LÂL

³

³

'Dur düşeceksin.' Durmadı. Küçük Lâl 5 yasındaki bedenini ordan oraya savuruyor yüzündeki korkuyla bomboş sokakta dolanıyordu. İfadesizce izledim onu. Ne yapacağını ne yaptığımı görmek için izledim. O hala koşarken umursamazca durdurdum bedenimi. Onu izlemek istiyordum tepkilerini ölçmek ne istediğini anlamak istiyordum.

Bi süre daha koşan beş yasındaki bedenim durduğumu görünce nefret dolu gözlerini yüzüme çevirip o da durdu. Benden mi kaçıyordum ben? Yüzüme baktım. 17 yaşındakı bana baktım. Bitiyordum gün geçerek.

"Beni koruyamıyorsun. " sözleri kafamda yankılandı. Onu korumaya çalışmıyordum. Yaşayamadığım çocukluk yüzünden içimde büyümek zorunda kalan ama büyümeyen 5 yaşındaki o kızı hiç bi zaman korumaya çalışmamıştım.

"Neden herkes senden nefret ediyor?" Gerildi bedenim ama hala donuk ifademle ona bakmaya devam ettim. Neden herkes benden nefret ediyor? "Neden beni sevmelerine engel oluyorsun?"

Çünkü sevgisizlik bi insanı koruyabilecek tek  şey küçük kız. Sevgisiz bi insan kendini her türlü şeyden koruyabilir çünkü ona verilebilecek en büyük ceza zaten verilmiştir.

"Ben kendini değil beni korumanı istiyorum. " bu sadece sevgi ile olur. Tepki vermedim. Az önce nefret dolu gözleri korkuyla bütünleşmiş ürkekçe gözlerime bakıyordu.

Sevgi dilenen hallerini hatırladım.

Beni iteceğini bilsem de annemi öpmek için fırsat kolladığım anları her seferinde dayak yediğimi hatırladım. Ben onu korumaya çalışmıştım. Bana izin vermemişlerdi.

"Yine dene?" Bu sefer ümitle gözlerime bakan kıza baktım. Ifademi değiştirmedim. Bi kez daha kendime aynı şeyi yapmayacaktım. Deneyemezdim.

Hayal kırıklığıyla çöktü omuzları ve az önce korkarak benden kaçan bedenini boş beton kaldırıma oturttu. Kollarını göğsünde bağladı ve beni bekledi. Onu korumamı bekledi. Ona beklediğini vermedim. Beş yaşındaki beni değil on yedi yaşındaki beni korumayı tercih ettim ve umursamazca arkamı dönüp bi de ben terkettim onu.

Bana bağıran küçük kızı umursamadan uzaklaştım ondan.

Ben Lâl,  çocukluğunu bomboş sokakta soğuk kaldırımın üzerinde bıraktım ve yavaş adımlarla sevgisizliğimin bana yettiği o eve geri döndüm.

...

"Benim güzel kızım babası onunla iki gündür ilgilenmediği için çok mu üzgün?" Lal odasının ardından gelen sesle irkildi. Bedenini büyük bi korku kaplarken o sadece dolu gözlerini kapıya dikmekle yetinmiş titremeye başlayan bedenini saklamadan gelecek olanı beklemişti.