Η ώρα περνάει γρήγορα με εμάς να λέμε τα νέα μας που δημιουργήθηκαν στο διάστημα που περάσαμε χωριστά. Ούτε εγώ,αλλά ούτε ο Αχιλλέας είχαμε πολλά. Εκείνος έβγαινε καθημερινά και εγώ διάβαζα. Νιώθω ότι πρέπει να του πω για τον Δημήτρη. Του είπα ήδη για τα παιδιά και που το έμαθαν,τι είπαν και τα σχετικά,όποτε νομίζω τώρα πρέπει να του πω αυτό.
«Θα σου πω κάτι» λέω καθώς κάθομαι οκλαδόν δίπλα του στο κρεβάτι, «Αλλά δεν θα θυμώσεις» προσθέτω.
«Πες μου» λέει και σιγά μην έλεγε εντάξει
«Πριν έρθω εδώ. Βασικά,όταν με πήρε τηλέφωνο η Εύα ήμουν σπίτι του Δημήτρη» λέω και ήδη το βλέμμα του αγριευτεί, «Μόνοι μας» προσθέτω και πετάγεται από το κρεβάτι
«Τι σου έκανε;» ρωτάει νευριασμένος
Σηκώνομαι κι εγώ. «Δεν μου έκανε τίποτα, απλά άκουσε με» λέω ήρεμα, «Ήμασταν μόνοι και έκανε κίνηση να με φιλήσει» αποκαλύπτω
«Και;» με ρωτάει περιμένοντας να ακούσει τι έκανα εγώ
«Σοκαρίστηκα,δεν ήξερα τι να κάνω» λέω και φαίνεται απογοητευμένος, «Μόλις συνειδητοποίησα τι συνέβη σταμάτησα το φιλί αμέσως» προσθέτω γρήγορα, «Μετά άρχισε να μου λέει ότι ξέρεις δεν με βλέπει φιλικά και μετά με κάλεσε η Εύα από το κινητό σου. Το σήκωσα και έφυγα από εκεί. Ήρθα σε εσένα» λέω και τώρα το ύψος του μαλακώνει λίγο
«Βλέπεις;» με ρωτάει, «Αυτός ακριβώς είναι ένας από τους λόγους που ήθελα ο κόσμος να ξέρει για εμάς. Δεν γουστάρω να έρχεται ο οποιοσδήποτε και να σου λέει τέτοιες πίπες» λέει νευριασμένος, «Να σε φιλήσει για ποιον λόγο; Αν τον δω το μπάσταρδο» λέει νευριασμένος
Πιάνω το χέρι του. «Αχιλλέα,δεν ήμασταν μαζί όταν το έκανε αυτό. Ήξερε ότι είχαμε τελειώσει» του θυμίζω
«Πιστεύεις πως θα τον ένοιαζε αν ήμασταν μαζί; Θα το έκανε ούτως ή άλλως» λέει,αλλά διαφωνώ
«Δεν θα έκανε κάτι τέτοιο ο Δημήτρης» λέω με σιγουριά
«Είσαι αφελής,Εμμανουέλα» λέει και κάνει πίσω, «Ο Δημήτρης με βλέπει όπως με βλέπουν όλοι. Ως κάποιον που καταστρέφει τα πάντα» λέει μπλέκοντας τα χέρια του στα μαλλιά του. Δεν μ'αρέσει να τον βλέπω έτσι. Το πιστεύει κι ο ίδιος ότι καταστρέφει τα πάντα και όλοι λένε αυτό,όποτε σίγουρα δεν τον κάνουν να πιστέψει το αντίθετο. Μα,δεν είναι έτσι. Ο Αχιλλέας είναι πολλά περισσότερα από όσα δείχνει.
Πιάνω τα χέρια του για να τα κατεβάσω από το κεφάλι του και κρατιόμαστε. «Τι σημασία έχει τι βλέπουν οι άλλοι;» τον ρωτάω
YOU ARE READING
What do you want ?
Teen Fiction«Τι θες;» τον ρωτάω. Με ακολουθεί τόση ώρα, κάτι θα πρέπει να θέλει αλλιώς είναι απλά ανώμαλος. «Τι σε κάνει να νομίζεις πως θέλω κάτι;» ρωτάει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Είναι ελκυστικός και το ξέρει,όλοι στο σχολείο το ξέρουν. «Με ακολουθείς.» λέω...
