Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

037

-Klein stukje, want maandag is en blijft (nog een tijdje) Bitch Craft dag :),
Hope you guys like it, Laat een reactie en een like achte, Means alot :) <3 xx)-

Nog 1 dag...
Nog 1 dag totdat ik elke keer over mijn schouder moet kijken, niemand meer kan vertrouwen.
En alles wat we tegen komen en in de weg staat dood moet.

Een diepe zucht rolt over mijn lippen terwijl ik mijn nieuw ontworpen pak aantrekt.
Bij nieuwe krachten hoort een nieuw pakje..

Minstens de helft van wie ooit mee zou gaan had hoop verloren en zich afgemeld.
Ze hadden gelijk..
Ik had ook niet mee gedaan als alles werd geleid door mij en Forrest.

"Wat doe je er lang over"

Ik kijk over mijn schouder, en zie daar een jongen staan.

Zijn armen vol getatoeerd, en zijn neuspiercing al glimmend door het tl licht dat er op neer valt.

'Ashton?" 
Ik loop naar hem toe, en steek een hand naar hem uit.

Mijn hand gaat dwars door hem heen.
"Ik ben hier nu niet echt" Antwoord hij.
"Wat ben je dan?"
"Een hologram.. maar ik ben er wel nog echt Zoey. Ik leef nog, alleen kon niet in het E-station blijven"
"Waarom niet?!" 
Hij zucht en haalt zijn schouders op.
"Dat is een lang verhaal.. Kom me opzoeken oke? Ik ben in het bos, in de buurt van het huisje van Elle" Antwoord hij.

"Is Elle bij je?"
Hij schud zijn hoofd en haalt een hand door zijn haar.

Alles lijkt zo echt,
Maar schijn bedriegt.
Ik kan hem niet aanraken, niet voelen, niet ruiken.

Zijn ogen hadden hun glans verloren, en zijn huid zag er slecht uit.
Hij was ziek en dat kon je ook goed zien.

Wat bij mij de vraagtekens nog sterker maakte.
Waarom was hij weg gegaan aangezien hij duidelijk nog te ziek was.
Waarom is hij weer Hunterville in gegaan.
En waarom wilt hij dat ik hem dit keer wel volg, terwijl hij dat nooit wou.?

"Zoey? kan je me beloven dat je me op gaat zoeken? ik heb je nodig" 
Ik knik en glimlach zwakjes.
"Ik zou jou eerst ophalen voordat ik Hunters kop eraf hak"
Hij grinnikt zachtjes, terwijl zijn benen langzaam vervagen.

"Ik wacht op je"