Φτάνουμε σπίτι και ο Ηλίας με βοηθάει να μεταφέρω τον Δημήτρη στο κρεβάτι του.
Αυτήν την στιγμή κάθομαι στο κρεβάτι μου σκεπτόμενη και παρακολουθώντας την βροχή η οποία χτυπάει το έδαφος με δύναμη.
Ακούγοντας την να δυναμώνει με κάνει να σκέφτομαι πιο έντονα αυτά που μόλις πριν λίγες ώρες είχα μάθει.
Κάθε φορά που περνάω την πόρτα με το κόκκινο έντονο φωτάκι κάτι καινούριο μαθαίνει που με κάνει να χάνω την γη κάτω απο τα πόδια μου.
Αυτήν την στιγμή νιώθω λες και σκάνε άγρια κύματα και με πνίγουν.
Όταν φτάσω όμως στον πάτο τότε θα είναι η καταστροφή μου...
Η πόρτα που είναι ανάμεσα στο δωμάτιο μου και στο δωμάτιο του Δημητράκη χτυπάει και ένα κεφαλάκι που τρίβει το αριστερό του ματάκι εμφανίζεται.
Του χαμογελάω γλυκά για να μην καταλάβει πως κάτι κακό συμβαίνει. «Τι είναι μικρούλη ξύπνησες;» Εκείνος γνέφει θετικά και έρχεται προς το μέρος μου.
«Ερικα τι ώρα είναι;» Ρωτάει και ανοίγω το νέο κινητό που μου πήρανε ο Ηλίας και η Μυρτώ. Είναι iphone και απο τα τελευταία μοντέλα όπως λένε και οι άλλοι δύο και για εμένα που ήμουν με το νόκια καταλαβαίνετε τι δυσκολία έχω.
«Είναι 6 το απόγευμα. Πάμε να σου καθαρίσω ένα μήλο να φας;» Τον ρώτησα γιατί ξέρω πως τρελένεται για μήλα.
Εκείνος έγνεψε χαρούμενος. Κατεβήκαμε κάτω και συναντήσαμε την Κλέο και τον Ηλία να ζωγραφίζουν με την Αγάπη στο μπλοκ της.
Η Κλέο έχει μετανιώσει πολύ για τον τρόπο που μου συμπεριφέρθηκε το μεσημέρι και φαίνεται αυτό. Όποτε μπαίνω στον χώρο τον οποίο βρίσκεται χαμηλώνει το κεφάλι της και με κοιτάζει με λύπη.
Της χαμογελάω και κοιτάζω τον Ηλία ο οποίος προσπαθεί να κάνει έναν γλάρο αλλά μάταιος ο κόπος...
Μπαίνω στην κουζίνα και ανεβάζω τον μικρό στο πάγκο της κουζίνας όπως κάνω κάθε φορά.
Ανοίγω το ψυγείο και βλέπω πως λείπουν 2-3 πράγματα όπως και μήλα. Μάλλον θα πάω στο σουπερ μαρκετ. Πάλι καλά είναι 1 τετράγωνο μακρυά οπότε δεν θα χρειαστεί να περπατήσω πολύ
«Μικρέ μου δεν έχει μήλο αλλά θα πάω να πάρω τώρα απο το σουπερ μαρκετ εντάξει;» Εκείνος πηδάει απο τον πάγκο και έρχεται δίπλα μου. «Να έρθω μαζί θου;» Με ρωτάει γλυκά
ESTÁS LEYENDO
Μια ζωή...μπουρδελο
Aventura"Λοιπόν είναι η πρώτη σου φορά;" Ρώτησα έκπληκτη. Ήταν πολύ καλός για να είναι η πρώτη του φορά "Ν-ναι. Τα πήγα χαλιά ε;" Ρώτησε αγχωμένος. Α μωρέ είναι γλυκούλης. "Μμ ενδιαφέρον" είπα και του έκλεισα παιχνιδιάρικα το μάτι. "Πάμε για έναν δεύτερο γ...
