İLK ÖPÜCÜK

861 38 71
                                    

Multimedya şarkı : (Volkan Akahmet) Yüreğin bir daha küçülemez.

Selaaaaaammm canım okurcanlarım ❤️ Yepyeni bir bölüm ile tekrardan karşınıza geldim. Biliyorum bana çok kızdınız yeni bölümü bu kadar geç attım diye yorumlarda ve mesajlara yeni bölüm ne zaman diye sordunuz. Siz sorunca ben daha çok mutlu oluyorum. Neyse saadete geliyim yeni bölümü bu kadar geç atmamın sebepi Birincisi telefonum bozuldu. İkincisi de kişisel aile sebeplerinden dolayı gram yazasım gelmedi. Yazsam bile içime hiç içime sinmiycekti. Kendimi toparlayıp ancak yazabildim. Kusura bakmayın çok çok özür dilerim sizi beklettiğim için.☹️😟

Bu arada yeni yıla girdik Welcome to 2021🎉🎊. Herkes gibi klasik bu yeni yılda sağlık diliyorum. Ve inşallah kadın haklarının ve hayvan haklarının korunduğu bir yıl olur 💓

Aranızda beni merak edenler olmuş
Hesaplarımı buraya yazıyorum takipleşiriz artık demii
Instagram : zehranur14_41
Tweeter : Zehra_Nur14
WhatsApp numaram :053××××××× (şaka şaka o kadarda değil.😅)
Ama eğer isterseniz grup kurabiliriz Instagram ya da Wp farketmez. Çünkü bütün okuycularım çok ponçik 🥰

Son olarakta bu bölümü aramıza yeni katılan yorumu ile beni mutlu eden yavhehe0701 Ve o güzel mesajları ile kalbime dokunan dleylul19 itifahen ediyorum💓

Keyifli okumalar.❤️🎀

Bora'nın Ağzından

Zaman : Dün gece Yemek Masasından Sonra

Defnenin az önce dediği vicdan azabı cümlesinden sonra sinir kat sayım iki katına çıkmıştı. Elimdeki direksiyonu parmaklarımla sinirden sıkmaya başladım. Neymiş vicdan azabı çektiğim için ona öyle davranıyormuşum. Defalarca ondan özür diledim. Hatalı olduğumu kabul ettim karşısında. Sadece onu böyle halsiz ve solgun görmeye dayanamadığım için yemeğini yemesini istedim. Defneyi deli gibi önemsemeye başlamam vicdan azabından değildi hemde hiç değildi. Neden böyle birden Defneyi önemsemeye başladım aklım almıyordu beynimin içinde bu sorunun cevabını arıyordum. Ve Ben Bora Sargın Defneye aşık olmuş olamazdım değil mi hayır hayır bunu düşünmek dahi istemiyordum.

Arabamı dövüşlerin yapıldığı binanın önüne çekerek durdum. Arabadan inip bagajdan içinde boks eldivenleri ve kıyafetleri olan çantayı alarak binanın içine girdim. Kafamı bir şekilde dağıtmam gerekiyordu yoksa kafayı yiycektim. Hem içimdeki siniride boşaltmış olurdum. Buranın sahibi olan Dengiz amcanın odasının önüne gelerek kapıyı açtım. Beni görmesiyle şaşkın bakışlarını bana çevirdi.

"Oo kimleri görüyorum biricik öğrencim Bora gelmiş hayırdır pek uğramazdın hangi rüzgar attı seni?" Dedi.
Masasına gelerek önündeki koltuğa oturdum. Dengiz amca 50 yaşlarının ortasında ama görseniz en fazla 40 dersiniz. Bana neredeyse ortaokuldan beri kick boks dersi veriyordu. Okul çıkışı akşama kadar onun eğitim merkezlerinde geçirirdim zamanımı. Bana bir sürü şey öğretti hatta sadece dövüş dersleri değil hayata dair bir sürü şey. Aslında 10 yıllık hayat hocam desem yeridir. Dengiz amca o kadar garip adam ki anlatamam size. Uğraşmadığı şey yoktur adım kadar eminim buna. Sürprizle doludur kısacası. 10 yıldır tanışıyoruz ama daha tam olarak tanıyamadım. Bir ara uzun uzun anlatırım size artık.

"Attı işte beni buraya bir rüzgar." Dedim

Sert ve soğuk çıkan sesimden anlamış olacak ki kaşlarını çatarak konuşmaya başladı.

SON SEÇENEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin