14. Γλυκό πρωινό

705 38 16
                                    

Έχω τον Δημητράκη στα χέρια μου και έχει αποκοιμηθεί. Τον χαζεύω τόση ώρα και είναι το πιο όμορφο πλασματάκι που θα μπορούσα να έχω.

Είμαστε στο αμάξι και πηγαίνουμε τον κάθε ένα σπίτι του. Η Μυρτώ καθέται μπροστά και χαζεύει απο το παράθυρο. Ο Ηλίας οδηγάει αλλά και αυτουνού το νου του είναι αλλού...

Μπορεί να πείραμα τον Δημήτρη πίσω αλλά κανείς απο εμάς δεν το πιστεύει πως όλα τέλειωσαν. Αν ρωτάτε εμένα... Όλα τώρα ξεκινάνε...

Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Νικόλα να χαζεύει τον έξω σκοτεινό κόσμο. Μπορεί να έχει φως αλλά το πραγματικό σκοτάδι που κρύβεται δεν φωτίζεται καθόλου.

Πιάνω το χέρι του Νικόλα διακριτικά για να μην ξυπνήσω τον μικρούλη και εκείνος γυρίζει και με κοιτάζει έκπληκτος.

«Ήθελα μα σε ευχαριστήσω για σήμερα» του λέω γλυκά και εκείνος φαίνεται να κοκκινίζει. Κοιτάζει αλλού και μετά ξανά κοιτάζει εμένα. Γέλασα λίγο μιας και όλο αυτό μου θύμισε παιδάκια στο Δημοτικό. «Δ-δεν κά-κάνει τίποτα. Α-Αλήθεια»

Του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο και ξαπλώνω πάνω στον ώμο του μιας και άρχισα να νυστάζω.

{...}

Ξυπνάω πάνω στο δωμάτιο του Ηλία και κοιτάζω την ώρα. 7:00 ηώρα πάλι καλά θα ετοιμαστώ με την ησυχία μου σήμερα! Σηκώνομαι απο το κρεβάτι και κατεβαίνω κάτω στην κουζίνα όπου ακούγονται τα γέλια του μικρού μου αδελφού.

Με το που μπαίνω μέσα βλέπω την Δημήτρη να κάθεται στα πόδια του Ηλία και να τον κοιτάζει με προσοχή. Ο Ηλίας του λέει διάφορα και τον γαργαλάει. Γελάω σε αυτό το θέαμα μιας και ποτέ δεν είχα σκεφτεί τον Ηλία σαν μπαμπά και μπαίνω μέσα.

Γυρνάνε και οι δύο να με κοιτάξουν και ο μικρός τρέχει στην αγκαλιά μου. «Ελικααα» φωνάζει και τον πέρνω στα χέρια μου. Του δίνω ένα φιλάκι στο μάγουλο. «Καλημέρα μικρέ μου» μου δίνει κι εκείνος ένα φιλάκι και τον αφήνω κάτω και κατευθύνομαι στην καφετιέρα.

«Έι εγω δεν έχει φιλάκι για καλημέρα;» Λέει σαν μωρό ο Ηλίας και γελάει. «Μα θου εδωθα εγω» λέει ο μικρός και γελάω. Δίνω ένα φιλί στον Ηλία στο μάγουλο και τον καλημερίζω. Βάζω καφέ και 2 τοστ να ψήνονται.

«Ηλία θέλω να προθέχειθ την αφελδή μου και αν την πληγώθειθ θα έχειθ να κάνειθ μαζί μου» λέει δήθεν απειλητικά αλλά ήταν τόσο γλυκούλης «οχι μικρέ εγω και ο Ηλίας δεν είμαστε μαζί» λέω και τότε ο Ηλίας συμφωνεί και ο μικρός τον κοιτάζει ξανά με μισό μάτι.

Μια ζωή...μπουρδελοNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ