Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

038

''Gaat het wel?' Vraagt Michael bezorgt, terwijl ik mijn pijlen in mijn koker stop, en die op mijn rug gooi.

Vandaag was de dag.
De dag dat ik alweer Hunterville in moest.

'Ja' Lieg ik, en pak het flesje water dat hij vast had uit zijn handen, en zet het aan mijn lippen.
'Met hoeveel zijn we?'
Ik haa mijn schouders op.
Het maakt allemaal niet meer uit.
Hunter gaat er sowieso wel aan.
''20? Misschien iets minder'' Antwoord ik, en geef hem zijn flesje terug.

'Roep het team bij elkaar''
Michael knikt, en draait het dopje op zijn flesje.
Ik schraap mijn keel, en ga op een verhoging staan.

Altijd was ik al slecht geweest in presentaties geven.
Laat staan dit..
Moet inspreken terwijl je zelf er moedeloos van wordt.

Forrest gaat naast me staan en pakt mijn hand zachtjes vast.

Ik wil niet dit voelen wat ik altijd al heb gevoeld voor hem.
Ik wil deze gevoelens niet, en al helemaal niet voor hem.

'Blijf leven he'
'Denkje dat ik meteen dood ga dan?' Antwoord ik.
Hij haalt zijn schouders op, en draait zich naar me toe.
'Ik ben bang van wel. Te veel moed is niet goed Zoey..' Antwoord hij en drukt zijn lippen op die van mij.
Geschrokken duw ik hem van me af.
'Wat was dat?!'
'Zie het als een vaarwel kus' Antwoord hij, en draait zich weer om naar het team.

'Hoezo een vaarwel kus?'
Hij bijt zachtjes op zijn lip, en komt met zijn hofod iets dichter bij die van mij.
'Zie je hem?' Zegt hij en wijst een jongen ver achterin met pik zwart haar.
'Hij kan de toekomst dromen..'
'Niet alles loopt zoals hij droomt'
'Je moet gewoon niet achter Ashton aan gaan. Het wordt je dood' Antwoord hij, en schraapt zijn keel.

'Bedankt' Begint hij zijn verhaal.
'Bedankt dat jullie alsnog achter ons staan, en ons team willen versterken.
Zoals jullie weten is vandaag de dag-..'

'Forrest ga nou maar direct naar het plan!" Roept Sam.

'Pak allemaal straks jullie benodigdheden, Water is belangrijker dan eten. En neem genoeg kogels mee als je te werk gaat met een pistool' Val ik in voordat Forrest zijn mond weer kon openen.
Na zijn laatste speech vertrouwende ik hem niet meer in zulke situaties.

'Groep 1, gaat met mij mee om Ashton te zoeken.
Groep 2 en 3 gaan via de linker kant, zo ongezien mogelijk een weg maken naar Hunter.
En Groep 4 gaan direct naar Hunter toe. Wacht vooral niet om aantevallen, maar hou Hunter in leven ik wil hem langzaam vermoorden..'
'Waarom moet 4 eigenlijk meteen naar Hunter is dat niet te gevaarlijk?' Vraagt Blink.

Ik schud mijn hoofd.
'Jullie zijn er precies op uit gezocht, dat jullie in gevaarlijke situaties heel snel weg kunnen komen, en er gaan mensen mee die goed geweren kunnen hanteren' Antwoord ik.
'De kans is er wel natuurlijk' Voeg ik er nog zachtjes aan toe.
Ze zucht zachtjes en knikt, voordat ze E312 verlaat.
Net zoals de rest..

Michael tilt me van de verhoging af, en geeft me een dikke knuffel.
'Het komt wel goed'
'I know' Zucht ik zachtjes.
'Maar wat als we wel te laat zijn en Ashton inderdaad niet meer leeft?'
'Denk daar maar niet aan. Je zei zelf dat je hem gister had gezien als een hologram' Antwoord hij.
'Het was vast nep. Er bestaat niet zo iets als een hologram'
'Je dacht da wat wij kunnen ook niet bestond in het begin'
IK zucht nogmaals, en laat me op een bankje vallen.

'Je hebt gelijk..'
'Ik heb altijd gelijk' Grinnikt hij, terwijl hij zijn arm op mijn schouder neer legt.
'Iedereen weet ook dat ik altijd gelijk heb'
Ik lach zachtjes.

'Ik denk dat het tijd is.'