Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

054

'Je had me beloofd niks te doen he' Fluistert May, terwijl ze me meeneemt naar de kelder van het gebouw.
Ik knik, en volg haar.

'Goedzo' Mompelt ze, terwijl ze de grote ijzeren deur die lijd naar een soort van ziekenhuis vermengt met een gevangenis.

'Schrik niet' Zegt ze.

'Waarom zou ik moeten schrikken?'

'Hierom' Antwoord ze, en opent de volgende deur.

Het oorverdovende geschreeuw, en gekrijs dring direct tot me door.

'Dit is Hunters favoriete kamer, of ook wel de martel kamer..'

De kamers waren verdeeld door glas, zo konden ook de gevangenen zien hoe het met degene naast hen ging.

Tevens was iedere kamer aangepast aan de krachten die je had.

Zo zou ik bijvoorbeeld een hitte kamer krijgen, zodat mijn krachten 100% naast de medicatie die ik zou krijgen niet meer werken.

'Jessica..' Verlaat er zachtjes uit mijn mond.

'Shh..' Sist May.

Het meisje dat niet weg was te denken van Michaels zijde, hangt nu aan twee ijzeren dingen aan de muur vast.

'Waarom neem je me hier naartoe?'

'Omdat ik je hier naartoe moest brengen van Hunter, Zelf had ik je ook liever in de keuken gehad' Antwoord ze.

'Grace.. Ik moet weer naar boven, doe niks stoms oke?' Ik knik zwakjes, en neem de mop die ze in haar handen had aan.

'Begin maar met het bloed van de tegels af schrobben' Glimlacht ze.

Zodra May is vertrokken, glip ik direct de kamer van Jessica in.

'Jes' Fluister ik zachtjes terwijl ik de grond begin te schrobben.

'Ga weg' Mompelt ze.

'Ik kan je misschien hier weg halen'

Ze grinnikt zachtjes en schud haar hoofd.

'Er zijn overal camera's, en het is gewoonweg onmogelijk' Antwoord ze.

Ik hou het scherp in de gaten dat er niemand aan komt die ons zou kunnen betrappen.

'Ze hebben mensen net als Blink hier, dus vertrouw nooit op lege gangen'

Ik zucht zachtjes en ga op mijn knieen zitten om het bloed er beter vanaf te schrobben.

'Wat doen ze hier met je?'

'Ga nou maar weg, en zorg dat Mickey hier nooit komt' Antwoord ze.
'Mickey is in het gebouw' Fluister ik zachtjes, en hijs mezelf van de grond.

'Zorg dan dat hij-..' Ze stopt direct met praten wanneer er geschreeuw galmt door de gangen.

'Michael..' Zegt ze zachtjes, terwijl haar stem breekt.

'Ik krijg jullie hier weg'

'Zoey.. Er is geen terugweg als je hier eenmaal bent.. En nu hebben ze Mickey ook al'

Ik wil mijn hand op haar wang leggen, maar wordt nog voordat ik haar kan aanraken weggeroepen door een van de bewakers.

'Sorry.. Ik dacht dat ze dood was.'

'We houden dat goed in de gaten' Moppert hij, en trekt me aan mijn arm terug.

'Hou je nou maar bezig met schoonmaken, anders ben jij straks degene die hier hangt'
'Ik ben personeel' Antwoord ik.
'Personeel heeft dezelfde kans om hier terecht te komen als Zoey Strauss' Grinnikt hij, en gooit me op de gang vloer.

'Ga maar naar kamer 408.'

'Maar dat is bij de zieken, ik was hier geplaatst' Antwoord ik.

'Ga nou maar naar 408, en wees een beetje snel.. Hij is nogal agressief.'

A/N: Ik probeer over 3/4 dagen weer een stukje te plaatsen.

Soooww, laat een likeje en een reactie achter :), that will make my day.