Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

043

Na een paar uur neemt Michael me weer het strijd veld in, zonder een enkel spoor van Blink.
'Ze moeten het zelf oplossen' Mompelt hij zachtjes, terwijl hij een bidon tegen zijn lippen aan zet.
Aan zijn gezicht te zien was het geen water, maar alcohol.
'Doe je rustig' Hij schud zijn hoofd en zet de bidon weer tegen zijn lippen, en giet een per slokken naar binnen.
'Ik heb het koud' Antwoord hij.
'Dit helpt me om warm te worden'
'Ik kan niet echt helpen' Antwoord ik en laat mijn handen tot ijspegels veranderen.

Uit het niets hoor ik een geweer af gaan, en duwt Michael me op de grond.
Hoe kan het ene moment het nog zo rustig zijn, en je het andere moment onder vuur liggen.
'FUCK!' Schreeuwt Michael die naar zijn been grijpt.
Als Michael me niet omver had geduwt was de kogel dwars door me heen gegaan.
'Michael' Piep ik zachtjes.

Meer dan 10 mannen in zwarte pakken, met grote geweren komen op ons afgestormt.
'DOE WAT ZOEY!'
gestresst pak ik mijn pistool vast, en richt het op een van de mannen.
Weer gaat een geweer af, en wordt Michael weer in zijn been geraakt.

De jongen die altijd vrolijk was, en altijd lachte.
Lachte niet meer..
En ik gaf hem groot gelijk.
Je zou maar 2 kogels door je been gejaagt krijgen.

'ZOEY!!!'
Ik doe eindelijk wat hij me heeft opgedragen, en schiet 5 kogels af.
Ik faalde echt in dit, want van de 5 raakte er maar 1tje.

'Gebruik je pijl en boog'
Ik knik en gooi mijn pistool naar Michael toe.
Ik kan echt totaaaaal niet presteren onder druk, en al helemaal niet als de kogels om je oren heen vliegen van 15 mensen, Correctie 14. En jij er in je eentje voor staat.

Gelukkig werkt mijn pijl en boog wel mee, en weet ik nog 4 te raken.
'KOM!' Schreeuw ik, en help Michael omhoog.
'Ik kan niet rennen Zoey'
'JE MOET!'
Ik richt mijn pijl op een van de mannen, en raak hem recht in zijn oog.

'Neem me krachten over dat kan je toch?'
OF ik het kan?
Nee..
Het is me een keer gelukt en daarna nooit meer.
Maar proberen kan geen kwijt.

Met mijn poppen kracht gooi ik half Michael op mijn rug, en zet ik hem op een sprintje.
Gevolgt door nogsteeds 9 soldaten van Hunter.
'Ga sneller!'
'KAN IK NIET!'

Liegen deedt ik niet want ik kon echt niet sneller,
Ik kon niet eens meer mijn krachten gebruiken.
Anders waren Hunters soldaten al lang al dood.

Michael wordt na een tijdje veels te zwaar, waardoor ik genootzaakt ben hem op de grond neer te zetten.
En de overgebleven 9 toch echt uit te schakelen.

Ik richt mijn pijl op een van de mannen die rijkelijk Kogels naar me toe vuurt.
Waarvan er geen een wonder boven wonder raken.
Maar zie de man voordat ik mijn pijl kan afvuren door zijn benen zakken.

Niet alleen hij doet het maar ook de rest van de 9.

'Michael?'
'Ja?'
'Heb jij ze dood geschoten?' Hij schud zijn hoofd en kijkt me verward aan.

Een gekuch trekt mijn aandacht uiteindelijk.

'Missed me?'