Μια ζωή...μπουρδελο

30. Το στοιχείο που έλειπε

Δημητράκης 

Μπαίνω μέθα θτο δωμάτιο που μου είπε η Ελικα. 

Μία μεγάλη κυρία ήταν εκεί και έπαιζε με ένα τρενάκι. 

Την πληθίαθα και τότε γύριθε να με κοιτάξθει. <<Γεια σου μικρέ θες να παίξεις μαζί μου;>>

Την κοίταξα παράξθενα. <<Δεν είθτε λίγο μεγάλη για να παίζεται με παιχνίδια;>> εκείνη γέλαθε. <<Θες να σου πω ένα μυστικό;>> Ψιθύριθε. Εγνεψα το κεφάλι μου καταφατικά.

Έθκυψα και μου ψιθύριθε θτο αφτί μου. <<Μου αρέσει να παίζω παιχνίδια. Ακόμη και ας μην είναι για την ηλικία μου.>>

Χαμογέλαθα και την κοίταξθα θτα μάτια. <<Αλήθεια; Κι εμένα μαρέθει>> Μου χαμογέλαθε και φάνηκαν όλα τα αθπρα δόντια τηθ.

Εγω όταν μεγαλώθω θα έχω δόντια δεινόθαυρου. Ετθι είπαμε με την Αγάπη.

<<Έλα να παίξουμε τότε>> μου είπε η καλή κυρία και έκατθα δίπλα τηθ.

<<Και πως σε λένε;>> την κοίταξθα παράξθενα. <<Η Ερικα έχει πει να μην λέω θε ξένουθ πωθ με λένε.>> εκείνη με κοίταξθε περίεργα όπωθ κι εγω πλιν.

<<Και ποια είναι η Ερικα;>> με ρώτηθε γλυκά. 

<<Θέλω να απαντάς με απόλυτη ειλικρίνεια ότι κι αν σε ρωτάει η κυρία μέσα εντάξει;>>

Α θωθτά!

<<Είναι η αδελφή μου. Και μου είπε να απαντάω θτιθ ερωτήθειθ θαθ. Είμαι ο Δημητρηθ>>.

Εκείνη φάνηκε να χαμογέλαθε. <<Ακούς πάντα την αδελφή σου;>>. Εκατθα δίπλα τηθ. <<Ναι είναι η μόνη που νοιάζεται για εμένα αληθινά>> Το ένα φρύδι τηθ θηκώθηκε. 

Θυμάμαι που το έκανε η μαμά αυτό μια φορά. Μετά χτυπούσε της Ερικα κι εκείνη μου φώναζε να πάω πάνω ενώ έκλαιγα και να κλειδώθω.  

Μαδέυτηκα λίγο στην θέθη μου μα το παρατήρηθε. <<Και γιατί το πιστεύεις αυτό; Η μαμά και ο μπαμπάς σου δεν νοιάζονται για εσένα;>> 

<<Οχι>> είπα θτεναχωρημένοθ. <<Και γιατί το πιστεύεις αυτό;>> 

<<Επειδή η μαμά ποτέ δεν ήρθε να με πάρει απο το σχολείο και ποτέ δεν με έχει αγκαλιάθει. Ποτέ δεν μου είπε ιστορία για να κοιμηθώ και άφηνε κακούς ανθρώπουθ να μου κάνουν κακό. Η Ερικα με έθωθε απο εκεί και τωρα μένουμε θτο θπίτι του Ηλία που είναι πολύ καλόθ και είμαι φίλοθ με την ξαδέλφη του την Αγάπη που είναι θτην ηλικία μου. Είναι η καλύτερη μου φίλη. Βαθικά είναι η μόνη μου φίλη...>>