Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

011

'Hunterville..'

'Hunterville?'

'Ja poepchinees hunterville"

Ik gooi mijn schooltas in een hoekje en trek mijn jas uit.
'Is er iets?' Ashton kijkt me met grote ogen aan.
"Nee, ik was alleen wat aan het bespreken met calum"

De jongen met het getinte huid steekt glimlachend zijn hand op als begroeting.
'Dus jij bent calum?'
'Ik denk het' Antwoord hij sarcastische.

Ik neem plaats op de bank en kruis mijn armen over elkaar.
'Ga maar door met waar jullie het over hadden'
Ashton schud zijn hoofd en kijkt Calum dreigend aan.

'Ashton wil je dood hebben'

De woede in Ashton komt naar boven, en voordat ik het weet ligt Calum op de grond.

'Volgende keer brand ik je gezicht er vanaf!' Roept hij kwaad.
'Ach man komop, je weet zelf dat als je Zoey meteen gedoemd is als je haar gelijk in Hunterville dumpt'

Calum krabbelt langzaam van de grond af. 'Ik ga je niet vechten Ashton, maar we moeten haar beschermen, niet vermoorden'

'Als zij dit niet doet gaan er zo veel mensen dood'
'Ash, ik weet dat je het moeilijk hebt met je familie, maar dit is onze taak en hier mogen we niet van afwijken.. Ze gaat eerst mee ondergronds voordat ze Hunterville ingaat'
Calum geeft me ene klein glimlachje en vertrekt vervolgens.

'Hij heeft gelijk' Zegt Ashton zachtjes en gaat naast me zitten.
'Ik kan jou niet zomaar in het diepen gooien, Het is beter om je eerst ondergronds te nemen'

'Ik snap het wel.. Je familie is door hem uitgemoord, dit is het enige wat je kan doen'
"Het beste wat ik nu kan doen is jou behouden.." Antwoord hij en staat op.
"We gaan overmorgen, neem nog afscheid van de mensen waar je afscheid van wilt nemen. En laat je niet teveel zien, we hadden er vandaag weer 2"
Ik knik en kijk voor me de leegte in.

Nog twee dagen en alles is anders.
Nog twee dagen en ik moet het diepe in..
Nog twee dagen en mijn normale leven is voorgoed over.

De volgende dag wordt ik wakker op de bank, waar ik blijkbaar in slaap ben gevallen.
Calum glimlacht zwakjes naar me en geeft me een klein schokje.
"Ben je al klaar voor mijn training over 3 dagen?"
Ik schud mijn hoofd, liever wil ik er nu nog niet aan denken en nu nog een normale tiener zijn.
"Het gaat zwaar worden"
"Ongetwijfeld"

Ook de rest van de jongens lopen de woonkamer in.
"Het wordt makkelijker als je het op hun mag uitoefenen" Zegt Ashton die naast me neer ploft "Heb je geen remmen, en het gevoel dat je mensen pijn doet"
"Ik ben niet zo moordlustig ingesteld"
"Komt nog wel" Glimlacht hij.
"Zolang ze maar je birth mark hebben kan je ze vertrouwen, anders bevries je ze levend oke?"