math teacher || zmalik

XXVIII) final 1/2

Sabah gözlerimi Zayn'in evinde açmıştım. Gece boyunca ikide bir ateşini kontrol etmem gerektiği için eve gitmek yerine yanında kalmamın daha iyi olacağını düşündüm. Hızlıca yattığım koltuktan kalktıktan sonra salondan çıkıp Zayn'in odasına çıktım. Sessizce kapıyı açtıktan sonra içeriye girip gözlerimi ona çevirdim. Uyuyordu...

Yanına ilerleyip elimi alnına koydum ve ateşini kontrol ettim. Dün hazırladıklarım iyi gelmiş olacaktı ki ateşten eser bile kalmamıştı. Belki bugünde okula gitmek istemez ve dinlenir diye düşünerek odadan çıkacaktım ki kolumdaki elle geriye döndüm ve ona baktım.

"Nereye?"

"Hiç, bugün de dinlenmek istersin diye düşündüm. Kendini nasıl hissediyorsun?"

"Çok iyiyim, senin sayende güzelim. Teşekkür ederim."

Teşekkürüne karşılık eğilip dudaklarını öptüm.

"Yine de bugün de dinlen, ders kaçmıyor ya..."

"Gerek yok bebeğim iyiyim ben. Hadi kahvaltı yapıp çıkalım."

Yerinden hızlıca doğrulduğunda biraz daha iyi hissettiğini anlamıştım.

"Tamam ben kahvaltı hazırlıyorum, sende giyinip gel."

Odadan çıkıp mutfağa doğru adımladım.

...

Kahvaltımızı yaptıktan sonra bende hazırlanıp, beni bekleyen Zayn'in yanına gelip sarıldım.

"Hey, bana ilgi göstermen için hasta olmam gerektiğini fark ettim. Sanırım artık bilerek hasta olacağım."

Bebek gibi davranıyordu ve bu onu olduğundan daha tatlı gösteriyordu.

"Seninle her şekilde ilgilenirim ben Zayn..."

"İlgilen o zaman benimle."

İmalı gülüşüyle ortada bir fesatlık döndüğünü fark etmiştim ama aldırmadım.

"Sus hadi çıkalım evden."

Kolundan tutup kapıyı açıktan sonra apartmana çektim.

Sonunda evden çıkmış kampüse doğru yürümeye başlamıştık. Yakın olduğu için git-gel araba gerekmiyordu.

...

"Ben amfiye geçiyorum."

"Tamam güzelim sen geç, geliyorum bende hemen."

Birkaç işini halledip geleceğini söyledikten sonra bende amfiye doğru yol aldım ve gelen bildirimle telefonumu aldım.

*2 yeni okunmamış mesaj*

Jerrie : Günaydın bebeğim (09:12)

Her zamanki yerimizdeyim çabuk gel (09:12)

Ellie : Kapısındayım...

İçeriye girip bana el sallayan Jerrie'nin yanına geçtim.

"Hoşgeldin hayatım. Dün bir anda çıktın konuşamadık. Zayn nasıl, iyi mi durumu?"

"Hoşbuldum, düne göre baya iyi. Aslında bugünde dinlensen daha iyi olur demiştim ama gelmek istedi."

"Gelmeseydi ders boş geçerdi ne güzel ya."

Dudaklarını büzerek konuşan Jerrie'yle güldüm.

"Sevgilim hasta sen dersi düşünüyorsun Jerrie."

"Ya tamam tamam eniştemin sağlığı da önemli şimdi tabi..."

Laflaşmaya devam ederken gelen Zayn'le amfideki gürültü kesildi.