Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

032

Ik trek mijn laarsen aan, en pak een handpistool.
Dag 1.
Van de hoeveel? 100? 1000?

Vandaag is een nieuw begin.
Ik maak af wat Ashton van plan was.

Het enige wat ik wil is hem nog voor het laatst zien, en niemand kan me van die gedachten afhalen.
Of hij nou dood gaat aan deze toestand, of aan dat ik hem een infectie geef.
Dood gaat hij toch wel binnen nu en een paar dagen.

Ik open de deur van E214, en tref een leeg bed aan.
Geen Ashton, en ook geen enkel teken dat hij hier is geweest.

'Mevrouw Strauss, kan ik u ergens mee helpen?' De vriendelijk uitziende vrouw, die volgends haar naamplaatje Inge heet glimlacht naar me en houdt voor zichzelf een kopje koffie voor.
'Waar is Ashton?'
'Ashton?' Vraagt ze verward en neemt een stap naar achteren.

'Ik weet het niet, hij was hier 2 weken geleden, maar is verdwenen..
Alsjeblieft mevrouw Strauss, ik vertel u dit alleen omdat u en meneer Mice de opvolgers van Ashton zijn, Niemand maar dan ook niemand mag dit weten'
'Hoe was hij net voordat hij is verdwenen?' Vraag ik zachtjes en pak Ashton's bandana van het nachtkastje naast het bed.
'Hij was redelijk, maar niet al te best' Antwoord ze.
Ik kan zeggen dat ze eerlijk is, want haar gedachtes zeggen precies het zelfde ''Ik hoop dat hij veilig is'' En die dingen schieten door haar hoofd.

'Het komt goed' Glimlach ik zwakjes en verlaat vervolgends de kamer.

Shit's got real.

Deze plaats is van mij, en Forrest kan me wat.
Ik ga Hunter van zijn troon af stoten, en de grond in drukken.

'Zoey?' Een hand drukt zich in mijn nek, en verplaatst mij razend snel, ergens een bezemkast in.
'Zoey' Michael legt bijde handen op mijn schouders, en kijkt me verbaasd aan.

Waarom is iedereen zo verrast om mij te zien?

''Zoey, Forrest zocht je..'
Ik zucht zachtjes, het werd weer eens tijd dat hij op mijn lip zat.
'Zeg maar als je hem ziet, dat ik hem niet hoef te zien' Antwoord ik en open de deur van de kast.
'Waarom heb je me trouwens hier deze kast in geduwt?'
Hij grinnikt zachtjes. 'Dat doen ze altijd in films toch?'

Al hoofd schuddend laat ik hem achter in de kast.

Ik ben het zat, ik ben het zat om telkens de prooi te zijn, en over me heen getrapt laten worden.

Glimlachend speel ik met het handpistool die ik de ochtend voordat ik naar Ashton ging zoeken mee had genomen , en vervolg mijn weg naar E312.
Waar de rest van het ''Team'' aan het trainen is.

Jessica schenkt me een snelle glimlach, voordat ze er als een speer vandoor gaat.

'We moeten trainen' Zeg ik zachtjes tegen Blink, en ga naast haar staan.
'Waarvoor?, we kunnen toch nu niks doen Ashton ligt in een toestand die nou niet echt gunstig is'
'Ashton is hier niet meer, hij is hem gevlogen, en ik neem zijn plaats over. We gaan Hunterville over 1 week in'
'Forrest is nu de baas'
'Ik..' Verbeter ik haar. 'Forrest heeft hier helemaal niks te zoeken'

'Wie wil je in je team?'
Blink gaat zitten op een van de bankjes en trekt haar laarsen omhoog.
'Jou, Jessica, de jongens, en Forrest'
'Je wou net nog niet dat Forrest meeging'
'Ik wou niet dat hij mijn taak overnam, wel heb ik hem nodig, hij heeft goede krachten die ons verder kan krijgen' Antwoord ik, en steek mijn bruine lokken, de stevig zijn uitgegroeit in een staartje.

'Kan je iedereen bij elkaar krijgen?'
Ze haalt haar schouders op en kijkt me aan.
'Je wilt echt wraak nemen he?'

'Ik wil hem zien lijden'