Μυρτώ
Η ώρα είναι 9:30 και όλοι έχουν πάει σχολείο. Εγώ τους είπα πως είμαι αδιάθετη και με άφησαν να μείνω σπίτι.
Ο Βασίλης έφυγε για κάτι δουλειές πριν μια ώρα με τον Νικόλα ο οποίος πήγε αναγκαστικά σχολείο γιατί πανελλήνιες πλησιάζουν σιγά σιγά.
Είναι χάλια ο καημένος εχθές το βράδυ δεν έκλεισε μάτι.
Ούτε εγώ έκλεισα άλλωστε. Δεν μπορώ να συνηδητοποιήσω ότι η Ερικα είναι αδελφή μου. Και κάτι μου βρωμάει στην υπόθεση του πατέρα μου.
Θα πάω στο αστυνομικό τμήμα. Εκεί έχουν φάκελο για τον πατέρα μου σίγουρα θα μάθω κάτι εξτρα.
Φοράω ένα φούτερ του Νικόλα με ένα σκούρο στενό μπλε τζιν απο κάτω με τα σταράκια μου. Παίρνω μπουφαν κλειδιά κινητό και έφυγα.
Κάνει πολύ κρύο σήμερα αλλά δεν με πολύ ενοχλεί. Η σκέψεις μου με απο συντονίζουν απο τον κόσμο κάθε φορά.
Και τι αν μάθω κάτι χειρότερο; Κάτι που θα με κάνει να μην θέλω να βγω απο το σπίτι ποτέ ξανά; Δεν πειράζει πρέπει να ξέρω
Πρέπει να μάθω την αλήθεια.
Ξαφνικά κουτουλάω κάποιον και πέφτω κάτω. «Γαμω το κέρατο μου δεν προσε- Μυρτώ;» Άκουσα την απέναντι φωνή να μουρμουρίζει μα ήταν γνωστή αρκετά
Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω μια χλωμή Ερικα. Μισό η Ερικα;
ΠΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΤΩΡΑ. ΝΑ ΤΗΣ ΤΟ ΠΩ; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΑΛΛΑ
Οχι καλύτερα θα το συζητήσω με την Κλέο και τότε θα της το πω. Βέβαια μπορεί να το ξέρει αλλά και πάλι.
Αν το ήξερε δεν θα ήταν τόσο κακιά στο σχολείο πριν την γνωρίσω και μισό- αυτή γιατί δεν είναι σχολείο;
«Γιατί δεν είσαι σχολείο;» Ρωτήσαμε και οι δύο ταυτόχρονα.
«Εγω δεν-» πήγαμε να πούμε πάλι και οι δύο ταυτόχρονα αλλά σταματήσαμε.
Ξεφύσιξα και την κοίταξα. Ήταν σαν μωρό που το έποιασαν να κάνει σκανταλιές.
«Κερνάω καφέ και μου τα λες όλα» με κοιτάζει παράξενα. «Καφε;» Με ρωτάει και την κοίταξα γλυκά. «Ναι είναι-» πήγα να πω μα με σταμάτησε αμέσως
«Ξέρω τι είναι αλλά που θα με πας να με κεράσεις εννοώ μόνο στα σούπερ μάρκετ πουλάει καφέ»
Το βλέμμα της έλεγε τόσα που δεν μπορώ ούτε με λέξεις να το περιγράψω. Με ζωγραφιά μπορεί. Ετσι κι αλλιώς μία εικόνα λέει πιο πολλά απο 10 λέξεις.
YOU ARE READING
Μια ζωή...μπουρδελο
Adventure"Λοιπόν είναι η πρώτη σου φορά;" Ρώτησα έκπληκτη. Ήταν πολύ καλός για να είναι η πρώτη του φορά "Ν-ναι. Τα πήγα χαλιά ε;" Ρώτησε αγχωμένος. Α μωρέ είναι γλυκούλης. "Μμ ενδιαφέρον" είπα και του έκλεισα παιχνιδιάρικα το μάτι. "Πάμε για έναν δεύτερο γ...
