math teacher || zmalik

V) club

Sonunda Bay Malik'in odasına vardığımızda kapıyı açıp, geçmem için geri çekildi.

Ne bekliyordu? Ay ne kadar nazik bir adam diye düşünmemi falan mı? Tanrı aşkına resmen tehdit ediliyorum naifliğin sırası mı?

Kendi koltuğuna doğru adımlarken bende masasının önündeki koltuklardan birine oturdum ve çantasını kurcalamasını izledim. Sonunda çantasından çıkardığı kağıdı önüme koydu.

"Bütün bilgilerini yaz. Kaydını kağıt üzerinden yapacağım."

El mahkum önümdeki kutudan aldığım kalemle bütün bilgilerimi yazdım ve kendisine verdim. Kağıdı alıp ayağa kalktı.

"Bittiyse çıkabilirim öyle değil mi Bay Malik?"

Söylediklerimi umursamadan dibime kadar geldi.
Acaba parfümünün markası ne? Kesinlikle bir ara bunu sormalıydım. Yanlış anlar mıydı acaba? Anlarsa anlasın amınakoyayım kendisi dibime girerken benim yanlış anlamam umrunda gibi görünmüyor?

Kendisinden sorduğum soruya cevap vermesini beklemeden bende ayağa kalktım. Keşke kalkmasaydım...
Aramızdaki mesafe azalmıştı.

"İsmini neden unutmadığımı biliyorsun değil mi Ellie?"

Ben ne bileyim amınakoyayım manyağın tekisin işte demek isterdim ama bana düşen tek şey susup cümlesini tamamlamasını beklemekti. Sanırım saçımdan dolayı farklı göründüğüm için -kesinlikle barda ayran içmeyi planlarken basıldığımız için değil- adımı hatırlıyordu.

"Öğrencilerin ismini kısa sürede unutan birisi olduğumu söylemiştim oysaki... "

Bir süre bakıştıktan sonra ne yaptığını fark etmiş gibi bir anda geriye doğru adımladı.

"Her neyse, odadan çıkmak için neyi bekliyorsun?"

Bu adam delirmiş olmalıydı. Çıkayım mı diye sormuştum ve cevap alamamıştım bile...

"Çıkayım mı diye sormuştum ama söylediklerimi dinlemediniz sanırım, görüşmek üzere."

Görüşmesekte olur tabii.
Sonunda odadan çıkabilmiştim. Sikeyim içeride daha demin ne yaşandı? O an fark edememiş bile olsam bir öğretmen olarak öğrencisiyle bu kadar yakın olması ve söyledikleri şimdi aklıma gelmişti.

"Kızım nerde kaldın, ağaç oldum bekleyeyim derken."

Jerrie kafeteryada isyanını adeta yüzüme haykırırken dönen bakışlar ne onun ne de benim sikimde olmuştu.

"Kes çeneni aptal. Her şey senin yüzünden böyle oldu. Resmen artık 24 saatimin içindeki o değerli mükemmel 1 saatimi matematik kulübüne ayıracağım."

"Kötü mü oldu işte, Bay Malik'le daha çok görüşeceksiniz."

Jerrie'nin gülerek söylediği şeyler üstüne ayağa kalkıp dövme kararı almıştım ki aklıma kafeteryada olduğumuz geldi ve geri oturdum.

"Sürtüksün."

"Biliyorum hemde senin sürtüğün hayatım."

Ne söylersem söyleyeyim  alınmayacağını fark ettiğim için susup kahve almak için ayağa kalktım.

Tam kahvemi aldım ve masaya geçiyordum ki bilin bakalım yine ne oldu amınakoyayım?