Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

065

Ze had me geprobeerd te kussen. Iets wat totaal onverwachts kwam, en niet on opgemerkt bleef bij Ashton.
Hij had haar de lucht in gesmeten en vervolgens bijna al haar botten gebroken.
Iets in hem was veranderd en dat merkte je nu echt.

Hij was misschien wel terug, maar langzaam begon hij zichzelf weer te verliezen, en dat ging sneller dan dat we verwacht hadden.

'Ashton!' Ik werk hem op de grond door een ijsblok tegen hem aan te gooien, en vervolgens zijn benen aan elkaar te vriezen.

'Gaat het?' Vraag ik zachtjes aan Blink en help haar omhoog.
Ze strijkt haar haar glad en knikt. 'We gaan vanavond nog naar Hunter, ik weet dat je 2 dagen later wou, maar nu is de tijd en die kans gaan we niet verpesten door Ashton die nogsteeds die parasiet in hem heeft'

Ik knik. Veel had ik niet te zeggen.
Toen ik Forrest had gedood, en naar Hunter was gegaan met Michael had Blink de groep overgenomen, en wij zij nu eigenlijk de leidinggevende, al was ik nu terug gekeerd.

Ashton doet het ijsblok aan zijn benen ontdooien, en kijkt me schuldig aan.

'Wat is er met je?' Vraag ik zachtjes.
'Ik ben gevaarlijk' Antwoord hij. 

'Zoey.. Ik moet weg, je ziet het soms komt de andere naar boven en doe ik zulke dingen.. Blink had dood kunnen zijn'

'Maar dat is ze niet' Antwoord ik zachtjes.
'Ze had het kunnen zijn' Zucht hij. 'Kan je me alsjeblieft vast houden?'

Ik knik en neem hem in mijn armen.

'Het spijt me Zoey, ik had me er niet mee moeten bemoeien, wij zijn na morgen toch niks meer van elkaar.' Flusitert hij zachtjes. 'Als jij verder wil met Blink moet ik daar niet tussen komen'

'Ik denk dat als jij weg gaat ik nooit meer gehecht raak aan iemand'
'Tuurlijk wel' Glimlacht hij zwakjes. 'Er zijn genoeg leuke jongens die je meer verdiend dan mij'

Ik schud mijn hoofd. 'Het maakt je zwak, en als jullie willen dat ik een leider wordt kan ik beter niet gehecht raken aan iemand. Als ik ook niet aan jou gehecht was geraakt dan was je waarschijnlijk nog gewoon jezelf gebleven' Antwoord ik en leg mijn hand in zijn nek.
Hij voelt nog steeds als altijd gloeiend heet aan.

'Doe niet zo stom.. Je hebt liefde nodig, ,Of dat nou van mij is, Blink of idk Luke?'
'Ashton na alles wat er gebeurd is, heb ik alleen maar rust nodig'
Hij knikt en laat me langzaam los.

'Wordt dit dan ons laatste gevecht samen?'

Ik probeer mijn tranen in te houden terwijl ik knik.

'We laten hem eens en voor altijd zien wie de baas zijn, en dat we niet zomaar met ons laten sollen'
Ashton glimlacht zwakjes en drukt zijn lippen zacht op die van mij.
'De mensen in het E-station vertrouwen in je'

'Jij bent hun generaal'
'Die titel draag ik over aan jou' Antwoord hij en pakt mijn hand vast.
'Bedankt Zoey, dat je zo vaak naar me bent gaan zoeken, maar na deze avond moet ik echt afscheid van je nemen, en wil ik dat je me nooit meer in je hele leven probeert te zoeken, al heb je verhalen gehoord dat ik nog leef, je moet me beloven niet naar me te zoeken'

'Waar ga je heen?' Vraag ik.

Hij haalt zijn schouders op 'Niet naar de mensenwereld, dus waarschijnlijk ergens waar ik kan overleven en waar niemand me ooit zal vinden'

Ik knik, tegenhouden zou ik hem toch niet aangezien hij altijd doet wat hij zelf wilt, het hem moeilijk maken kan altijd.
'Ik weet dat je het niet wilt Zoey, maar ik wil niet nog meer moorden op mijn geweten hebben' Zegt hij zachtjes en propt zijn pistool in mijn hand.
'Wat wil je dat ik met dit doe?'
'Hunter neer knallen' Antwoord hij en laat me vervolgens alleen achter.