Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

008

"Kunnen we het haar beter niet vertellen?"
"Nee, pas waneer het nodig is"
"Ze kan zich daardoor wel voorbereiden he Ashton, dan hebben we meer kans"
"Ja Luke, maar dan hebben we ook de kans dat ze het tegen ons gebruiken"

"Wat moeten jullie me vertellen?" Ik sluit de loodsdeur en hou mijn hand voor me uit.
"Ash..!?"
"Hou je bek Luke, zet je gedachten uit"
Ashton staat op en loopt naar me toe. Dreigend houdt hij ook zijn hand voor zich uit, en laat al zijn energie er naartoe stromen.

"Luke, help me even" Zegt hij kalm. Terwijl ik een lading bevroren ijspegels naar zijn hoofd toe vuur.
Hij doet ze meteen smelten met zijn vlammen, en drukt me tegen de muur.

De woeden in me speelt naar boven, terwijl hij me boos aankijkt. "Zoey doe normaal!"
Ik negeer hem en laat de woede in me naar boven komen. Een storm van 80 km per uur stroomt uit mijn lichaam.
De kracht die uit mij stroomt doen Luke en Ashton tegen de muur van de andere kant van de loods drukken.

Luke snakt naar adem, en probeert zijn hand van de muur af te krijgen.

De kracht van Luke houdt me net aan tegen ze te vermoorden, door me tegen de grond aan te werken.
Buiten adem kruipt hij naar me toe, terwijl hij mijn lichaam in zijn macht houdt.
"Doe dat nooit meer"

"Laat me los" Grom ik.
"WIL JE ONS DOOD HEBBEN!?!" Schreeuwt Ashton die met brandende handen op me afstormt.

"Als jullie me niet snel zeggen wat er met mij aan de hand is.. Ja dan wil ik jullie dood hebben"
Weer drukt Ashton me tegen de muur.
"Oke" Zegt hij zachtjes.
"Ik vertel je het"

Hij laat me los en gaat op de bank zitten. Nogsteeds buiten adem, net als Luke die half gesloopt neer ploft.
"Wil je het hele verhaal ?"
"Ja" Ik creëer snel een ijspegel, die ik zijn richting toe steek.
"Vanaf het begin"

Hij grinnikt en pakt de pegel vast. "Ijs houdt me niet tegen. Dat is het eerste wat je moet weten"
Ik werp een blik naar hem toe. "Wel kan ik jou verbranden.. Als jij boos bent, en ik raak je aan. Smelt je"
"Smelt?"
"Tot water" Fluistert hij zachtjes.

"Hier" Zegt hij en pakt mijn hand vast.
Zachtjes drukt zijn vinger op die van mij.
Een gesis komt ervanaf, dat is tevens ook het enige geluid in de loods.
Het doet pijn, al is pijn maar een emotie.
"Wat gebeurd er met me?"
"Je wordt sterker, probeer het maar."
Hij trekt zijn vinger weg, en kijkt me met zijn hazel ogen aan.

"Je bent het sterkst van ons alle Zoey.. Je ouders waarvan je dacht dat het je ouders zijn, zijn dat niet.
Je vader was een van de verdedigers van onze "stad", je moeder was een van de machtigste. Ja hoe noem je ons? Tovenaars?"
"supernaturels?" Vult Luke hem aan.
"Dat ja,.. Jij bent hun dochter, en wij zijn er op aangewezen jou te beschermen en je te trainen"

"Jullie komen hier niet vandaan heh?" Vraag ik zachtjes.
Hij knikt glimlachend "We komen uit de boom" een luide lach verlaat Luke's mond.
"De boom waar je was flauwgevallen, ze weten over je en daarom kan je nu nog niet terug. Tot je sterk genoeg bent"

"Waren jullie hier al eerder?"
Ashton knikt. "Ongeveer 2 jaar, je bent "uit de boom" al vanaf toen je 3 was vermist. Wij waren er nu op aangewezen je te vinden, beschermen en te trainen"
"Waarvoor?!" Spat ik uit.
"Een oorlog Zoey"

"Een oorlog"