Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

050

-Becuz well F* it, ik ben opdreef!! Laat een like en reactei achter, would mean alot 2 me :) xxx—

'MICHAEL!'

'ZOEY!!??'

Michael draait zich direct om met mij om zijn nek.

We waren opweg naar de plek waar Forrest mij eerder naar toe had gebracht.

'Luke?' Komt er zachtjes uit Michaels mond, terwijl hij me langzaam op de grond neerzet.

'Calum?'

De twee jongens rennen al glimlachend naar ons toe, en vliegen ons om onze nek.

'Waar waren jullie in godsnaam?!'

Luke schud glimlachend zijn hoofd. 'Lang verhaal..'

'Hebben jullie Ashton gevonden?' Vraagt Calum, waardoor meteen een brok in mijn keel terecht komt.

'Uhmm.' Stammelt Michael.

'Ja, maar hij is gestorven' Antwoord ik bot.

'Wat?'

'Forrest heeft hem vergiftigt, dus als jullie het niet erg vinden.. Ik ga iemands kop eraf hakken' Nogal aangeslagen laat ik de 3 jongen achter.

Tijd voor drama heb ik nu echt niet.

Ik moet en zou vandaag nog Forrest bloed zien stromen.

'Zoey wacht even!' Roept Luke me na.

'Luke! ik heb geen tijd om stil te staan bij dat Ashton dood is.. We moeten door gaan'

Hij zet hem op een sprintje naar me toe.

'Zoey.. Laat Forrest.. We moeten naar Hunter toe'

'FUCK HUNTER!!'

Hij legt zijn hand op mijn schouder en glimlacht zwakjes.

'Dat zeg je wel, maar dat denk je niet'

'Blijf uit mijn hoofd.' Mopper ik.

'Zoey.. Als je nou rust neemt dan ga ik opzoek naar hem'

Ik schud mijn hoofd naar Michael die zich bij ons had gevoegd.

'We zijn er bijna.. Hij moet hier zijn' Antwoord ik, terwijl ik mijn blik scherp op de weg hou.

We waren er bijna, ik ken deze straten, en wist zeker dat we bijna bij onze schuilplaats waren.

'Hoelang heeft ze al niet geslapen?'

'Te lang..'

'Ze draait echt te erg door'

'Ik weet het, ik vrees ook voor haar'

Ik laat de jongens maar lullen, zin om er op in te gaan heb ik niet.

Ze begrijpen me toch niet..

Ze begrijpen niet hoe ik mij voel, of wat er in mijn hoofd rond spookt.

Al kan Luke er heel leuk in kijken.

Nooit zal hij de echte waarheid vinden.

'Hier is het' Mompel ik zachtjes, en trek mijn pistool uit mijn holster.

Michael en Calum, doen het zelfde, terwijl Luke zich probeert te consentreren op andere stemmen die hij misschien kan horen.

'Hoor je wat?'

Hij schud zijn hoofd. 'Nee..'

Zin om te wachten heb ik niet, dus trap ik de deur in.

Michael verdwijnt direct in het niets, en komt binnen enkele seconden terug.

'Hij is er niet'

Ik bijt hard op mijn lip, en stamp naar binnen.

'Hij moest hier zijn.! Dit is zijn plek!!'

'Rustig' Sust Luke zachtjes, terwijl hij mijn schouder vast pakt.

'We vinden hem wel'

'Ik ga hem wel zoeken Zoey.. We vinden hem echt wel' Antwoord Michael, Nog geen twee seconden later is hij verdwenen als sneeuw voor de zon.

En laat me met Luke en Calum alleen, op de plek waarvan ik zeker wist dat Forrest daar zou zijn achter.

'Well Shit..'