ချန်းဟွာမင်းရဲ့ဆယ့်လေးနှစ်မြောက်မှာ[The Sleuth Of Ming Dynasty]MM Translation

အပိုင်း(၂)

" သံယယရှိသူနှင့်မှားယွင်းစွာသေဆုံးခြင်း"

အစေခံကောင်မလေးကိုခေါ်ဆောင်လာချိန်မှာတော့ ထိုအစေခံကောင်မလေးကိုကြိုးဖြင့်ချည်နှောင်ထားပြီးရိုက်နှက်ခံထားရမှုကြောင့်ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့အရှိုးရာများဖြင့်ပြည့်နှက်နေပြီး မျက်နှာပေါ်မှာလည်းလက်ဝါးရာတို့ကအထင်းသားပင်။ထိုကိစ္စဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း အိမ်တော်မှသူများ၏ရိုက်နှက်ခြင်းခံထားရပုံပေါ်လေသည်။ ထိုအစေခံမိန်းကလေးရဲ့အင်္ကျီနဲ့ဆံပင်တွေဟာဖရိုဖရဲဖြစ်နေပြီး အတင်းအဓမ္မဒူးထောက်ရန်‌ေစခိုင်းထားသောကြောင့် ၎င်းအစေခံမိန်းကလေးရဲ့မျက်နှာကိုတော့သေသေချာချာမမြင်ရချေ။

ထန်ဖန်း : "မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

အစေခံမိန်းကလေး : "ဒီနိမ့်ကျတဲ့အစေခံနာမည်ကအားလင်လို့ခေါ်ပါတယ်လူကြီးမင်း"

ထန်ဖန်း :"ကျွုန်ုပ်ကိုဒီညမှာဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာအသေးစိတ်ပြောပြပေးနိုင်မလား"

အစေခံမိန်းကလေးဟာ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်အားပြောပြနေရင်းနှင့်ပင်ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုကြွေးနေလေသည်။

အစေခံမိန်းကလေးရဲ့ထွက်ဆိုချက်နှင့်အားဖူရဲ့ထွက်ဆိုချက်တွေဟာကွဲပြားခြားနားမှုမရှိပဲအတူတူပဲဖြစ်လေသည်။သို့သော်ကွဲပြားခြားနားတာတစ်ခုကတော့ထိုအစေခံမိန်းကလေးမှာကျန်းချန်န‌ှင့်မည်သည့်ကိစ္စမှမပြုလုပ်ရသေးပါဟုငြင်းဆိုနေခြင်းပင်။

ကျန့်ယင်းတစ်ယောက်အေးစက်စွာရယ်လိုက်ပြီး
"မင်းကိုယ်မင်းအပြစ်ကလွှတ်အောင်မကြိုးစားရင်ကောင်းမယ်ထင်တယ်။မင်းကအရှေ့ခြံဝန်းကအစေခံဖြစ်ရဲ့သားနဲ့အနောက်ခြံဝန်းထဲကိုကိစ္စမရှိပဲသွားခဲ့သေးတဲ့အပြင်ငါ့သားကျန်းချန်ရဲ့အခန်း‌ရှေ့ကနေ‌ေတာင်မင်းကိုယ်တိုင်ဖြတ်သွားခဲ့သေး။ငါကိုယ်တိုင်အခန်းထဲမှာမင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုလက်ပူးလက်ကြပ်တွေ့ခဲ့တာပြီး‌ေတာ့ ကျန်းဖူကိုယ်တိုင်တောင်အမွှေးတိုင်တစ်တိုင်ထွန်းစာအပြင်မှာစောင့်နေခဲ့ရပါတယ်လို့ပြောခဲ့တာတောင်မှမင်းကဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့လိမ်ညာချင်နေသေးတာလား"