Nerdgirl Meets Badboy (Academy Series #01) [COMPLETED]

SPECIAL CHAPTER

SPECIAL CHAPTER
CHASE LUCAS DELA VEGA

"Chase, you have to get married. You are already twenty-seven years old. Maybe it's time for you to have your own family." Nicole said to her son.

"But I don't want to get married, Mom! I want to have my own life, like Cassandra. Look at her, she's enjoying her life. So please let me enjoy my life too." He exclaimed.

"Yeah, I know but you need a partner in your life too. Kailangan mo ng tutulong sayo para sa car company natin at sa academy."

"Mom, I can take care of our business without the help of others."

"Is this because you are still waiting for her?" Nicole said that make him stop signing the papers. "Am I right? Chase, she left. Iniwan ka na niya. She's gone." His Mom said then leave him alone.

She's not gone. Maybe she's to far away from me but she's not dead. Jasmine is NOT dead.

"Kuya?" Pumasok ang kapatid niya sa office nito matapos kumatok.

"What? Are you going to tell me that, Jasmine is gone?"

"Actually, yes."

"You know what? Just leave. Leave me alone–"

"Look, Kuya, you have to wake up. You are just dreaming that she's still alive. You saw how we buried her burned body–"

"No! That's not her! She's alive! She tells me that she will come back alive! Maybe she's just healing herself, para kapag nagkita ulit kami okay na siya." Pagpapalakas ni Chase sa sarili niya.

"Alam mo, Kuya, gumising ka na! Iuntog mo kaya yang sarili mo sa pader para magising ka sa katotohanang wala na si Jasmine, wala na yung bestfriend ko at higit sa lahat wala na yung taong mahal mo! Iniwan na niya tayo! Naaalala mo naman siguro kung paano niya binuwis ang buhay niya para maligtas ka sa nasusunog na pabrika di ba?! Nakita mo rin kung paano natin paglamayan ang nakasaradong kabaong niya dahil sa sunog niyang katawan. Nakita mo rin kung paano siya ilibing! Wake up! You are just fucking dreaming!" Sigaw nito at iniwan rin ang kapatid na agad na tumulo ang luha paglabas ni Cassandra.

"No, no, no. She's not dead. She will come back to me. No, no, no." Pagkausap niya sa sarili habang sinasabunutan ang sariling buhok. "NO!" he shouted then throw all the papers on his table that he signed up.

Lumabas siya sa office niya para puntahan ang lugar kung saan sila pumupunta ni Jasmine sa tuwing gusto nilang magpahinga ng magkasama.

"Chase." Pagtawag ni Nicole pero hindi siya nito pinansin at dire-diretso lang ang anak na lumabas ng company at dali-daling sumakay sa sasakyan nito at minaniobra papunta sa lugar kung saan kita ang magandang tanawin ng bulkang taal at magandang dagat. Lugar kung saan may pinagawa silang maliit na kubo para may matutulugan minsan.

"AAAHHH!!! BAKIT SI JASMINE PA?! SA DAMI NG PWEDE MONG KUNIN NA MASASAMANG TAO, YUNG BABAENG MABUTI AT BABAENG MAHAL KO PA ANG KINUHA MO?! BAKIT SIYA? AKO NA LANG DAPAT, HINDI SIYA. AT THE FIRST PLACE AKO NAMAN TALAGA DAPAT YUNG MASUSUNOG DOON DI BA? Dapat ako na lang eh. Dapat hindi mo muna siya kinuha sakin." Umiiyak na sabi niya at napaupo na lang sa lapag dahil sa pagod.

"I'm sorry, boo. Sorry kung hindi kita nailigtas. Patawarin mo ako." Paulit ulit siyang humingi ng tawad pero walang nakakarinig at nakakakita sa kaniya kundi ang masarap na simoy ng hangin at ang magandang tanawin.

"Two years na, mahal ko. Two years ka ng wala sakin pero hanggang ngayon hindi ko pa rin matanggap na namatay ka. Wala na nga yung mga kalaban pero kasama ka naman sa kanila na nawala. Sayang eh, ikakasal na sana tayo pero iniwan mo ako." Sabi ulit niya sa sarili habang iniisip lahat ng memories nila sa isa't isa.

Nilingon niya ang maliit na kubo kung saan sila humihiga para tignan ang magandang langit na puno ng nagkikinangang bituin. Humiga siya kung saan sila laging humihiga at pumikit para kahit sa panaginip man lang ay makasama niya ang taong mahal niya.

MAG-GA-GABI na ng maisip niyang umuwi. Nagmaneho ulit siya pero this time ay sa bahay na pinatayo niya para sa kanila ni Jasmine at sa bubuuin nilang pamilya, siya dumiretso.

Malapit na siya sa village ng biglang may tumawid na bata kaya agad siyang napapreno at agad na bumaba dahil nagaalala siya sa kung anong pwedeng mangyari sa bata.

Umiiyak ito at paulit-ulit lang sa pagtawag ng kaniyang ina.

"Ahm... Sorry, nasugatan ka ba? May masakit ba sayo? Nasaan ba kasi ang Mommy mo?" Sunod sunod na tanong  niya sa batang babae na paulit ulit na umiiyak. "Sshh, stop crying. What's your name?" Pagpapatahan niya sa bata. At buti naman ay natahimik na ito. Kaya pinasakay niya muna ang bata sa sasakyan niya dahil mukhang uulan sa labas.

Pagsakay nila sa sasakyan ay sakto ngang biglang umulan ng malakas. Nilingon niya yung bata pero nagulat lang siya ng makitang titig na titig sa kaniya ito.

"Why are you looking at me like that?" He asked pero ang ikinagulat niya ay ang makita ang pagkataas ng kilay nito at mas lalo lang siyang tinignan.

"You look like my Daddy." Sabi nito dahilan para manlaki ang mata niya. Hindi dahil sa sinabi ng bata kundi sa boses nito at doon lang din niya napansin ang pagkakahawig nila ng bata.

"Ahm... What is your mother's name? And what is your name? And may I know what's your father's name too?" Kinakabahang tanong niya sa bata.

"I am Chloe Jazmin Dela Vega, but you can call me Chloe po." Anito dahilan para matigilan si Chase at literal na tumigil ang paghinga niya pero lalo lang bumilis ang tibok ng puso niya dahil sa kaba. "And my mother's name is Coleen Sandoval, and she said that my father is Lucas Dela Vega. And you know what mister, you really really look like my father. I didn't saw him in person yet, but I know his face because my mother have a picture of her and my father and they are wearing a black toga in the picture. You and my father are really has a same features but in my Mom's picture, he's younger than you."

C-coleen? B-buhay siya?! M-may a-anak rin kami? She's alive! My fiancé is alive!

❀𑁍♡︎