Ερικα
Έχουμε επιστρέψει στο σπίτι και καθόμαστε στο τραπέζι για μεσημέρι. Η Αγάπη κάθεται δίπλα στον Δημήτρη και τον κοιτάζει ενώ τρώει.
«Love stop and start eating your food» της είπε η μητέρα της αυστηρά. Όχι ότι κατάλαβα τι είπαν. Μιας και που δεν ξέρω αγγλικά.
«But mom i don't like this. It smells really bad» ο Ηλίας γέλασε κρυφά ενώ η Κλέο την κοιτάζει και γελάει.
Τους κοιτάζω όλους παράξενα και κοιτάζω τον Δημήτρη ο οποίος δεν έχει σταματήσει να τρώει.
Ο Ηλίας με κοίταξε και του ανασήκωσα τους ώμους ανήξερη για το τι λένε. Ο Ηλίας με κοίταξε απολογητικά και σχημάτισε με τα χείλια του «συγνώμη» καταλαβαίνωντας πως έχω μπει σε δύσκολη θέση.
«Λοιπόν μήπως να σταματήσουμε να μιλάμε αγγλικά τώρα, μιας και που τα παιδιά δεν γνωρίζουν και είναι αγένεια» είπε ο Ηλίας και η θεία του τον κοίταξε περήφανη ενώ η Αγάπη ανασήκωσε τους ώμους της συμφωνώντας.
Όλοι συνεχίσαμε να τρώμε το παστίτσιο που είχα μαγειρέψει μέχρι που πετάχτηκε η Κλέο.
«Και μιας και που το έφερε η κουβέντα Ερικα πως και δεν έμαθες ποτέ αγγλικά;» Ο αυστηρός τόνος της με φέρνει σε δύσκολη θέση όσο και η ερώτηση της.
Ο Ηλίας την κοιτάζει λίγο νευριασμένος. «Δεν ξέρω τι σου έχει μπει στο μυαλό για την Ερικα Κλέο πάντως δεν είναι κανένα αλητάκι του δρόμου ή τίποτα παρόμοιο»
Η Κλέο φάνηκε να ταράζεται κι εκείνη. «Παιδιά πηγαίνετε λίγο μέσα σας παρακαλώ!» Είπε με έντονη φωνή. Ο Δημήτρης κρύφτηκε πίσω απο την καρέκλα μου και τον νιώθω να τρέμει...
«Έρικα φοβάμαι» είπε έτοιμος να βάλει τα κλάματα. Τον παίρνω αγκαλιά για να ηρεμίσει. «Μην φοβάσαι μικρέ μου η κυρία Κλέο είναι απλά κουρασμένη απο το ταξίδι. Πάρε την Αγάπη και πηγαίνετε να παίξετε στο δωμάτιο σου εντάξει;»
Εκείνος έγνεψε. Πήρε την Αγάπη από το χέρι και ξεκίνησαν για το δωμάτιο του.
Μόλις φύγανε πήρα την πρωτοβουλία να απαντήσω στην ερώτηση της Κλέος.
«Δεν έμαθα ποτέ διότι ποτέ δεν μου έδωσαν την ευκαιρία οι γονείς μου» της είπα και συνέχισα να τρώω το φαγητό μου.
Ο Ηλίας φάνηκε να ψηλοξαφνιάστηκε απο την απάντηση μου.
«Μάλιστα. Και μιας και δεν είσαι κανένα αλητάκι ή δεν είσαι με τον ανιψιό μου γιατί μένετε μαζί;»
YOU ARE READING
Μια ζωή...μπουρδελο
Adventure"Λοιπόν είναι η πρώτη σου φορά;" Ρώτησα έκπληκτη. Ήταν πολύ καλός για να είναι η πρώτη του φορά "Ν-ναι. Τα πήγα χαλιά ε;" Ρώτησε αγχωμένος. Α μωρέ είναι γλυκούλης. "Μμ ενδιαφέρον" είπα και του έκλεισα παιχνιδιάρικα το μάτι. "Πάμε για έναν δεύτερο γ...
