Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

067

'ZOEY!!' Schreeuwt Ashton nog naar me terwijl hij wordt weggevoerd door 2.
'LAAT HEM GAAN!' Besluit ik uit eindelijk te roepen.

Het was misschien het domste wat ik had kunnen doen, maar dat boeide me nu eigenlijk iet zo heel veel.
Ashton zou ons in gevaar brengen, maar ik had hem beloofd dat we dit samen zouden doen.
En aan die belofte moest ik me houden, aangezien ik hem daarna nooit meer zal gaan zien.

Direct doen de mannen wat ik hen opdraag en laten ze Ashton op de grond vallen, Direct kruipt hij er vanaf en komt hij naar me toe rennen.
'Moet je geen geweer hebben?'

'Ik ga ongewapend..' Mompelt hij.

'Ik ben zelf het wapen'

Ik knik en gebaar de groep verder te komen.

Niet veel verder op waren we aangekomen waar we moesten zijn, waar we zouden gaan strijden, en waarschijnlijk dood zouden gaan.

'Blijven jullie nog lang hier stil staan?' Vraagt Ashton na enkele secondes.
'Ash overhaast het niet, dan komen er ongelukken..'
'Mijn beste vriend ligt daar voor zijn leven te vechten, elke seconde die wij er langer over doen komt hij dichter bij de dood' Antwoord hij, en vertrekt in zijn eentje naar de hoge muren.

'Ash..'
'Laat hem, hij is door die parasiet toch niet te stoppen' Zegt Luke zachtjes en pakt me bij mijn schouder vast.
'Ik kan hem niet in zijn eentje laten gaan, zodra hij over die muur is is hij dood'
'We gaan niet nu erover heen Zoey.. Je weet het plan toch?'

Ik knik 'Hier staan we uit het zicht en zodra het rustig is pakken we ze'
'Het plein staat nu vol met Hunters mannen, als we er nu over heen gaan zijn we allemaal dood.'

Nog zonder er over na te denken begin ik achter Ashton aan te rennen.
Dood gaat hij toch wel, of dat nou vandaag is of over een tijdje omdat hij weer wordt overgenomen.

Ik had hem eigenlijk ook gewoon in zijn eentje moeten laten gaan, dan had ik geen zorgen meer om hem.

Maar ik kan het niet, mijn hart breekt al aan het idee dat ik zonder hem moet, moet je nagaan wat ermee gebeurd als ik hem dood heb laten gaan zonder er wat aan te doen.

'Zoey... Ga terug.. Ik weet dat je niet achter me staat'

Ik pak mijn hand vast. 'Ik ga met je mee'

Hij schud zijn hoofd en stopt met lopen. 'Ga terug ik wil niet dat jij ook dood gaat'

'Waarom ga je dan als je al weet dat je dood gaat?'

'Omdat ik sowieso al verloren ben, en ik wil proberen het recht te zetten met Michael, dit is het enige wat ik voor hem kan doen'

Ik schud mijn hoofd. 'Hiermee help je hem niet..'

Hij glimlacht zwakjes en drukt zijn lippen zachtjes op mijn voorhoofd.

'Ga terug Zoey, en zorg dat Michael veilig is, hij zal jou veilig houden'

'Ash dat wordt je dood..'
'Ik weet hoe ik me moet gedragen als een van hun, plus hun denken dat ik nogsteeds zo ben als Hunter me wil hebben' 
'Blijf achter de muur tot je schoten hoort, dan is het veilig op het plein'
'Ash-..'
'Zoey.. Ik kan dit... Ik moet dit'

'Ik hou van je' Zucht ik zachtjes.
Hij drukt zachtjes zijn lippen op die van mij, en trekt zich vervolgens zonder enige moeite op de muur.

'Ik ook van jou' Grijnst hij voordat hij erover heen springt.

Dit was het dus.. De laatste keer dat ik hem levend heb kunnen zien.

a/n : Sorry voor weer zo'n klein stukje, heb het de laatste tijd heeel erg druk dus om jullie toch wat te geven heb ik besloten ze dan maar wat korter te maken.

Kunnen we de 15 comments zonder spam halen??