"Hij wordt wel aardiger na een lange tijd" Fluistert Elle zachtjes terwijl we samen achter Forrest aan lopen.
"Hij is altijd nors in het begin"
We trekken steeds een stukje verder in de nacht, wanneer de avondklok ingaat, en er niemand over straat loopt.
Alles is nogsteeds zo als hoe het een paar dagen eerder was,
De enige rede dat ik nog achter hun kont aanloop is omdat het me naar Ashton toe leid, en ik eindelijk Elle een beetje leer te kennen.
Forrest en Elle waren close, dat zag je.
Ik daar in tegen ben totaal niet close met hem.. Ik vertrouw hem niet, en dat zou een hele tijd moeten duren.
Had hij me maar niet moeten vast binden, en deze verplichtingen moeten opleggen.
Forrest haalt zijn pistool uit zijn holster, en houdt deze voor zich uit.
"Blijf achter me" Fluistert hij zachtjes terwijl hij een huis aan de buitenrand van de stad benaderd.
Ergens deed het me denken aan de loods, de structuur van de muren, en het gure lichtinval, dat door een dak raampje heen schijnt.
"We overnachten hier" deelt hij uiteindelijk mee wanneer hij niemand heeft gevonden, en dus het veilig vindt.
"Gaan we niet verder vanavond?" Vraag ik verbaast. En zie hem langzaam zijn hoofd schudden,
"Erg?" Ik haal mijn schouders op, en laat mijn blik op Elle vallen die met een van mijn pijlen loopt te prutsen.
Ik zak neer op de grond, en haal een blink uit mijn tas.
'Wilt iemand?'
Forrest schud zijn hoofd terwijl hij met hout dat hij buiten had gevonden een vuurtje maakt.
'Je hebt niet veel vrienden he' Zeg ik zacht.
Forret schud zijn hoofd, en komt naast me zitten zodra hij klaar is.
'Vrienden brnegen ongeluk, en zijn niet te vertrouwen'
'Niemand is te vertrouwen' Antwoord ik.
Hij glimlacht zwakjes en knikt, terwijl hij het blik van mij over pakt. 'Niemand is te vertrouwen' Herhaalt hij mij, en neemt een hap.
'Ik snap niet dat mensen dit kunnen eten' Mompelt hij, terwijl hij het weer terug geeft.
'Het is lang houdbaar'
Elle komt ook bij ons zitten en legt haar hoofd op mijn schouder.
'Echt jongens die wrijfing tussen jullie is echt te voelen'
Ik grinnik zachtjes en streel haar door haar haren.
'For?' Hij kijkt op. 'Ja?'
'Bedankt.' Glimlach ik zwakjes.
Hij was alsnog niet te vertrouwen, maar hij liet me wel veilig voelen.
op dit moment teminsten, niet een paar dagen geleden.
Hij glimlacht en drukt zacht zijn lippen op die van mij.
''Zie het als een good luck kiss'
JE LEEST
Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)
Fanfiction''Vertrouw niemand'' Wanneer Zoey ineens flauw valt, en de volgende dag in het ziekenhuis wakker wordt, is alles anders. Het 'Normale' leventje bestaat niet meer, en daar moet ze op de harde manier achter komen. #Komt geweld in voo...
