkü her kadını kendine çeken bir adam.E haliyle içe kapanık değildir.

Tam tersi.Sadece işine odaklanan düzen hastası ve kimseye temas edemeyen bir adamdı.

Hatta bir kadının her istediği ondaydı.Para desen bolca var yakışıklılık desen bakan anlardı zaten fakat kimseye dokunamıyordu.

"Dokunmamana sebep olan şey ne? Tiksinti
korku?"

"Kesinlikle tiksinti."

Üstündeki siyah takıma baktığımda oturmasına rağmen tek kırışıklık yoktu.

"Temiz olduğuna inandığın birine dokunabiliyor musun?"

"Hayır"

"Bu tiksinti değil."diye gözlerine bakarak konuştum.

"Ne zamandan beri?"

"Kendimi bildim bileli."dediğinde bunun bir travma sonucu olabileceğini düşündüm.
Ya da çok titiz bir anneden kaynaklıydı

"Bana ailenden çocukluğundan bahset lütfen."

"Annem çok titiz değildi.Hatta kirli bir kadındı.Düzeni sevmezdi fakat babam onun tam aksiydi daima temiz ve düzenli."

"Siz de ikisi arasında sıkışıp kaldınız?"

"Bilakis annem benim temizliğime çok önem verirdi."

Duyduklarımla kafamda bir şeyler oluşmuştu.Bu travma gibi de durmuyordu.Daha çok psikolojik gibiydi.

"Sence bu temiz tutma isteği abartılı mıydı?"

"Hayır"

Kimseye dokunmaması titizlikten geliyordu.Hatta titizlik bile değil korkuydu.Tamamen korkuydu.

"Temiz bir kıyafete veya kalem dokunabiliyorsun peki insana neden dokunamıyorsun?"

"İnsan vücudu bir şekilde atar atıklarını.
Onun için cilt temiz kalmaz."

Altüst:YenidenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin