046

930 110 16
                                    

Wacht heel even' Al hijgend gaat Ashton op de grond zitten.

'Ik kan niet meer.' Hij bijt hard op zijn lip, en legt zijn been bloot.

'Ash...' Zeg ik zachtjes, en ga naast hem op mijn knieen zitten.

'Ja?'

'Je been..' Zeg ik zachtjes, en leg mijn hand zachtjes net naast de wond.

De wond wie eerder al rood was, en waar wat pus uit stroomde.

Maar nu omdat mijn hand er zachtjes tegen aandrukt, een soort van uitbarsting veroorzaakt.

'Het is niet erg' Zegt hij zachtjes.

Ik schud mijn hoofd. 'Dat is het wel Ash..'

'Ik ga dood.. Ik weet het..' Zucht hij.

'Kom alsjeblieft daarom mee naar het E-station, misschien valt er wat aan te doen'

'Ik kan niet terug naar het E-station Zoey..' Mompelt hij zachtjes.

'Waarom niet?'

Hij schud zijn hoofd, en legt zijn hand op mijn wang.

'het maakt niet meer uit Zoey.. Het is gedaan, gisteren probeerde ik het nog te ontkennen, maar nu niet meer'

Michael was weg gegaan om te kijken of er binnen hier en een paar kilometer nog veel soldaten waren van Hunter.

'Waarom ben je weggegaan als je nog niet genezen was?'

Hij bijt op zijn lip, en kijkt me met een blik aan die ik niet van hem ken.

De altijd twinkelende oogjes waren verdwenen, en vervangen door een blik van onraad, met geen enkel sparkje emotie.

'Forrest...' Mompelt hij uiteindelijk na lang me met een dode blik aan te kijken.

'Wat heeft Forrest hier mee te maken?'

Ashton zucht voor de 100ste keer, en laat wat water uit zijn bidon over zijn been heen lopen.

'ASH!?'

Met een pijnlijk gezicht kijkt hij me aan.

'Het maakt niet uit Zoey..'

'WAT HEEFT FORREST GEDAAN!!??'

Hij went zijn blik af, naar zijn been en bijt zachtjes op zijn lip.

'Dit..'

'Hoe bedoel je?' Tranen springen me in de ogen wanneer Ashton hard begint te hoesten en er kleine bloedspettertjes op zijn hand blijven liggen.

'Hij heeft een bacterie in mijn lichaam gespoten' Zegt hij zachtje terwijl hij zijn tranen in bedwang probeert te houden.

'Wat?'

'De bacterie tast mijn organen aan, en zorgt ervoor dat alles langzaam stopt, en mijn wonden infecteren.'

'Dat zou hij nooit doen' Antwoord ik zachtjes.

Ashton grinnikt zachtjes, en schud zijn hoofd.

'Dat was precies de rede waarom hij het heeft gedaan'

'Wat?'

'Zoey hij heeft mij vergiftig omdat hij een zwak voor je heeft, Hij wilt je voor zich zelf. Ik moet uit de weg worden geruimd en dat heeft hij zo gedaan' Antwoord hij zachtjes.

Ik schud mijn hoofd terwijl de tranen rijkelijk over mijn wangen heen lopen.

'Blijf alsjeblieft uit zijn buurt Zoey.. Hij is gevaarlijk' Ik knik zwakjes en leg mijn hoofd in zijn nek.

'Waarom was je niet gewoon in het E-station gebleven?. Ik had je kunnen genezen'

Hij schud mijn hoofd en aait me zachtjes over mijn hoofd.

'Forrest zou me sowieso hebben vermoord als ik was gebleven. En zou ook de jongens aanpakken'

'Hij gaat zo dood..' Mompel ik zachtjes door mijn tranen die langzaam over mijn wangen heen rollen.

Hij schud lachend zijn hoofd en drukt zijn lippen op mijn voorhoofd.

'Blijf uit zijn buurt, dan komt alles goed'

Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu