Türkiyenin sayılı zenginlerinden birisi olan DEFNE ve GÜREL ailesi İflas etme eşiğine kadar gelirler. Bu büyük holdingi kurtarma görevi Defneye verilir. Fakat bir seçenek vardır. Peki ya bu seçeneği Defne kabul edecek miydi?
Bir takım zengin arkadaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yeni karakterimiz Miray Soylu"
Bu sefer de arkamdan "Evleniyormuşsun." dedi. Olduğum yerde duraksayıp tekrar ona doğru döndüm Onun suratından her şeyinden iğreniyordum artık. Sinirden gülümseyerek "Demek yurt dışından Türkiyeye dönmen için evlenmem gerekiyordu. Bilseydim daha çabuk evlenirdim Miray." Yanıma biraz daha yaklaşarak aramızdaki mesafeyi kapattı. Yeşil gözleriyle gözlerimin içine bakıyordu. "Bora lütfen deme öyle."
Kaşlarımı çatarak "Ne deme mi bekliyorsun Miray. Noldu ne bok yemeye döndün Türkiye'ye." Ellerinin avuçlarını yanaklarıma koyarak "Bizim için döndüm Bora." Ellerini yüzümden çekerek "Bir daha bana dokunursan hiç iyi şeyler olmaz. Ve biz diye bir şey yok artık sen bizi 2 yıl önce bitirdin hatırlatıyım. Şimdi nerden geri döndüysen oraya geri git." Sinirden elim ayağım titriyordu resmen.
Arkamı dönüp tekrardan yürümeye başladım. Bu sefer önümü kesip karşımda durdu. "Bora yapma böyle dinle biraz beni." Göz devirdim. "Hangi yalanını dinliycem bu sefer Miray. Sen beni bir gerizekalı uğruna terk edip defolup gittin. Havalimanında sana yalvarmıştım gitme diye Sende arkana bakmadan gitmiştin hatırlıyor musun?"
Kafa sallıyarak "Hatırlıyorum Bora yaptım bir hata affet lütfen." Sinirden ellerimi saçlarıma geçirerek "Şimdi gelmiş 2 yıl sonra beni affet diyorsun. Ben seni gömdüm Miray üstünede beton döktüm. Çekil karşımdan." Diyip arabama doğru hızlı hızlı yürümeye başladım. Arkamdan bağırarak "Bu burda bitmedi SARGIN bende Miray SOYLUYSAM tekrar çıkıcam karşına." Arkam dönük bir şekilde orta parmağımı gösterdim. Umrumda bile değildi artık benim için. Hala ne yüzle karşıma çıkıyor anlamıyorum. Arabamı valeden alıp son süraat eve sürdüm. Artık bir an önce şu gecenin bitmesini istiyordum.
DEFNENİN AĞZINDAN;
Sabah telefonumun çalmasıyla gözlerimi açtım. Yine sabahın köründe kim rahatsız ediyordu beni. Masanın üzerinden telefonumu alıp ekrana baktım. Kayıtlı olmayan bir numara arıyordu. Telefonu açtım.
"Efendim."
"Defne yarım saat sonra seni alışveriş için almaya gelicem. Bekletilmeyi sevmem haberin olsun." Bu ses çok tanıdık geliyordu. Kim olabilirdi ki Bora hodüğünden başka.
"Numaramı nerden buldun."
"Gereksiz sorular sorma. Acele etsen iyi olur."
"Tam..." Daha tamam dememe kalmdan telefonu suratıma kapatmıştı. Neymiş goroksoz sorulor sormoycokmoşom. Sana ne be Te Allah'ım yaa. Bide alışveriş çıktı başıma ya Yataktan tam kalkarken Hektor üstüme atlamasıyla tekrar yatağa geri düşmem bir oldu yüzümü yalayıp havlamaya başladı.
