Μια ζωή...μπουρδελο

27.Δύδιμα ή οχι;

Νικόλας

<<Δεν με νοιάζει Μυρτώ τι σου έταξε ο νεαρός και είσαι τόσο ενθουσιασμένη αλλά αν ξανά τσιρίξεις θα σε σε αποβάλω για 2 ημέρες οκέυ;>>

Ακούω τον καθηγητή της Ιστορίας να φωνάζει εξω απο την τάξη και γυρνάω να κοιτάξω. Ο Ηλίας κατακόκκινος και η Μυρτώ ντροπιασμένη να στέκονται έξω απο την πόρτα.

Απο πότε αυτοί οι δύο είναι μαζί; Και τι να είπε ο Ηλίας στην Μυρτώ και να τσίριξε έτσι;

Λες να της είπε ότι τα έφτιαξαν με την Ερικα;
Λογικά αυτό θα είναι...

Μία απογοήτευση με πλημμύρισε και η σκέψη μου για την υπόλοιπη ώρα ήταν μόνο εκεί. Αποφάσισα πως θα την ρωτήσω στο διάλειμμα.

(...)

Το κουδούνι χτυπάει επιτέλους για διάλειμμα. Μαζεύω τα πράγματα μου γρήγορα γρήγορα. Η αίθουσα είχε αδειάσει οπότε βγαίνω έξω με άνεση.

Χτυπάω πάνω σε κάποιον και μου πέφτει η τσάντα. Σκύβω να την μαζέψω και σηκώνω το βλέμμα μου μα το πρόσωπο που αντίκρισα με έκανε να εκπλαγώ.

«Δεδποινής Κλέο;» Μου έκλεισε γρήγορα το στόμα και μου έκανε νόημα να σωπάσω. «Σσσς μην φωνάζεις. Ξέρεις που βρίσκεται η αδελφή σου;»

Η αδελφή μου; Τι να θέλει μαζί της η αδελφή μου; Γιατί να την ψάξει; «Όχι δεν ξέρω εγώ μόλις τελείωσα το μάθημα κατεύθυνσης δεν είμαστε στο ίδιο»

Μου έγνεψε και έφυγε βιαστικά. Μα τι σκατά συμβαίνει εδώ;

Μυρτώ

Περιμένω στο κυλικείο εδώ και κανένα 20λεπτο για να πάρω μια ριμαδοτυρόπιτα μα δεν τον βλέπω σήμερα.

Ξαφνικά Νοιώθω ένα χέρι στον ώμο μου και γυρνάω γρήγορα να δω ποιος είναι. «Καλημέρα Μυρτούλα» λέει ο Μάνθος και στριφογυρίζω τα μάτια μου.

«Τι θες Μάνθο;» Τον ρωτάω εκνευρισμένη μα εκείνος δεν πτοείτε.

Ο Μάνθος είναι από αυτά τα παιδιά τα πως τα λένε στην λαϊκιστή... σαβουροπιδίκουλας.

«Θέλω να μου δώσεις μια ευκαιρία» Πέρασε το  χέρι του γύρω απο τους ώμους μου. Ξεφύσιξα και αμέσως το έβγαλα απο πάνω μου.

«Δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα οπότε εξαφανίσου» προς έκπληξην μου όντως έφυγε.

Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά όταν ξανά Νοιώθω ένα χέρι στον ώμο μου. Το χτυπάω και γυρίζω θυμωμένη να αντικρίσω τον Μάνθο, έτοιμη να του βάλω τις φωνές.