Onu hızla itmemle ilk afallasa da tekrar gelecekti ki bağırmamla durdu.
"DUR ARTIK DUR! Ben onca lafı bir öpmeyle unutacak kadın değilim.Bana söylediklerin hâlâ kulaklarımda yankılanıyor Arsel! Bir daha da karşıma çıkma!"diyip hızla odadan çıktım.Arsel benim en büyük hayal kırıklığım olmuştu.
Ege'nin sesini duymamla adımlarım daha da hızlandı ve evden çıkıp hızlıca önüme gelen ilk takisiyi çevirdim.
Eğer hissettiklerini bana normal bir dille söyleseydi şu an bunların hiçbiri yaşanmıyor olurdu.Fakat artık olan olmuştu ve bunun geri dönüşü yoktu.
Sonundan eve vardığımda kimseye görünmeden kendimi odama kapatmıştım.Öylece sandalyemde oturup dışarıyı izliyordum.
Arselle yaşadıklarımdan sonra bir daha onunla olmayacağım fikri kendimi boşlukta hissettirmişti.Belki de böylesi daha doğruydu.Ona karşı olan sevgim azalmış değildi aksine yanına kırgınlığım eklenmişti ve bu terazide ağır basan kırgınlığımdı.
Telefonuma baktığımda Ege'nin bir kaç kere aradığını gördüm o kadar.Geri dönüş yapmadım çünkü artık konuşulacak bir şey kalmamıştı.Kim haklı kim haksız önemli değildi önemli olan bir daha artık olamayacağımızdı ve bu son olayların kökünden çözülmesini sağlamıştı.
Üzerimdeki yorgunluğa rağmen ayaklanıp Onur'un yanına gittim.Kapıyı çaldığımda direkt açıp "Geç" dedi ve oturma odasına geçip tekli koltuğa oturdum.
"Anlat." dediğimde ben de bir şeyler olduğunu anlamıştı.Bunu hafif yukarı kalkan kaşından anlamıştım.
"O gece bizden önce başma bir cinayet daha işlenmiş."dediğinde anlamaz gözlerle ona baktım.
"Ben o adamı yaktım bulamasınlar diye.Karakolda bir arkadaş var o haber verdi o gece orada bir ceset bulmuşlar."
"Belki de o adamla ilgisi yoktur.Daha önce cinayet işlenmiştir."dediğimde kafasını salladı.Ah bana yazdığı mesajla beni o kadar korkutmuştu ki şu an sinirden ağlayacaktım.
"Neyin var senin?" dediğinde daldığım halıdan kaldırdım gözlerimi.
"Sence ben bana kötü davranılasını mı seviyorum?"diye dalgınca sordum.
"Bunu sana o söyledi değil mi?"dediğinde cevap vermedim.
"Ben sana hiçbir zaman kötü davranmadım.Kavgalarımızda bile tek bir kırıcı söz söylemedim onun dediğinin aksine hep el üstünde tuttum ve bu onu göremeyecek kadar aptal bir adamdı."
"Beni sevmiyorsan bile değer veriyorsun bunu görüyorum çünkü bu değeri sende ben oluşturdum.Bana hiç kırılmadığın için kıramıyorsun.Sana hiç kötü davranmadığım için kötü davranamıyorsun.O adam sana iyi gelmiyordu.Başlarda belki ilgisi hoşuna gitti o kadar."
Ah bu dolduruşlarına tabiki gelmeyecektim çünkü ben beni ve hislerimi gayet iyi biliyordum dışarıdan bir yoruma ihtiyacım yoktu.Arsel'ede ne kadar kırgın olsamda asla onu kötüleyemezdim.
Gitmek için ayağa kalktığımda elime uzanacaktı ki kendimi geri çektim.
"Ben daha fazla dayanamıyorum.Gel ikimiz de bir şans ver sana yemin ederim ki değil senden başkasına dokunmak gözlerim bile değmeyecek."dediğinde ona inanamayarak güldüm.
"Onur sen nişanlısın."
"Değilim.Dün attım nişanı."
"Bizim bir daha olma gibi bir ihtimalimiz yok.Lütfen ısrarcı olma." dedim ve hızlıca yanından ayrıldım.Aklıma gelen ihtimalle bir an durdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Altüst:Yeniden
Genç Kurgu... "053***:Ve her canlı yaşattığını tadacaktır.Ya hayatla ya da yaraladığıyla tadacaktır.O üstünde haklarla gitti.Onu, orada bile rahat etmesin diye üstündeki kul haklarıyla öldürdüm."
