Altüst:Yeniden

Bölüm 31: Kara Kedi

Kendime yavaş yavaş gelmeye başladığımda ilk hissettiğim şey başımdaki ağrıydı.Yavaşça uzandığım yerden oturur pozisyonuna gelip elimle alnımı ovaladım.O kadar keskin bir ağrıydı ki gözlerimi dahi açamıyordum.

Birinin elimi alnımdan çekmesiyle refleks gözlerimi araladım ve gördüğüm kişi Onur'du.Avucuma hap bırakıp suyu uzattı.

"İç başındaki ağrıyı kesecektir."

Dediğini yapıp hapı içtim ve bir süre ikimizde konuşmadık.O karşımda oturuyorken aklıma gelenlerle zor da olsa konuşmayı başarabildim.

"O gece...Nasıl gelebildin oraya?"Onur'un hiç bu olaylardan haberinin olmamasına rağmen gecenin 3'ünde ne yapıyordu o ormanda?

"İyisin değil mi?"

"Daha iyiyim."

"Sen farketmedin ama sizin mahallede kalıyorum.O gece uyku tutmadı ve balkonda içerken seni gördüm.Gecenin 3'ünde taksiyle bir yere gidince kötü bir şeyler olduğunu anladım ve takip ettim seni."

"Silah, silahı yanına almak da nereden aklına geldi?"

"Ruhsatlı o silah.Arabamda her zaman bulunduğunu sen de çok iyi biliyorsun.Hem bu sorular da ne? Benden mi şüpheleniyorsun Janset?!"dedi inanamayarak.Aslında doğru söylüyordu çünkü biz beraberken de arabada o silahı görüyordum.

"Peki o, öldü mü?"diye korkuya sordum.O gece tüm bunların yaşanmamasını o kadar çok isterdim ki...

"Öldürdüm."

Bunu duymamla başımı ellerimin arasına aldım.Onur sırf benim yüzümden katil olmuştu.Ah şu an gerçekten kafayı yiyecek gibiydim.Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.Tüm bunlar ağır geliyordu.

"Ben çok öz-"

"Özür falan dileme Janset.Bunu şu an olsa şu an dahi gözümü kırpmadan yaparım."dedi ve ayağa kalkıp önümde çömeldi.Yüzlerimiz aynı mesafeye geldiğinde gördüğüm gözlerle nedense içimi tuhaf bir korku kapladı."Senin için herkesi öldürürüm Janset."

"Onur sen birini öldürdün." diye gözlerine bakarak konuştum."Sen nasıl bu kadar sakinsin?"

"Öldürmek zorundaydım."

"Peki kimdi?"

"Karanlıktı yüzünü görmedim."

Endişeyle konuştum "Ya senin vurduğunu anlarlarsa?"

"Gömdüm.Onun öldüğünü sadece ikimiz biliyoruz."Bir iş birlikçi olmadığım kalmıştı o da olmuştu daha fazla başıma ne gelebilirdi ki?

Aklıma gelen kişiyle ilk konuşamadım, boğazım düğümlendi."Babam, o nerde?"

"Onun telefonundan arayıp ihbarda bulundum.Büyük ihtimalle eski yerine geri defnedilmiştir." dediğinde sadece başımı salladım.Hâlâ o gece bir cinayet yaşandığına inanamıyordum.Öylece Onur'a baktım.Ben onun borcunu nasıl öderdim ki?O sırf benim için katil olmuştu.

"Onur ben ne diyeceğimi bilemiyorum.Sen benim yüzümd-"

"Senin yüzünden falan değil.Her şeyi isteyerek yaptım."dedi ve kollarımdan çekip sarıldı.Benim ise tek yaptığım öylece durmaktı.Tek hissettiğim huzursuzluktu.

"Beni arıyorlardır" dediğimde geri çekildi.
Ayağa kalkıp toparlandım.Kapıya doğru ilerleyip ona döndüm."Her şey için sağ ol."dedim ve gitmeden son kez bu sefer ben ona sarıldım.Bu sarılma sadece arkadaşçaydı.Ona olan can borcumun karşılığıydı.