Ψάχνουμε τι να βάλω με την Κατερίνα όσο τα αγόρια κάθονται κάτω με την Ευθυμία.Φυσικά, εκείνη μου δείχνει ρούχα της ή ρούχα μου που ξέρει πως δεν πρόκειται να βάλω. Είτε αυτά είναι μικροσκοπικά φορέματα είτε αποκαλυπτικές μπλούζες πάνω σε μια άβυζη κοπέλα, δηλαδή εμένα.Ωστόσο,έχω και να της μιλήσω για τον Γιάννη. Της έχω πει αρκετά αλλά δεν ξέρω αν έχει καταλάβει. «Τα πάτε καλά με τον Γιάννη, έτσι δεν είναι;»
Συνεχίζει να ψάχνει ρούχα. «Ναι,υποθέτω πως τα πάμε. Εσύ πως το βλέπεις; Δηλαδή,ναι κάποιες φορές παίρνω αυτά τα βαιμπς από εκείνον αλλά δεν ξέρω αν είναι φιλικά και τα ερμηνεύω σε κάτι άλλο...» λέει και σίγουρα δεν τα ερμηνεύει λάθος.
«Σε θέλει. Μπορώ να το καταλάβω» και μου το είπε ο Δημήτρης που του το είπε ο ίδιος.
«Λες;» ρωτάει προσπαθώντας να κρύψει το χαμόγελο της. Τον θέλει παρά πολύ και ελπίζω να πάνε όλα καλά γι'αυτούς.
Χαμογελάω. «Είμαι σίγουρη,όποτε προσπάθησε κι εσύ να είσαι λίγο πιο... εκδηλωτική με τα συναισθήματα σου. Σήμερα θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να ξεκινήσεις» της προτείνω.
Με κοιτάει για λίγο και φαίνεται σκεπτική. «Ξέρεις τι; Θα το κάνω,ναι» λέει αποφασισμένη και είμαι ενθουσιασμένη να δω τι θα γίνει μεταξύ τους απόψε. «Αυτό» λέει δίνοντας μου κάτι περισσότερο του στυλ μου όποτε το φοράω.
Εκείνη φοράει ένα μαύρο στενό φόρεμα που της πάει παρά πολύ. «Να φωνάξουμε τα αγόρια τώρα;» την ρωτάω
«Ναι,ναι εννοείται» λέει και βγάζω μια κραυγή για να έρθουν. Μέσα σε λίγα λεπτά είναι στο δωμάτιο και συνεχίζουμε να ετοιμαζόμαστε. Εγώ ισιώνω το μαλλί ενώ η Κατερίνα βάφεται και τα αγόρια κάθονται και μας κοροϊδεύουν για το κάθε τι που κάνουμε. Τους αγαπώ όλους τους,νιώθω υπερβολικά τυχερή που τους έχω.
Η ώρα περνάει γρήγορα και η μαμά επιστρέφει στο σπίτι. «Τι κάνετε;» μας ρωτάει όταν εμφανίζεται στην πόρτα του δωματίου μου.
ESTÁS LEYENDO
What do you want ?
Novela Juvenil«Τι θες;» τον ρωτάω. Με ακολουθεί τόση ώρα, κάτι θα πρέπει να θέλει αλλιώς είναι απλά ανώμαλος. «Τι σε κάνει να νομίζεις πως θέλω κάτι;» ρωτάει με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο. Είναι ελκυστικός και το ξέρει,όλοι στο σχολείο το ξέρουν. «Με ακολουθείς.» λέω...