24. Ερικ

352 27 2
                                    




Μυρτώ

Η ώρα είναι 12 παρά και έχουμε κάτσει όλοι στο τραπέζι μετά από μία ώρα που χορεύαμε ασταμάτητα.

Η Ερικα φαίνεται να το διασκεδάζει αρκετά. Η Ηλίας και ο Νικόλας είναι πτώματα. Πολλές ρίχνουν κλεφτές ματιές στον Ηλία μα εκείνος δεν έχει καταλάβει τίποτα

«Πως τα περνάς;» Ρωτάω την Ερικα η οποία μόλις έκατσε στον καναπέ δίπλα μου.

«Δεν ξέρω νιώθω υπέροχα και ενθουσιασμένη και απλά δεν έχω τρόπο να περιγράψω αυτά τα πρωτόγνωρα και φανταστικά συναισθήματα που νιώθω αυτήν την στιγμή το μόνο που ξέρω είναι ότι σας ευχαριστώ πάρα πολύ!» Είπε ενώ όση ώρα μιλούσε τα μάτια της γυάλιζαν. Πραγματικά περνάει τέλεια.

Στριφογύρισα τα μάτια μου. «Σου έχω ξαναπεί δεν χρειάζεται να μας ευχαριστείς όλα αυτά τα κάνουμε για εσένα επειδή το θέλουμε όχι επειδή αναγκαζόμαστε.» Εκείνη έκατσε δίπλα μου και αναστέναξε.

«Ελπίζω τίποτα να μην χαλάσει αυτήν την ημέρα» της χάιδεψα τον ώμο γλυκά. «Τι θα μπορούσε να πάει στραβά πια;» Την ρώτησα μα δεν απάντησε.

Κλέο

«Mum I want να ανοίξω my gift» γκρίνιαξε η Αγάπη. «Μωρό μου τι σου έχω πει για τα Αγγλικά; Ο Δημητράκης δεν ξέρει και νιώθει άσχημα που δεν μπορεί να σε καταλάβει» Ο Δημητράκης κατέβασε το κεφαλάκι του ντροπιασμένος.

«Συγνώμη Δημητράκη» είπε η Αγάπη και εκείνος της χαμογέλασε γλυκά. «Θε θυγχωρώ»

«Και για τα δώρα μωρό μου είπαμε θα τα ανοίξετε αύριο το πρωί όταν ξυπνήσετε. Αντέ τώρα για ύπνο» Προσπαθώ να τα διώξω γρήγορα πριν συναντήσουν το μωρό.

«Καληνύχτα μανούλα» είπε και μου έδωσε ένα φιλί. Της έδωσα κι εγώ ένα. «Καληνύχτα και σε εσένα Δημητράκη» του είπα δίνοντας του κι αυτουνού ένα φιλάκι μα προς έκπληξη μου όταν τον πλησίασα καλύφθηκε και έτρεμε ολόκληρος.

Τον άφησα και τον χαίδεψα απαλά στην πλάτη του. Εκείνος έβγαλε τα χεράκια του απο το κεφάλι του και με κοίταξε παράξενα. «Τι είναι αυτό;» Με ρώτησε και έμεινα. Έπρεπε να το περιμένω αλλά πραγματικά με ξάφνιασε τόσο πολύ ο μικρός.

«Σε χαϊδεύω. Έτσι δείχνουν οι άνθρωποι αγάπη και τρυφερότητα. Σου αρέσει;» Κούνησε το κεφάλι του καταφατικά. Έσκυψα σιγά σιγά να τον φιλήσω πάλι στο κούτελο του και αυτήν την φορά τα κατάφερα. «Αυτό μάλέσει πιο πολύ» είπε χαρούμενος

Μια ζωή...μπουρδελοWhere stories live. Discover now