Μια ζωή...μπουρδελο

2.Μάνα να σου κάτσει

"και τώρα οι δύο μας"

Ξανά επανέλαβε. "Μητέρα να σου εξηγήσω είχα να πάρω τον Δημήτρη από το σχολείο"

Είπα μπας και την γλιτώσω. Είχα φοβηθει τόσο πολύ. Γαμώτο!

"Σε ρώτησε κανείς παλιό πουτανάκι που ήσουν; Γιατι μωρη το ευχαστηθηκες και τελείωσες;"

Ρώτησε και έμεινα. Τι;

"Που το ξέρεις πως τελείωσα; Καθε φορά έτσι κανω"

"Άσε τις μαλακίες σε εμένα κωλοπαιδο λες και δεν καταλαβαίνω ποτέ τα βογγητά σου είναι αληθινά η όχι. Δεν πρόκειται να ξανά τελειώσεις το κατάλαβες;"

Με ρώτησε και την κοίταξα παράξενα.

"Μα..."

Πήγα να πω και η μεταλλική ζώνη της βρήκε το μάγουλο μου. Δάκρυσα αλλά δεν έδειξα τον πόνο μου.

"Σε ποιον πηγές να διαμαρτυρηθείς; Είπε και τότε την αντίκρισα καλύτερα. Όχι πάλι ρε γαμώτο...

"Δεν σε πιστεύω πάλι καπνισες;"

Είπα και με ξαναχτύπησε η ζώνη πιο δυνατά τώρα

"ΜΗΝ ΤΟΛΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΞΑΝΑΥΨΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΣΕ ΣΤΕΙΛΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ"

Μου φώναξε έξαλλη μέσα στο προσωπό μου. Την κοιτούσα απογοητευμένη. Εκεινη με κοιτούσε με μίσως. Ναι δεν με συμπαθεί η μάνα μου.

Όλα τα παιδιά της τα αγαπάει εκτός από εμένα. Ειδικά τον μικρό. Του έχει αδυναμία.

Ντιν Ντον

Άκουσα κουδούνι.

Πήγε και άνοιξε "φύγαμε δεν έχω όρεξη για κουβέντες"

Είπε ο άντρας που μπήκε φουριόζος μέσα. Αυτόν τον βλέπω σπάνια. Αλλά ικανοποιεί (όπως λέει η μανα μου) πολύ καλά.

"Αχ επιτέλους" είπε εκείνη και πήγανε στο δωμάτιο της. Ούτε 2 λεπτά δεν πέρασαν και άκουγα φωνές από το δωμάτιο. Πέρασα απο μπροστά για πάω στην σοφίτα. Άκουγα διάφορα μέχρι να φύγω από τον διάδρομο.

"Αχ μπράβο. Έτσι. Πιο μέσα. Αχ τελειααα"

Φώναζε εκείνη.

"Έτσι λέγε μου τι θες μπράβο"

Έλεγε αυτός. Καλά αυτοι σεξ κάνουν η συζήτηση εποιασαν;

Πήγα να μπω στην σοφίτα μέχρι που άκουσα κλάμα. Προερχόταν από εκεί πάνω. Ωχ όχι... Ο Δημήτρης

Έτρεξα εκεί πάνω. Άνοιξα και αυτό που αντίκρισαν τα μάτια μου σοκαριστικά. Ένα πρεζακι να είναι έτοιμος να γαμήσει τον αδελφό μου