Μια ζωή...μπουρδελο

10. my fucking life...part 3

29 days before the big day

Ηλίας pov

Έχει σηκωθεί όρθια και φαίνεται πολύ τρομοκρατημένη. Κάτι ψυθιρίζει αλλά δεν μπορώ να ακούσω. Πλησιάζω σιγά σιγά με προσοχή για να μην την τρομάξω.

"Έρικα τι έγινε;" Την ρώτησε ήρεμα και όσο πιο γλυκά μπορούσα. Έχω μεγαλώσει με 2 μεγαλύτερες και 2 μικρότερα αδελφές. Ξέρω να μιλάω στα κορίτσια. Και για αυτό ποτέ δεν το εκμεταλεύτικα. Διότι έβλεπα πόσο πόνο πρόσφερε το να είσαι γαμιάς.

Εκείνη γύρισε να με κοιτάξει με ένα αποφασιστικό βλέμμα. Έντονο και με θυμό. "Πρέπει να βγάλω τον αδελφό μου έξω από αυτό το...μπουρδέλο"

Την κοιτούσαν παράξενα. Ποιον αδελφό; Ελπίζω να μην εννοεί αυτόν που της έσκισε τα ρούχα. "Έρικα πας καλά; Αυτός σου έχει κάνει τόσα κι εσύ θα τον σώσεις;" Τι ύφος μου είναι περισσότερο έκπληκτο.

Το ίδιο και το δικό της. Ένα γελάει βγαίνει από τα χείλη της με λίγο πόνος όμως. "Ο Δημήτρης δεν είναι αυτός που λες εσύ. Είναι ο μικρός μου αδελφός. Ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αυτούς"

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα. Της φώναξα χωρίς λόγο. Είμαι μαλάκας. Νοιώθω απαίσια τώρα. "Σ-συγνώμη σου φώναξα χωρίς λόγο" εκείνη εκπλήκτηκε. Φάνηκε να σκεφτόταν τι να πει... Κάτι είναι παράξενο εδω... Στο τέλος μου είπε αμήχανα"Όλα καλά μην αγχώνεσαι" και γύρισε το βλέμμα της ξανά στην τηλεώραση.

"Αύριο το πρωί θα βρούμε τρόπο να σώσουμε τον αδελφό σου. Μην αγχώνεσαι για αυτό. Θα το πούμε στην Μυρτώ για να βοηθήσει" Της είπα και της φίλησα το κούτελο καθώς ανέβαινα πάνω για ύπνο. "Καληνύχτα!"

Της είπα και την είδα έκπληχτη ξανά. Λογικό είναι. Δεν νομίζω εκεί που ζούσε να την φιλούσαν για καληνύχτα. Ούτε καν που θα της το έλεγαν. Χωρίς να περιμένω απάντηση της έδωσα ένα μαξιλάρι και μια κουβέρτα και έφυγα πάνω για το δωμάτιο μου.

Μπαίνω μέσα και στο μυαλό μου ανατριχιαστικές εικόνες αρχίζουν να τρέχουν. Εικόνες από ένα μικρό κοριτσάκι να το βιάζουν και να το χτυπάνε. Μόλις 5 ετών.

Βάζω πιτζάμες και πλένω δόντια με αυτές τις εικόνες να μην σταματάνε. Όταν πέφτω για ύπνο τα μάτια μου κλείνουν και σταματάνε οι ανατριχιαστικές εικόνες.

{...}

"Μά; Μά που είσαι;" Ρωτάω ενώ έχω επιστρέψει από το σχολείο. Σήμερα ήταν η πρώτη μου ημέρα στο γυμνάσιο. Και έγινε κάτι πολύ σούπερ και θέλω να το πω στην μάνα μου. Αλλά δεν την βρίσκω.