169 35 33
                                    

Cancanlarım hepinize merhabaalaar, wattpad erişime engellenmiş bölümü ne zaman atarım bilmiyorum. Zaten her şeyin çok başındayız yani okunma sayımız ve kitabı bilen insanlar çok az böyle olunca bölüm atsam atmasam mı bilemiyorum. Bugün 22 temmuz 2024 ama ben ne zaman yayınlarım hiç bilmiyorum.  (23 temmuz yayınlayacağımı bilmiyordum gerçekten)

Neyse moralimizi bozmayalım ben düzeleceğine çok inanıyorum. Zaten eğer okuyorsanız bölümü de atmışımdır. Umarım beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum keyifli okumalar..

......

"Yavrum?" Gülümseyerek yatağından bana bakan abime baktım. Bana her güzel kelime söyleyişinde içimin nasıl kıpır kıpır olduğunu anlayabiliyor muydu o? "Abiciğim kahvaltı hazırladım bize hadi gel." Yüzüme bakan abimin yüzünde benimki kadar büyük bir gülümseme oluştu.

Yatağından kalkarak yanıma geldi ve öptü küçücük "Benim güzelim küçücük boyuyla bana kahvaltı hazırlamış?" Sorusuna heycanla kafa salladım. Beni bu dünyada seven tek insan oydu, benimle gerçekten ilgilenen ve benim sahip olduğum en değerli şeydi o. Abim bir kolunu omzuma atıp benimle beraber çıktı odadan.

"Umarım ocağa yaklaşmamışsındır Lâl." Şirin olduğunu düşündüğüm bir şekilde gülümsedim. "Uzaktan yaptım işimi valla." Abimle beraber banyonun önüne kadar geldiğimizde burnuma parmağıyla bi fiske vurup mutfağı gösterdi. "Ben elimi yüzümü yıkayıp geleceğim ve sonra sana bir saat neden ocağa yaklaşmaman gerektiğini anlatacağım sende o zamana kadar beni bekle olur mu Abiciğim." Gülerek kafa salladım ona.

Acaba şu an onu hiç dinlemediğimi ve asla dinlemeyeceğimi biliyor muydu? Ben yaramaz bir kızdım ve abimin beni böyleyken sevdiğini biliyordum. "Ve Lâl eğer çay demlediysen sakın demliklerle oynama beş dakika bekle ben gelince koyarım."

Tabiki de demlemiştim ve ne yalan söyleyeyim eğer o uyarmasa gidip çayları koyup öyle beklemeyi düşünüyordum ama bu sefer onu dinledim. Yavaşça gittim mutfağa ve masaya oturdum, beş dakika geçmişti ki nihayet abim yanıma geldi. İlk önce çayları doldurdu ve sonra saçlarımı öperek yavaşça oturdu yanıma.

"Nerde kalmıştık?" Benim cevap vermeme izin vermeden devam etti "ocağın sorunlu olduğunu biliyorsun Lâl, gazı fazla kaçırıyor bazen hiç vermiyor. Bunu kullanmak bizim için bile tehlikeli. Seni yanından bile geçmemen konusunda defalarca uyardım ve bir kere daha tekrar ediyorum." Kafamı sallayarak onayladım abimi. Bana bu kadar ciddi konuşması beni geriyordu, "Bana kahvaltı hazırlamak istiyorsan tost yap, en sevdiğim yemek zaten tost ve yanına da meyve suyu koy, ben çok çay içmek istersem ikimizde de demlerim." Tekrar onayladım onu sessizce.

LÂLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin