XVI) expel

561 31 28
                                    

*2 gün sonra*

"Ellie çık şu yataktan artık. O aptal için kendini üzmeyi kes. İki gün sonra kamp var ve kayıt yapacağız buraya gel."

Mutfaktan bağıran Jerrie'yi takmadan iki gündür yaptığım gibi uzanıp düşünmeye devam ettim.

Madem hislerinden emin değildi neden beni zorlamıştı? İlk başta bu ilişki için emin olmayan ve uzak duran ben değilde kendisiymiş gibi davranıyordu. Bunları düşünmenin bana ne yararı olacak bilmiyorum ama düşünmeden de edemiyordum. İki gündür ölü gibi yatıyor ve kısa süre bile olsa geçirdiğimiz vakitlerin gözümün önüne gelmesini engelleyemiyordum. Ağlamaktan gözümde yaş kalmamıştı.

"Ya sen beni dinlemiyor musun? Sence de yetmez mi artık Ellie? Madem hisleri gerçek değilmiş neden onu pişman etmiyorsun amınakoyayım? Böyle yatarak bir yere varamazsın. İki gün sonraki kampa gideceğiz ve gözünün içine baka baka iyi olduğunu göstereceksin ona."

Söylediklerinde haklıydı, gerçektende bunları yapmalıydım. Tek sorun ona bakarken gözümün dolmasını engelleyebilecek miyim onu bilmiyordum. Yapardım, yapacaktım.

Yerimden hızlıca doğruldum ve başımda dikilen Jerrie'ye baktım.

"Yapalım şu lanet kaydı."

Bağırarak söylediğim şey karşısında güldü.

"İşte benim kızım be. Gel hadi mutfakta bilgisayar."

Lavaboda işlerimi hallettikten sonra daha fazla Jerrie'yi bekletmemek için mutfağa geçtim.

"Sen gelene kadar benim kaydı hallettim. Şimdi senin bilgilerini girelim bakalım."

...

Kamp için kaydı hallettikten sonra, iki gündür gitmediğim okula bugün gitme kararı almıştım. Artık kendime gelmem lazımdı ve bir an önce onu unutmalıydım.

Üstümüzü giyinip tamamen hazır olduktan sonra evden çıkıp okula gitmeye başladık.

"Kendini nasıl hissediyorsun? Bak ben yanındayım tamam mı? Onunla sadece 4 5 gün birlikteydiniz Ellie... Yine de zor biliyorum ama onu unutman gerek."

Kendimden emin bir şekilde cevap verdim.

"Sıkıntı yok, unutacağım onu Jerrie."

"Aferin meleğime..."

Şu kamptan sonra dersler yoğunlaşmadan Washington'a gitsem iyi olacaktı. Darla ve Olive'i çok özlemiştim. Biraz kalıp geri dönerdim. Gerçi Jerrie'yi de yalnız bırakmak istemiyordum. Belki onu da yanımda sürüklerdim...

Sonunda okula gelmiştik. İkimizde sanki ilk kez gelirmiş gibi kampüs binamızın önünde durup inceliyorduk. Kendimden emin olduğumu belli eden bakışlarla bana bakan Jerrie'ye döndüm.

"Girelim bakalım güzelim."

Sırıtarak alaylı konuşmamla gülümsemeye başladı.

"Güçlü kızım benim. Girelim bakalım..."

İçeriye girdikten sonra amfiye geçtik. Her zamanki yerimize oturup eski sevgilimin gelmesini bekledik. Ne kadar da trajikomik öyle değil mi? O kadar hızlı gelişiyordu ki olaylar...

Sonunda gelebilmişti. Onu iki gündür görmüyordum ve tanımasam ayrıldıktan sonra kendini dağıttını falan sanırdım. Çünkü yüzü çökmüştü, eskiden derslere güler yüzle gelirdi ve şimdi güler yüzünden eser yoktu.

Kendini kandırma Ellie diye geçirdim içimden...

Adam senden ayrıldı sen ondan değil, neden üzülsün amınakoyayım?

math teacher || zmalikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin