Selaaaammm . Yeni Bölüm geldiiiiii. 🥳🥳
Bol bol yorum yapmayı unutmayın.🙏🙈🤗
İyi okumlaarrrr🤗🌹🥰
Ve son olarak bu bölümü yorumları ile beni çok mutlu eden mesajları ile beni güldüren elimiel-auria okuycuma itahafen ediyorum. Canım benim iyiki yazmışsın banada tanışmışiz. Sana küçük bir not (A) seni haketmiyordu zaten Sallaaaaa🤣😅
Tüm içtenliğimle tekrardan Boraya bakıp “Gitmeyeceksin.” Dedim. O ise hala direksiyonu sımsıkı tutarak önüne bakıyordu. Deminden beri defalarca gitme diye yalvarışlarımı aldırmıyordu bile. Kafayı yiyecek gibiydim artık. Tüm ısrarlarıma rağmen beni dinlememesi yiyip bitiyordu beni. Restorandan apar topar çıkıp arabaya binerek evin önüne gelmiştik. Gelirken de bir kez bile susmayıp Borayı ikna etmeye çalışmıştım. Bizimkilere de restorandan çıkmadan Boraya ikna edicem diyerek çıkmıştım. Ama Bora ikna olmayı bırak dinlemiyordu bile beni. Ya gerçekten ona bir şey olursa düşüncesi gittikçe beni mahvediyordu. Bir şeyler yapmam lazımdı.
Bora arabadan inmesiyle hemen bende onun arkasından indim. Eve girdiği anda kapıyı kitleyip anahtarı saklayabilirdim. Böylelikle de gitmemiş olurdu. Yani aklıma başka hiçbir şey gelmiyordu. Ama düşündüklerimin tam tersi oldu. Bora eve bile uğramadan evimizin yan tarafında ki büyük araba garajına doğru gitmişti. Hemen hızla peşinden giderek garajın önüne geldim. İçerde tam beş tane son model araba vardı. Arabalardan bir tanesi bana diğerlerinin hepsi de Boraya aitti. Hatta üçünü de Bora kullanırken defalarca görmüştüm. Arabalara gerçekten düşkün olduğu için çoğunlukla bu garajı o kullanıyordu. Ama en sonda duran siyah mat arabayı daha önce kullanırken hiç görmemiştim. Dikkat çekmeyi bırak araba resmen ben buradayım diye bağırıyordu. Bora da tam da o arabanın yanında durmuştu. Anladığım kadarıyla bu arabayla gidecekti.
Yanına gidip son defa yalvaran gözlerle “Bora lütfen.” Dedim. Ne kadar çabalasan boşunaydı biliyorum. Gözlerinden bile anlaşıyordu kararlı olduğu.
Bana bakıp “Eve gir Defne.” dedi. Geldiğimizden beri ilk defa konuşdu. Ve eve girmemi söylüyordu. Bu hâldeyken nasıl eve girebilirdim ki. Tam bir şey diyecekken yanımıza Ertan ve bir kaç korumanın gelmesiyle bakışlarımı onlara çevirdim. Tam yanım da durdular.
Bora bendeki bakışlarını Ertan’a çevirerek “Defne bu gece size emanet özellikle de sana Ertan. İki saatlik işim var. Bir şey olursa hemen arasın.”
Ertan “Emredersiniz Bora Bey.” Dedi. Bora arabanın kapısını açıp tam binecekken daha fazla dayanamayarak bağırmaya başladım “Beni korumalara emanet edip gidemezsin Bora. Beni böyle endişeli bir şekilde bırakıp hiç bir yere gidemezsin. Madem gideceksin bende geliyorum.” Dedim tam arabaya yöneliyordum ki sert bir ses tonuyla olduğum yerde duraksadım. “Hayır Defne gelmeyeceksin. Evden hiç bir yere de ayrılmıyorsun.” Diyerek daha da bir şey dememe izin vermeden arabaya binip gazı kökleyerek hızlı bir şekilde çıkıp gitmişti. Olduğum yerde dona kalmıştım resmen. Beni bir kere bile dinlemeyip gitmişti. Ellerimi saçlarıma geçirerek sinirle “Allah kahretsin!” Diye bağırdım. Bir şey yapamam gerekiyordu. Ama ne? Aklıma gelen ilk şeyle hızla Ertan’a baktım.
“Boranın gittiği yerin adresini biliyor musun?” dedim. Madem o beni dinlemeyip gitmişti. Bende onu dinlemeyip yanına gidecektim.
Ertan kaşlarını çattı “Bora Bey nereye gidiyor ki.” Dedi
Sakin olmaya çalışarak hızlıca konuşmaya başladım. “Yarış pistine ne demişti Poyraz heh Çatalca da ki yarış pistine nerde orası tam olarak.” Dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON SEÇENEK
Ficțiune adolescențiTürkiyenin sayılı zenginlerinden birisi olan DEFNE ve GÜREL ailesi İflas etme eşiğine kadar gelirler. Bu büyük holdingi kurtarma görevi Defneye verilir. Fakat bir seçenek vardır. Peki ya bu seçeneği Defne kabul edecek miydi? Bir takım zengin arkadaş...
