SON SEÇENEK

AĞVA TATİLİ PART 4 HEP BENİMLE KAL

Multimedya Fotoğraf : Bora Sargın ve Ege Baysal

Multimedya Şarkı : Mavi Gri O Ben Olamam

“Aşk bir kumardır. Şanslı olan mutluluğu , Şansız olanda mutsuzluğu kazanır.”

Boranın Ağzından;

Kafam karışmış bir şekilde ne yapacağımı bilmiyordum. Sarpın söylediği cümleler tek tek beynimin içinde yankılanıyordu. Köşe sıkışmış gibiydim resmen. Yapamazdım Defneye aşık olamazdım. Ben kötü biriyim. Ani tavırlarım kıskançlıklarımla onun güzel kalbini kırardım. Karar vermeliydim artık ya bir şans verecektim bize ya da tamamen bitirecektim her şeyi. Ama bitirme düşüncesi bile kalbimin acımasına sebep oluyordu.  Belki de Sarp haklıydı ben çoktan Defneye sırılsıklam aşık olmuş ama bunu kendime bile itiraf edemiyordum.  Defne bana aşık olamazdı. Bende ona aşık olamazdım. Uzak durmam gerekiyordu ondan.  Yanlıştı biz zorla evlendirilmiş çiftin tekiydik. Daha ilerisi asla...

Kafamda dönüp duran düşünceleri bir kenara bırakarak karşımda duran  Mert ve Sarpa çevirdim bakışlarımı.
“Hayır Defne bana aşık olamaz bende ona aşık olamam. Yanlış düşünüyorsunuz bir daha da açmayın bu konuyu bana.” Diyerek sinirle şezlonga oturdum.

Sarp derin bir nefes alıp   “Tamam bundan sonra kimse sana bu konuyu açmayacak. Ama son bir şey söylüyorum Bora sadece son kararın buysa iyi düşün oğlum.” Dedi.

Kollarımı bacaklarıma yaslayarak düşünmeye başladım. Daha doğrusu kafamı yiyip bitiren cümleleri yok etmek istedim. Ama gitmiyordu Defneyi kafamdan bir türlü çıkaramıyordum. Öyle  orda ne kadar oturdum zaman geçti bilmiyorum ama kafamı kaldırıp yan tarafta oturan Defnelerin olduğu yere baktım. Hala oturup gülüşerek konuşuyorlardı. Başımı tekrar önüme çevirerek yere bakıp sinirle  gülümsedim.
Sinirle ayağa kalkarak “Ya da bazı şeyler yapılmalıydı. Yok ben daha fazla dayanamıycam.” Deyip Egeye baktım “Yürü gidiyoruz.” Dedim

Ege “Büyük bir zevkle geliyorum kuzen.” Deyip İkimizde ellerimizi şortlarımızın ceplerine sokarak onlara doğru yürümeye başladık. Geldiğimizi anlayınca bakışlarını bize çevirdiler. Defne bakıp gülümseyerek ve imali bir şekilde konuşmaya başladım. “Hayatım.” Dedim

Defne de anlamsız bir şekilde gülümseyerek “Canım.” Dedi.

Bakışlarımı diğerlerine çevirdim. İmayla  “Sabahtan beri bir sohbetler bir gülüşmeler dedik bunlar ne konuşuyor böyle. Merak ettik soralım dedik Egeyle. İyi etmişmiyiz Ayberk?” deyip imayla ona baktım.

“Aybars yalnız ismim.” Dedi

“Aa çok pardon ben biraz isimleri aklımda tutamıyorum biliyor musun Ayberk Pardon Aybars. Ama varya sima olarak çok iyi tanıyorum böyle anında hatırlarım artık yüzünü .” Dedim Aslında ismini kafamın içine Aybars olarak kazımıştım ama sırf bilerek böyle demiştim. 

Başını sallayarak “Sorun değil. Nasıl rahat ediyorsan öyle.” Dedi.

Ege de bakışlarını Seraya çevirerek “Seracığım beni arkadaşlarınla tanıştırmayacak mısın?” dedi.

Sera sanki hiç istemez bir şekilde sinirle “Olur tanıştırayım Ege.” Deyip ilkten yanında ki siyah kıvırcık saçlı çocuğu göstererek “Kaan ve Aybars kolejden arkadaşlarımız.” Deyip önce beni sonra Egeyi göstererek “Bu Bora Defnenin eşi Bu da Ege Boranın kuzeni.” Dedi .
Ege sert bir şekilde Kaanın elini sıkarak “Memnun oldum Kaancığım. Serada benim çok yakın arkadaşım biliyor musun? Hatta baya yakınız.” Dedi
Sera “Ya ya ne demezsin çok yakınız.” Dedi.
Defne ve Aybarsın oturduğu şezlonga doğru giderek bende Defnenin yanına oturdum. Ege de karşı şezlonga geçerek Seranın yanına oturmuştu.
Aybarsa çevirerek bakışlarımı “Ee ne konuşuyordunuz bakalım bu kadar eğlenceli.” Dedim.