Sorusuyla gözlerim hemen ona döndü.
"Evet"
"Tek sorunu olan ben değilmişim."
"Sorunum olduğunuda nereden çıkardın?"
Burada konuşmam büyük bir hataydı fakat saklayacak bir şeyimde yoktu.
"Babanla küssün."
"Neyse ne lütfen sorununu çözmeye çalıştığımız kişiye odaklanalım.Bu gün ne oldu?"
"Kullandığım bir madde var."
"Uyuşturucu mu kullanıyorsun?"diye şaşkınlıkla sordum.Bu ondan en son bekleyeceğim şey olabilirdi.
"Ne?! Hayır uyuşturucu gibi değil.Bu ilaç sadece düşünmememi sağlıyor."
"Ve sende bağımlılık yaptı kullanmadan duramıyorsun?"
"Evet"
Bu duyduğuma gerçekten şaşırmıştım çünkü bahsettiği ilaç da bir nevi uyuşturucuydu.
"Derhal bırakıyorsun"
"Deniyorum."
"Bunu bana en başında söylemeliydin!" diye kızgınlıkla konuştum.Zaten kendi problemleri vardı bir de bir maddeye bağımlı olması gerçekten onun için zordu.
"Tedavisi falan yok mu?"
"Ürün yasal değil kaçak yollarla getiriliyor."
"Sağlığını etkileyecek bir durum var mı?"
"Çok yüksek doz kullanmadıkça yok."
"Yani var."Ah gerçekten Arsel Bey beni oldukça şaşırtıyordu.Şimdi işim gerçekten de daha da zorlaşmıştı.Kafam bu duyduklarımla altüst olmuştu.
"Kaç gün arayla kullanıyorsun?"
"1"
Hızlıca ayağa kalkıp ışığı açtım.Yanında doğru ilerleyip sordum ve o da yataktan kalkmıştı."Nerede?"
"¿También lo usarás?"
Sen de mi kullanacaksın?
"Nerede?"
Banyoya girdi ve çıktığında elinde küçük bir şişe gördüm.İçinde mercimek büyüklüğünde pembe haplar vardı.Elimi ona doğru uzattığımda avucuma bıraktı ve bırakır bırakmaz elimde şişeyi sıktım ve ona bakarak konuştum.
"Artık bırakana kadar benim kontrolümde kullanacaksın."
"Yine atak geçireceğim ve ben bu ataklarla başa çıkamıyorum."
"Bırakman için yapman gereken bu"
Kapının tıklatılmasıyla yaşlı kadın elindeki tepsiyle içeri girdi.Elindeki tepsiyi sehpaya bıraktıktan sonra kısa bir süre Arsel Bey'e baktı ve çıktı.
"Herhangi bir sorun olursa ararsınız."dedim ve kapıya doğru ilerlemeye başladım.Kapıyı açıp odadan çıkınca derince bir nefes aldım.Beni sandığımdan daha fazla zorluyordu.
Arabama binip yola koyulunca bir deniz kenarında durdum ve banka oturdum.Bunca yıl sonra konuşmak istemesi garip gelmişti.
Büyük ihtimalle annemin ısrarlarından dolayıydı çünkü o iyi bir adam değildi.
Babam iyi bir eşti ama kötü bir babaydı.
Onun hayatı abisinden korkarak geçti.Bizim tüm yaşantımız bile amcamın isteği üzerine şekillendi.Birinin gölgesi altında yaşamak bu hayattaki en kötü şeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Altüst:Yeniden
Ficção Adolescente... "053***:Ve her canlı yaşattığını tadacaktır.Ya hayatla ya da yaraladığıyla tadacaktır.O üstünde haklarla gitti.Onu, orada bile rahat etmesin diye üstündeki kul haklarıyla öldürdüm."
