math teacher || zmalik

XI) catch

"Benim hakkımdaki düşüncelerini öğrendiğim iyi oldu Ellie."

Şansımı sikebilir misiniz acaba rica etsem?

Zayn'in sesiyle Jerrie'nin sonuna kadar açık gözüne sonuna kadar açık gözlerimle bakıyordum. Benim arkamı dönmemi bekleyememiş olacaktı ki yanımızdaki sandalyeyi çekip oturdu.

"Ee kızlar hakkımda konuşmanızı bölüyorum ama sıkıntı olmaz herhalde."

Sırıtarak söylediği şeylerle iyice sinirim bozulmuştu. Tamam onu överken yakalanmış olabilirdim de bu kadar egoya gerek yoktu öyle değil mi?

"Muhabbet ediyorduk öyle Bay Malik. Okuldaki profesörleri konuşuyorduk. Yani size özel değil tabi yanlış anlamayın."

Jerrie'nin olayı toparlamaya çalışmasını ciddiye almayıp sırıtmaya devam ediyordu. Ağzına geçirecem şimdi bir daha sırıtamayacak.

Sona doğru kısılan sesimle Jerrie'yi destekleme ihtiyacı duydum.

"Aynen öyle. Size özel değil ayrıca sırıtmazsanız sevinirim."

"Sırıtmazsam sevinir mi-"

Kafeteryanın girişinden gelen yüksek sesle söyleyeceği yarım kalmıştı. Birbirini yumruklayan iki çocuk etraftakilerin odağı olmuştu. Kavgayı ayırmak için yarım kalan lafını tamamlamadan yanımızdan kalktı ve hızlı adımlarla kavga eden çocukların yanına doğru adımladı.

Sonunda kavga bitmişti ve Zayn iki çocuğu da dekanın yanına götürmüştü. Bizde ders saati geldiği için amfiye gelmiştik.

"Ellie?"

Jerrie'nin sesini duymamla kendime gelmiştim.

"Efendim Jerrie?"

"İyisin değil mi? Kalp krizi falan geçirmedin? Sendeki şans Costis'te yoktur amınakoyayım."

"Jerrie, Costis kim amınakoyim?"

"Genel kültürsüzlüğün gözümü kararttı Ellie. Dünyanın en şanssız insanı adam. Haberlere çıktı bir ara, tabi sen haber de izlemiyorsundur. Ama sende haklısın hayatın haber gibi senin de sürtük."

"Neden şu an bu kadar gereksiz bir muhabbet içindeyiz biz ya?"

"Harbiden kafayı yedik galiba. Her neyse sana bir haberim var hayatım. Hemde çok sevineceksin, hatta öyle bir sevineceksin ki beni sikebilirsin birazcık hani."

"Yine ne halt yedin benden habersiz söyle."

"Hani biz bugün sabah apartmandan çıkarken sen benden önce inmiştin ve beklemiştin ya... Bende ayakkabımı giyip geleceğimi söylemiştim."

"Alzheimer değilim neden sabah yaşadıklarımızı anlatıyorsun amınakoyayım olaya geçsene direkt."

"Of tamam ya. Ben aşağı yanına inerken Harry de kapıda ablasını uğurluyordu. Beni görünce konuşmaya başladık işte. Şey dedi sonra işte bende kabul ettim falan."

"Ne dedi söyleyecek misin yoksa yarını mı bekliyorsun?"

"Akşam yine Bay Malik Harry'e gelecekmiş. Toplanalım oyun oynarız geçen günkü gibi dedi. Bende kıramadım. Dayanamadım onun o yeşil gözlerine Ellie... Dövmezsin değil mi beni?"