Περιμένω περίπου είκοσι λεπτά στο σημείο όπου είπαμε με τον Αχιλλέα θα συναντηθούμε, μα εκείνος δεν είναι εδώ. Ελπίζω να μην τσακώθηκε ήδη με τον Άρη και γι'αυτό να καθυστέρησε. Περνάνε άλλα πέντε λεπτά μέχρι που εμφανίζεται.
«Συγγνώμη που άργησα» απολογείται, «Αλλά είναι μαλακες» λέει ενοχλημένος. Φυσικά και τσακώθηκαν ήδη...
«Νόμιζα συμφωνήσαμε να συγκρατηθείς» λέω ανεβαίνοντας στην μηχανή
«Είναι πραγματικά δύσκολο να συγκρατηθώ όταν δεν είσαι εκεί,Έμμα» λέει και ξεκινάει την μηχανή. Γιατί χάρηκα με αυτό που είπε; Χαίρομαι που ξέρω ότι κι εγώ έχω κάποιου είδους επιρροή πάνω του,δεν είναι κακό αυτό σωστά;
Φτάνουμε σχετικά γρήγορα σπίτι του. «Προλαβαίνουμε να φύγουμε» λέει για πλάκα
ενώ βρισκόμαστε έξω από την πόρτα,αλλά το εννοεί. Δεν θέλει να παραβρεθεί στο τραπέζι και το καταλαβαίνω,αλλά πιστεύω θα βοηθήσει στις σχέσεις του με εκείνους.
«Αχιλλέα,δεν υπάρχει περίπτωση» λέω και ξεκλειδώνει την πόρτα
«Πολύ κρίμα» μουρμουρίζει καθώς μπαίνουμε μέσα
Η Εύα βγαίνει από την κουζίνα «Κορίτσι μου,ποσό χαίρομαι που σε ξανά βλέπω!» λέει βάζοντας με στην αγκαλιά της
«Την Παρασκευή την είδες,χαλάρωσε» σχολιάζει ο Αχιλλέας και γυρνάω κοιτάζοντας τον με ενοχλημένο βλέμμα. «Τι;» ρωτάει αθώα, παρόλο που ξέρει πολύ καλά ότι αυτό δεν σημαίνει συγκράτηση.
«Ευχαριστώ για την πρόσκληση» της αποκρίνομαι
«Μην το συζητάς!» λέει ευχάριστα, «Ο Άρης κάνει κάτι τηλεφωνήματα και θα έρθει σε ένα λεπτάκι» με ενημερώνει
«Κι έλεγα ποιος λείπει; Ποιος λείπει; Αλλά' νταξει μου λύθηκε η απορία!» ειρωνεύεται ο Αχιλλέας
«Πάω να τελειώσω με τις ετοιμασίες. Σε λίγο θα φάμε» λέει η Εύα προσπερνώντας τα σχόλια του Αχιλλέα
«Θες βοήθεια;» ρωτάω
«Όχι κορίτσι μου,κάτσε» λέει φεύγοντας,αλλά θα πάω. Αφού πρώτα μιλήσω με τον Αχιλλέα.
«Άκου,εγώ θα πάω να την βοηθήσω» ενημερώνω
«Μόλις σου είπε δεν θέλει βοήθεια» λέει,αλλά φυσικά η Εύα το είπε από ευγένεια
«Δεν έχει σημασία. Σε παρακαλώ Αχιλλέα,αν έρθει ο μπαμπάς σου ενώ λείπουμε συγκρατήσου και γενικά συγκρατήσου. Δεν χρειάζεται να λες ότι σκέφτεσαι...» τον συμβουλεύω
KAMU SEDANG MEMBACA
What do you want ?
Fiksi Remaja«Τι θες;» τον ρωτάω. Με ακολουθεί τόση ώρα, κάτι θα πρέπει να θέλει αλλιώς είναι απλά ανώμαλος. «Τι σε κάνει να νομίζεις πως θέλω κάτι;» ρωτάει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Είναι ελκυστικός και το ξέρει,όλοι στο σχολείο το ξέρουν. «Με ακολουθείς.» λέω...
