Mahalle Klasiği| TAMAMLANDI
~~
"En kötüsü de ne biliyor musun? Ben bu sözleri hak edecek hiçbir şey yapmadım. YA BEN HAYATIM BOYUNCA BİR TEK SENİ SEVDİM. SANA OLAN SEVGİMDEN SANKİ BAŞKA BİRİ İLE KONUŞSAM SANA VE KENDİME İHANET GİBİ GÖRDÜM. AMA ŞİMD...
Herkese merhaba yahu biz 50 bin olmuşuz yaaaa 💃 o zaman dansss
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O kadar mutlu oldum ki onu görünce size bu yoğun zamanım da bir özel bölüm yazdım. Bir kaç tane daha yazabilirim ama zamanı şuan belli değil...
Neyse sizi daha fazla tutmayayım ve sizleri özel bölüm ile baş başa bırakayım.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~
"Anne!"
"Anne!"
"Hayatım!"
Bazen hayattan bezdiğin anlar olur ya... Hani her şeyi sorgularsın falan... İşte ben de o anlardan birindeydim.
Küçük yaramaz kızım, sürekli kendisiyle uğraştığı için her dakika sinirli gezen bir adet büyümüş de küçülmüş Cihangir... Ve onlardan daha beter olan sevgili kocam...
Hepsi beni bu hayattan bezdirmeye yemin etmiş gibiydiler. Bir yandan iş, bir yandan ev, çocuklar, sürekli onunla ilgilenmeyi bıraktığım için bana trip atan kocam.
Geçmişi düşünüyordum da eğer buralardan gitseydim belki şuan da olduğum iş hayatımdan daha yüksekte bir yerlerde olacaktım. Belki doktor... Belki mühendis... Belki de başka bir şey... Bilmiyorum, ama bildiğim tek bir şey varsa o da bu kadar genç yaşta evlenmeyeceğimdi.
Belki Berkangil Mardin de kalsalardı ben asla çocuk yaşta birine aşık olamayacak ve evlenmeyecektim. Bu duyguları tadamayacaktım. Ya da başka bir adamın kalbinde tadacaktım.
Ah! Bu düşündüklerimi Berkan duysaydı kıskançlık krizinden ölebilirdi.
Yine de... Belki de bu kadar erken yaşta evlenmemeliydim.
Yoksa evlenmeli miydim?
~~
Bir elimde tişört bir elimde tüllü pembe etek ile salonun ortasında oturmuş hayatımı sorguluyordum.
