De op een volgende dagen waren rustig.
De gene die nog hebben overleefd van Hunters groep hebben een keuze gekregen, weg gaan en nooit meer terug komen, of in harmonie hier bij ons proberen te leven en gestraft worden op fouten zoals verwonding, verkrachting ect.
De straten van de vervallen stad waren schoongemaakt, en huizen werden weer bewoond zover ze bewoond konden worden.
Veel was verwoest door Hunter, maar meer dan de helft was bespaard gebleven.
Iedereen die geen onderdak had konden verblijven in het zo genoemde paleis waar iedereen die mee heeft gevochten in luxe kon leven.
De mensen van het e-station waren opgelucht eindelijk weer zonlicht te zien en niet meer te vrezen op wat morgen misschien wel kon gebeuren.
De mensen uit de martel kamers werden langzaam beetje bij beetje beter, door May die de leiding had over al het medische.
Luke, Calum, en Michael hadden een beetje hun oude leventje herpakt alsof ze in de echte wereld waren en hadden de rode bank uit de loods in het kantoor dat voorheen van Hunter was neergezet. Om op zijn bloed dat nog in de vloerbedekking zat, een joint te roken.
Van Ashton was nogsteeds niks vernomen.
Hij was weggegaan zonder afscheid, volgens Michael om het voor hemzelf en voor mij minder moeilijk te maken.
Al maakte het voor mij het extra moeilijk.
Hoe het met mij gaat?
Ik ben nu zo'n beetje de baas van iets dat volledig onbekend is.
De mensen doen alsof ik hun leider ben, terwijl ik mezelf helemaal niet zo zie.
Het enige wat ik probeer te doen is het een beetje in evenwicht houden, en nieuwen handen vinden voor Laws.
Beloofd is namelijk beloofd..
JE LEEST
Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)
Fanfiction''Vertrouw niemand'' Wanneer Zoey ineens flauw valt, en de volgende dag in het ziekenhuis wakker wordt, is alles anders. Het 'Normale' leventje bestaat niet meer, en daar moet ze op de harde manier achter komen. #Komt geweld in voo...
